به گزارش خبرگزاری برگزیده، روز چهارشنبه بود که رهبر انقلاب در دیدار شیخ تمیم بن حمد بن خلیفه آل ثانی امیر قطر و هیئت همراه، با اشاره اظهارات امیر قطر درباره مسائل منطقه، گفتند: «ما کشور قطر را یک کشور دوست و برادر میدانیم اگرچه همچنان مسائل مبهم و حلنشدهای همچون بازگرداندن مطالبات ایران که از کره جنوبی به قطر منتقل شد، باقی است و هم اینکه میدانیم مانع اصلی عملی شدن توافقی که در این زمینه انجام شده بود، آمریکا است.»
گلایه رهبری از امیر قطر درباره ارزهای بلوکه شده ایران در این کشور، در حالی مطرح شد که دولتمردان سیزدهم بارها تاکید کردند بودند که پول ایران در قطر بلوکه نشده است. مانند محمدرضا فرزین، رئیس کل بانک مرکزی که در تاریخ ۱۲ آذر ماه سال ۱۴۰۲ بیان کرد: «پولهای ایران به هیچ وجه در قطر قفل نیست و روند ورود ۶ میلیارد دلار به کشور کاملا عادی است و در حال انجام اقدامات مربوطه هستیم.»
این ادعا حتی از سوی علی صالح آبادی سفیر ایران قطر و دیگر اعضای دولت سابق بارها مطرح شد اما بعد از بیانات رهبر انقلاب، برگ جدیدی از آمارسازی دولت سیزدهم فاش شد.
اما آزاد شدن پولهای بلوکه شده ایران به واسطه تحریمهای آمریکا مهمترین مسئلهای بود که دولت سیزدهم روی آن مانور تبلیغاتی میداد. بر اساس توافقی که صورت گرفته بود، ۷ میلیارد دلار پول حاصل از فروش نفت ایران به کره جنوبی که در این کشور بلوکه شده بود، با کاهشی حدود یک میلیارد دلاری، معادل ۶ میلیارد دلار شد و برای خرید کالاهای اساسی و غیرتحریمی تحت نظارت قطر و بر اساس اجازه آمریکا به بانکی در دوحه منتقل شد.
دولت سیزدهم این موضوع را دستاورد بزرگی برای خود جا زد و آن را به عنوان آزادسازی منابع دلاری به مردم فروخت؛ این موضوع در فضای مجازی دستمایه طنز کاربران شده بود؛ چرا که دولت هر زمان که دلار به رقمی تاریخی در آن زمان میرسید، اعلام میکرد این پولها در آستانه آزادسازی هستند. اما نه تنها آزاد نشدند که وزیر خارجه سابق آمریکا خطاب به منتقدانش گفته بود که ایران نتوانسته از آن پولها حتی یک دلار استفاده کند! موضوعی که باعث شد رهبری در دیدار با امیر قطر شخصا از آن گلایه کنند.
مخالفان دولت چهاردهم در تله خود گرفتار شدند
از همان روزهای ابتدایی که مسعود پزشکیان، سکاندار قوه مجریه شد، با تنش ها و مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند؛ از سمتی شرایط منطقه تحولات زیادی را پشت سر گذاشته و از سویی دیگر هم دونالد ترامپ بار دیگر با سیاست فشار حداکثری خود به کاخ سفید بازگشته است. در این میان، مخالفان دولت چهاردهم در طی این چندماه سنگین ترین حملات را علیه پزشکیان و دولتمردانش ترتیب دادند؛ از مطرح کردن شایعه استعفای رئیس جمهوری گرفته تا چندین بار برگزاری تجمعات خیابانی.
در واقع، آنان عملکرد خود را در دولت سیزدهم چنان معرفی کرده و می کنند که گویی در سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ هیچ اقدام منفی در زمینه اقتصاد و معیشت و قطعی برق رخ نداده و تقصیر همه مشکلات به گردن دولت روحانی یا دولت پزشکیان است؛ حملاتی که فرار به جلو برای نپذیرفتن مسئولیت عملکردشان بود.
هر چند که اعضای ارشد دولت چهاردهم تحت هدایت پزشکیان، از همان ابتدا اعلام کردند که قصدی بر پاسخ دادن به ادعاهای تندروها و حتی دولتمردان سیزدهم را ندارند؛ اما مخالفان هم از سکوت پزشکیان و مدیرانش سوء استفاده کردند و تا به الآن این حملات ادامه داشته است. حتی تهدیدات محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهوری مبنی بر آنکه «نگذارید لب باز کنم و بگویم کشور را در چه وضعیتی تحویل گرفتیم» هم به مذاقشان خوش نیامد و تهدید او را دستاویز حملات جدید خود کردند.
سیدمحمد حسینی، معاون پارلمانی دولت سیزدهم، در واکنش به تعطیلیهای اخیر دولت چهاردهم و قطعی برق، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «دیروز تهران شاهد بارندگی و کاهش آلودگی هوا بود، حال که یک روز آفتابی پائیزی را تعطیل میکنید، در برف و بوران و یخبندان زمستانی چه میکنید؟ به جای تکرار لفظ ناترازیها، با بهرهگیری از تجربه دوره شهید رئیسی و با پیشبینی و اقدامات به موقع، ضعف مدیریت ناترازی را برطرف کنید!»
