به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، سرزمین کربلا مقدس‌ترین مکانی است که خداوند در زمین قرار داده است؛ از این جهت یکی از عالی‌ترین وادی‌های مقدس محسوب می‌شود و وادی مقدس به این معناست که انسان‌ها به فراخور قرارگیری در آن مکان، احساس می‌کنند از دنیا کنده شده‌اند و به‌سوی آسمان‌ها ارتفاع گرفتند و یا به اصطلاح عامیانه، حس آسمانی شدن به آنها دست می‌دهد.
مهم‌ترین دلیل این احساس معنویت، وجود قبر مطهر امام حسین علیه‌السلام و عنایت آن حضرت به این مکان مقدس است. این امر سبب شده چنان نورانیتی در کربلا مستولی شود که حتی طبق احادیث، موجبات حضور مستمر دسته‌جات مختلف ملائک را فراهم آورَد. همین مسئله نیز عامل دیگری برای تأثیر معنوی وادی مقدس کربلا در زائران است. در ادامه، به ۵ روایت از حضور ملائک در کربلا را می‌پردازیم.
۱. اولین روایت را فردی به نام ربعی بن عبدالله از امام صادق علیه‌السلام به این صورت نقل می‌کند که در مدینه محضرت امام صادق علیه‌السلام عرض کردم «أَیْنَ قُبُورُ الشُّهَدَاءِ؟ فَقَالَ أَ لَیْسَ أَفْضَلُ الشُّهَدَاءِ عِنْدَکُمْ؟ وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّ حَوْلَهُ أَرْبَعَهَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ.» یعنی پرسیدم قبور شهداء کجاست؟ حضرت فرمود: آیا افضل و برترین شهدا نزد شما نیست؟ قسم به کسى که جانم در دست او است، اطراف آن حضرت چهار هزار مَلک که جملگى ژولیده و اندوهگین و گرفته هستند، حضور داشته و پیوسته تا روز قیامت براى آن حضرت گریه مىکنند.» (کامل‌الزیارات، باب۳۷)
۲. در روایتی دیگر اسحاق بن عمار می‌گوید که از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که فرمود «لَیْسَ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا وَ هُمْ یَسْأَلُونَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَأْذَنَ لَهُمْ فِی زِیَارَهِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَفَوْجٌ یَنْزِلُ وَ فَوْجٌ یَعْرُجُ»؛ یعنی «هیچ ملکی در آسمان‌ها نیست مگر آنکه از خداوند عزّ و جلّ در خواست دارد که حق تعالى به او اذن دهد که قبر حضرت حسین علیه‌السلام را زیارت کند، لذافوجى از آسمان به زیر آمده و به زیارت حضرتش رفته و فوجى از زیارت برگشته و به آسمان عروج می‌کنند.» (همان، باب۳۹)
لازم به ذکر است که ملائک اصناف زیادی دارند که خداوند در قرآن از آنها یاد کرده است؛ به عنوان نمونه ملائک حامل عرش، کرّوبین، خادمان بهشت‌های برزخی، خادمان آسمان‌ها، ملائک قابض جان، ملائک منادی، رقیب و عتید، ملائک باد و آب و خاک و … که تعداد آنها بی‌شمار است تا آن حد که هیچ جایی در عالم شهود خالی از ملائک نیست و آنها هستند که کارگزاران خداوند در تمام عوالم هستند. حال تمام این اصناف از خداوند اذن زیارت قبر امام حسین علیه‌السلام را دارند.
