به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، صفاء الدین تبرائیان مورخ و دکترای شرق شناسی در برنامه «به افق فلسطین» دربارۀ ارتباط پهلوی با رژیم صهیونیستی گفت: ارتباط حاکمیت دوم پهلوی با رژیم صهیونیستی تقریباً از سال ۱۳۲۸ برقرار شد. ایران در آن زمان اسرائیل را به رسمیت شناخت. شاید پس از ترکیه، دومین رژیمی بود که اسرائیل را به رسمیت شناخت. از همان موقع این ارتباطات گسترده بود. شاید عجیب باشد بدانید که از سال ۱۳۳۹ ه.ش چکاپ افسران و نظامیان ایران در «تلاویو» صورت می گرفت. عجیب تر اینکه در سال ۱۳۵۶ یعنی یک سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، حدود ۱۵ هزار نیروی ما در اسرائیل در حال آموزش بودند.
وی افزود: تیر ۱۳۵۰ یک گزارشی مبنی بر آماده سازی تعداد قابل شماره ای خمپاره انداز ۶۰ شده است. ۳۰ هزار قمقمه هم سفارش داریم. ایران در ابتدای دهۀ ۵۰ حتی قمقمه هم سفارش می داد. از ۱۳۴۲ تا پیروزی انقلاب اسلامی بدون اجازۀ ارتشبد طوفانیان کسی خرید تسلیحاتی انجام نمی داد. این ارتباطات بسیار گسترده بود تا جایی که در زلزلۀ بویین زهرا در شهریور ۱۳۴۱ رخ داد، رژیم صهیونیستی که در حوزۀ کشاورزی پیشرفت داشت، کارشناسان خود را راهی این مناطق یعنی جنوب دشت قزوین کرد. در ۱۹۶۷ در جنگ ۶ روزۀ اعراب با اسرائیل، به یکباره همۀ آن کارشناسان خودشان را به تهران رساندند و یک هواپیما آنان را جمع کرده و با خود به فرودگاه بن گورین بردند. این مسئله که مطرح می شود در رژیم صهیونیستی شخص مدنی و عادی وجود ندارد و همگی نظامی هستند، در این قضیه نمود دارد.
وی دربارۀ مواضع مراجع تقلید نسبت به اسرائیل گفت: اولین موضع گیری علیه اسرائیل توسط آیت الله حکیم و شیخ محمدرضا آل یاسین صورت گرفت. او دایی صدر اول یعنی محمدباقر صدر است. ۱۹۴۸ نامه ای به دبیرکل سازمان ملل نوشته شد و نسبت به شناسایی این رژیم نامشروع اعتراض شد. پس از آن، ما شاهد گسترۀ فعالیت های زیادی از مراجع بودیم؛ این امر به ویژه متبلور در دو تن از مراجع شد. اولی، شیخ محمدحسین کاشف العطاء بود که سفرهای منطقه ای خود را آغاز و فتوایی مبنی بر حرمت فروش زمین و واسطه های آن صادر کرد و فرمود این مسئله در حکم محاربه با خدا و رسول خداست و از رژیم صهیونیستی با عنوان بلای سیاه یاد کرد. پس از ایشان آیت الله شیخ عبدالکریم زنجانی نظر فقهی فوق العاده ای ارائه داد. ایشان از مسلمانان خواست به جای زیارت حج، به مسجد الأقصی بروند. شعار اربعین که می گویند «الحسین یُوحدنا»، یعنی حسین ما را یکی می کند، آن موقع در مسجد هندی توسط آیت الله زنجانی داده شد مبنی بر «فلسطین تُوَحدنا»؛ یعنی فلسطین مایۀ وحدت ماست.
این مورخ تاریخ معاصر افزود: در سال های بعد تمام مراجع از امام خمینی گرفته تا آیت الله خویی وارد عمل شدند. تا به زمانۀ زعامت آیت الله سیدمحسن حکیم می رسیم. تمامی مراجع اجازۀ استفاده از وجوهات شرعی برای مبارزه با رژیم صهیونیستی صادر کردند. آیت الله حکیم فتوایی صادر کرد. از ایشان دربارۀ عملیات استشهادی علیه رژیم صهیونیستی سؤال شد. وی اجازه داد با شرایطی این مسئله صورت گرفت. مرجع دیگری که این اجازه را صادر کرد، آیت سیدمحمدحسین فضل الله رهبر شیعیان لبنان بود که خیلی هم سر و صدا کرد. آیت الله خویی در دوره ای که در بیماستان کرامۀ بغداد بستری بود، سید عادل علوی از قول پدرش نقل می کند که ایشان معتقد بود به اینکه فلسطین توسط اتباع اهل بیت علیهم السلام آزاد خواهد شد. شاید به این دلیل است که شما شخصیتی به نام سیدحسن نصرالله را مشاهده می کنید.
تبرائیان دربارۀ تأثیر هنرمندان در ماجرای جنگ ۳۳ روزه گفت: در جنگ ۳۳ روزه بسیاری از هنرمندان جهان عرب این رویداد را ستایش کردند. به تبع این ماجرا، طلاب برادران اهل سنت ما در دانشگاه الازهر برای اولین بار بیرون آمدند و تظاهرات کردند و عکس عالمی شیعی را دست گرفتند.
/