مهدی مجاهد، معاون پیگیریهای ویژه ابراهیم رئیسی، در شبکه اجتماعی ایکس قطعی برق را حاصل «تصمیم» و «انتخاب» دانسته و نوشته بود: «شهید رئیسی دولت را با ۲۲ هزار مگاوات ناترازی برق تحویل گرفت و ظرف دو سال و چند ماه، ۹ هزار مگاوات برق به شبکه افزود. مردم هم خاطره ای از قطعی برق منازلشان در این دوره ندارند چه تابستان چه زمستان. پس خاموشی های امروز با وجود ناترازی کمتر، یک «تصمیم» و «انتخاب» است نه «تحمیل». الزام صنایع به ساخت نیروگاه برای تامین برق خوشان، ساخت نیروگاههای بادی بزرگ مقیاس مانند آنچه که در سیستان افتتاح شد و توسعه نیروگاههای خورشیدی و سرمایهگذاری برای کاهش مصرف و افزایش بهره وری، راه حل پایدار رفع ناترازی های برق است که شروع شده و نباید متوقف شود.»
روزنامه کیهان نیز در گزارشی مدعی بهره برداری پزشکیان از میراث دولت رئیسی شد و نوشت: «غربگرایان داخلی در ماههای اخیر با تاکید بر این گزاره اشتباه که نپیوستن به FATF چالش اساسی اقتصاد بیمار کشور به شمار میآید و علیرغم مشاهده بینتیجگی برجام، مجددا بر طبل تکرار تجربه تلخ دیگری همچون برجام اینبار با FATF کوبیدند. مروری بر دولت سه ساله شهید رئیسی نشان داد که بدون برجام و بدون FATF نیز میتوان موفق بود و آمارهای اقتصادی بحرانی دولت برجامی دوازدهم را بهبود داد.»
اما پس از بیانات مقام معظم رهبری درباره بلوکه بودن دارایی ایران در قطر، بار دیگر موضوع آمارسازی دولتمردان سیزدهم به تیتر یک رسانه ها تبدیل شده و انگشت اتهامات برای تشدید مشکلات اقتصادی به سمت آنان رفته است. به بیان دیگر، افرادی که در طی ۳ سال سکانداری شان در قوه مجریه، بارها دولت روحانی را به عنوان بانی وضع موجود معرفی کرده بودند، امروز خودشان در همان دام افتاده و به بانی وضع موجود تبدیل شدند.
نگاهی به آمارسازی دولت سیزدهم
یکی از مشکلاتی که دولت سیزدهم داشت این بود که به جای پذیرفتن واقعیت های جامعه و شنیدن سخنان کارشناسان، علت مشکلات را دولت روحانی دانسته و به خبردرمانی روی آورده بود. خاصه آنکه یکی از مهم ترین وعده های دولت سیزدهم ساخت سالی یک میلیون مسکن بود؛ بر همین اساس با توجه به پایان رسیدن ناگهانی دولت سیزدهم پیش از موعد قانونی باید تا اول آبان ماه ۱۴۰۳، دستکم ۲ میلیون مسکن دولتیساز با قیمت ارزان تحویل خانوارهای بیخانه شده باشد؛ اما بنابر گزارش رسمی مرکز پژوهشی مجلس، تنها ۲۰هزار واحد مسکونی از این طرح، به مرحله اتمام کارهای پایانی رسیده است.
تکرار آمار اشتباه درباره تورم، از موضوعات دیگری بود که ابراهیم رئیسی و اعضای دولت سیزدهم بارها بر آن تاکید کردند. چنانچه رئیس دولت سیزدهم در شهریور سال ۱۴۰۲، از رساندن تورم ۶۰ درصد به ۴۰ درصد، به عنوان دستاورد دولت سیزدهم یاد کرد و گفت: «در ابتدای کار دولت کسری بودجه نزدیک به ۴۸۰ هزار میلیارد بود که میتوانست برای کشور مشکل ایجاد کند اما با ایجاد منابع در اختیار در کشور کسری بودجه جبران شد.»
اظهارات ابراهیم رئیسی درحالی بیان می شد که بر اساس گزارش مرکز آمار ایران؛ در مردادماه ۱۴۰۰ که سید ابراهیم رئیسی دولت را از حسن روحانی تحویل گرفت، نرخ تورم سالانه ۴۵.۲ درصد و نرخ تورم نقطهای ۴۳.۲ درصد بوده است.
دولتمردان سیزدهم چه پاسخی به افکار عمومی خواهند داد؟
این ها تنها بخشی از دستاوردسازی و آمارسازی دولت سیزدهم است، گرانی یکباره کالاهای اساسی، افزایش نرخ دلار، قطعی برق و پر نشدن مخزن های گازوئیل در نیمه اول سال ۱۴۰۳، دور زدن تحریم و افشای فسادهای گسترده ای چون پرونده چای دبش و فساد در واردات نهادههای دامی از دیگر اقداماتی منفی اقتصادی است که در دولت سابق رخ داده است.
حال در شرایطی که هر چند وقت یکبار برگ جدیدی از دستاوردسازی دولت سیزدهم فاش می شود، این سوال ایجاد می شود که چرا دولتمردان سیزدهم بارها بر اعلام آمارهای اشتباه اصرار کردند و دوستداران دولت سابق نیز بر این گزاره که؛ «شرایط اقتصادی در دولت قبل بدتر بوده و اکنون بهتر شده» تاکید ورزیدند؟ اما نکته قابل توجه، سکوت رسانه ها و حامیان دولت سیزدهم پس از افشاگری های اخیر است و باید دید کسانی که دولت سیزدهم را اسب زین شده دولت چهاردهم معرفی می کردند؛ حال می توانند پاسخ گوی افکار عمومی باشند یا با قبول اشتباهات خودشان به گوشه رینگ دنیای سیاست خواهند رفت.
۲۷۲۱۵