۳. ابان بن تغلب در روایتی دیگر از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند که فرمود «إِنَّ أَرْبَعَهَ آلَافِ مَلَکٍ هَبَطُوا یُرِیدُونَ الْقِتَالَ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍ لَمْ یُؤْذَنْ لَهُمْ فِی الْقِتَالِ فَرَجَعُوا فِی الِاسْتِئْذَانِ فَهَبَطُوا وَ قَدْ قُتِلَ الْحُسَیْنُ ع فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ رَئِیسُهُمْ مَلَکٌ یُقَالُ لَهُ الْمَنْصُورُ.» یعنی «چهار هزار مَلک به زمین هبوط کردند و خواستند همراه حضرت امام حسین علیه‌السلام به قتال بپردازند، اما آن جناب به ایشان اذن نداد. پس بار دیگر که براى اذن گرفتن به زمین هبوط کردند، آن حضرت شهید شده بود، لذا ایشان بر سر قبر آن حضرت به حالتى ژولیده و گرفته باقى مانده و تا روز قیامت میگریند. رئیس ایشان مَلکی است که به او منصور می‌گویند.» و در روایتی نزدیک به این روایت فرمود «هیچ زائرى به زیارت آن حضرت نمیرود مگر آنکه این ملائک به استقبالش میروند و هیچ وداعکنندهاى با قبر آن حضرت وداع نکرده، مگر آنکه این ملائک مشایعتش می‌کنند و مریض نمی‌شود مگر آنکه عبادتش کرده و نمیمیرد مگر آنکه ایشان بر جنازهاش نماز خوانده و از خدا برایش طلب آمرزش می‌کنند؛ وَ لَا یَزُورُهُ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ وَ لَا یُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَیَّعُوهُ وَ لَا یَمْرَضُ إِلَّا عَادُوهُ- وَ لَا یَمُوتُ إِلَّا صَلَّوْا عَلَیْهِ [وَ عَلَى جِنَازَتِهِ] وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ.»
۴. امام صادق علیه‌السلام در روایتی دیگر فرمود«وَکَّلَ اللَّهُ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ یَعْبُدُونَ اللَّهَ عِنْدَهُ الصَّلَاهُ الْوَاحِدَهُ مِنْ صَلَاهِ أَحَدِهِمْ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاهٍ مِنْ صَلَاهِ الْآدَمِیِّینَ یَکُونُ ثَوَابُ صَلَاتِهِمْ لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع وَ عَلَى قَاتِلِهِ لَعْنَهُ اللَّهِ وَ الْمَلائِکَهِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ أَبَدَ الْآبِدِینَ.» یعنی «خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حسین بن على علیه‌السلام موکّل کرده که او را نزد قبر عبادت کنند؛ یک نماز از یک نفر آنها معادل با هزار نماز آدمیان است و ثواب نمازشان براى زوار قبر حضرت امام حسین علیه‌السلام و وزر و وبال براى قاتل آن حضرت که لعنت خدا و ملائکه و مردم اجمعین بر او باد محسوب می‌شود.»
در این دو روایت اخیر مشاهده می‌کنیم که ملائک برای زائران امام حسین علیه‌السلام استغفار و آنها را مشایعت می‌کنند و تا آخر عمر خادم زائران امام حسین علیه‌السلام هستند.
۵. امام رضا علیه‌السلام در روایتی فرمود «یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع فَإِنَّهُ ذُبِحَ کَمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ ثَمَانِیَهَ عَشَرَ رَجُلًا مَا لَهُمْ فِی الْأَرْضِ شَبِیهُونَ وَ لَقَدْ بَکَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَى الْأَرْضِ مِنَ الْمَلَائِکَهِ أَرْبَعَهُ آلَافٍ لِنَصْرِهِ فَوَجَدُوهُ قَدْ قُتِلَ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَى أَنْ یَقُومَ الْقَائِمُ فَیَکُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ یَا لَثَارَاتِ الْحُسَیْن»؛ یعنی «اى پسر شبیب، اگر براى چیزى گریه می‌کنی، براى حسین گریه کن که چون گوسفند سرش را بریدند و ۱۸ نفر از خاندانش با او کشته شد که روى زمین مانندى نداشتند، در حالی که آسمان‌هاى هفتگانه و زمین براى کشتن او گریستند و چهار هزار مَلک براى یاری او به زمین آمدند و دیدند کشته شده و بر سر قبرش ژولیده و خاک‌آلود باشند تا قائم (عج) ظهور کند و از یاوران او باشند، در حالی که شعار آنها «یَا لَثَارَاتِ الْحُسَیْن» است.» گفته شده عبارت «یَا لَثَارَاتِ الْحُسَیْن» به این معناست: «ای کسانی که اهل خونخواهی هستید.»
بنابراین طبق این احادیث، تعداد ملائکی که در قبر مطهر امام حسین علیه‌السلام حضور دارند گاهی بی‌شمار است، گاهی به ۴ هزار و گاه به ۷ هزار ملک می‌رسد و هر کدام از آنها برای مأموریتی خاص در وادی مقدس کربلا حضور می‌یابند و همان طور که اشاره شد، تمام اینها آثار وضعی و معنوی فراوانی بر زائران امام می‌گذارند.
انتهای‌پیام/