مرتضی رضایی: همیشه اولین ها در خاطره ها می مانند و حالا این شطرنج است که پس از رنج‌های زیاد طلایی گرفت از جنس الماس!
خیلی ها در این رشته رفتند، ترک وطن کردند و به دنبال زندگی بهتری بودند (تصمیم شخصی است و قابل احترام) اما همان هایی که ماندند حالا همه را مات خودشان کرده اند. همه آسیا را. بدون شک این مدال مهم‌ترین مدال کاروان ایران است. باید تعارف را کنار گذاشت. می دانیم که تنیس روی میز و ژیمناستیک هم تاریخ سازی کرده اند اما طلا کوبی بچه های شطرنج در بین قدرت های آسیا (که قدرت های برتر جهان هم هستند) آنقدر چسبید که باید تا سال ها سال بعد از آنها نوشت.
باید تا سال های سال بعد این طلای ۲۴ عیار را به روی خیلی ها آورد و از آن به عنوان یک افتخار یاد کرد. دمتان گرم بچه های ایران، درود به شرفتان و پرچم خودتان و ایران بالا. حسابی داریم کیف می کنیم و لذتش را می بریم. شطرنج، کشتی نیست اما به قول هادی عامل، شیر مادر و نان پدر حلال‌تان.
۲۵۸ ۲۵۸