او در این گفتگو چنین بیان می دارد که مذاکره با امریکا همواره وجود داشته. گاه بصورت مسنقیم مانند برجام و گاه بطور غیرمستقیم. اما راهبرد ایران “عدم مذاکره ” نیست. به بیان وزیرخارجه مذاکره به عنوان یک ابزار برای ارتباط اگر با مصالح و منافع ملی ما منطبق باشد صورت می گیرد و اگر چنیی خصوصیتی را نداشته باشد، نه.
وزیرخارجه در اظهارنظرهایی که در روزهای اخیر انجام داده با پذیرش اصل مذاکره با آمریکا، نوع غیرمستقیم آن را عملیاتی دانسته. معنای سخن این است: فعلا منافع ما در مذاکره غیرمستقیم است.
به نظر می رسد همین بیان آقای عراقچی هم توضیح یک تاکتیک است یعنی اگر شرایط فراهم شود( همچون برجام) مذاکره می تواند مستقیم هم باشد.
سیاست خارجی هر کشوری در سطوح بالا و مقامات عالی تنظیم می شود . در جمهوری اسلامی نیز معیار این سیاست آنگونه که در بیان رهبرمعظم انقلاب آمده ، سه اصل عزت و حکمت و مصلحت است. به بیان دیگر استراتژی و راهبرد، حفظ این سه اصل بنیادین است و تفاوتی ندارد که این موضوع از طریق مذاکره بدست آید یا ترک مذاکره. و یا اگر قرار است با مذاکره به هدف خود دست یازد تفاوتی بین مستقیم و غیرمستقیمش وجود ندارد.
اصل های عزت و حکمت و مصلحت در زمان امام(ره) هم مناط عمل بود. سیاست ادامه جنگ تا سال ۶۷ بر پایه همین اصول سه گانه طراحی شد و پذیرش قطعنامه نیز دقیقا بر همین مبنا انجام شد. در واقع منافع و مصالح ملی امری سیال است اما رعایت این مصالح مبنایی دارد بنام عزت و حکمت و مصلحت.
سخنان چندی پیش مقام معظم رهبری در باره رد مذاکره با آمریکا در همین چارچوب قابل هضم است. واضح است در آن مقطع، از بیان ایشان رد هرگونه مذاکره اعم از مستقیم و غیرمستقیم استشمام می شد اما پس از نامه رئیس جمهور امریکا و پاسخ ایران به آن، شرایط به گونه ای متفاوت شده که مذاکره غیرمستقیم ، فعلا در دستور کار وزارت امور خارجه است.
باید منتظر ماند تا روزها و هفته های اتی، و بعد از ارزیابی نتیجه مذاکرات غیرمستقیم، تصمیمات بعدی روشن شود.
فعلا باید به این نکته توجه کرد که مذاکره ایران و آمریکا چه مخالفانی دارد؟ در خارج از ایران قطعا اسرائیل با آن همراه نیست. در داخل نیز جریاناتی که دستکم در این مورد با رژیم صهیونیستی همسو هستند، قابل شناسایی اند.
