به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، در دوران برگزاری بازیهای المپیک، اغلب توجهات جهانی به مسابقات ورزشی جلب میشود و توجه رسانهای و عمومی به بحرانهای منطقهای کاهش مییابد. در مواردی که مناطق تحت سلطه یا درگیریهای نظامی با شدت بیشتری روبهرو میشوند، رسانهها و جامعه جهانی کمتر به این مسائل توجه میکنند.
در دوره بازیهای المپیک پکن ۲۰۰۸، برگزاری با شکوه این مراسم، سبب کاهش پوشش رسانهای و توجه عمومی نسبت به بحرانهای انسانی و درگیریهای منطقهای در خاورمیانه، به ویژه بحران فلسطین شد. مشابه این وضعیت در المپیک لندن ۲۰۱۲ نیز مشاهده شد؛ جایی که بحرانهای سیاسی و نظامی در خاورمیانه، از جمله درگیریها در سوریه و لبنان، به حاشیه رفت. با وجود ادامه بحرانها، پوشش رسانهای و توجه عمومی به این مسائل به دلیل تمرکز بر المپیک کاهش یافت.
بنابراین دیگر برای همگان به ویژه اهل رسانه عیان شده که با آغاز بازیهای المپیک، آتش فتنه دشمنان در مناطق تحت ستم خود روشنتر از گذشته میشود. آنها با بهرهبرداری از خلأ فضای رسانهای، حملات خود را در هر دوره از المپیک تشدید میکنند. ترور شهید اسماعیل هنیه در تاریخ ۱۰ مرداد و در پنجمین روز بازیهای المپیک بیارتباط با این تحلیل نمیتواند باشد.
اکنون نیز در شرایطی قرار داریم که اخبار مربوط به مردم مظلوم غزه در زیر انبوه اخبار مربوط به المپیک دفن شده است و کمتر کسی را سراغ داریم که از احوال مردم غزه جویا شود. صهیونیستهای پستِ کودککش خوب میدانند که چه فرصت طلایی را برای حملات ددمنشانه خود به دست آوردند و حال در آخرین ساعات پایان بازیهای المپیک به دنبال آتشافروزی بیشتر در منطقه غزه هستند. از آخرین اقدامات این رژیم نامشروع حملهای بود که شب گذشته به صورت هوایی به مدرسۀ تابعین در محلۀ الدرج شهر غزه داشتند. در این یورش دستکم ۱۰۰ فلسطینی شهید و صدها فلسطینی دیگر زخمی شدند. بیشتر شهدا هم کودک و افراد سالخورده بودند. این مدرسه هنگام نماز صبح هدف حملۀ هواپیماها قرار گرفت. شدت حمله به حدی بود که پیکرهای شهدا تکهتکه و به اطراف پراکنده شد.
در چنین فضایی نیازمند این هستیم که حداقل رسانههای داخلی به ویژه رسانه ملی پیشقراول انتشار اخبار لحظهای غزه باشند و به این ترتیب الگوی سایر رسانههای جهان اسلام باشند. فراموشی غزه مساوی با فراموشی انسانیت و فراموشیِ حقوق اخلاقی ملت مظلوم غزه است.
انتهایپیام/