خبرگزاری برگزیده های ایران ـ اراک؛ نمایش‌های آیینی و سنتی عنوان جشنواره‌ای است که به صورت دوسالانه با محوریت نمایش‌های سنتی و آیینی ایران در بخش‌های مختلفی همچون تخت حوضی، نقالی، تعزیه و…برگزار می‌شود که دوره بیستم این جشنواره در آذرماه سال جاری برگزار خواهد شد.
در همه رشته‌ها هنرمندان اقدام به ارسال متن نمایشی و آثار خود به دبیرخانه جشنواره کرده‌اند که آثار رسیده در مهلت قانونی توسط کارشناسانی مورد ارزیابی قرار گرفته و در نهایت آثار راه یافته اعلام شد.
در بخش تعزیه نیز در سال جاری ۵ مجلس تعزیه توسط هیئت داوری انتخاب ومعرفی شده که این انتخاب، واکنش و نارضایتی شبیه خوانان و شرکت کنندگان در جشنواره را به دنبال داشت در ادامه اظهارات یکی از هنرمندان تعزیه از نظر می‌گذرد.
وزارت ارشاد باید در این موضوع و دبیری این جشنواره تجدید نظر کند
اسماعیل مجللی، شبیه‌خوان و پژوهشگر تعزیه مولف کتاب شبیه نامه در این رابطه به خبرنگار برگزیده های ایران گفت: متاسفانه اقدامات نادرستی که در این جشنواره پیش گرفته شده، موجب شده که تعزیه خوانان به خصوص گروه‌هایی که متقاضی شرکت در این جشنواره هستند به کار خودشان نیز به باور صحیحی نرسند.
وی می‌گوید: اگر نگاهی به کاتالوگ‌های دوره‌های پیشین این جشنواره بی‌اندازیم می‌بینیم که در بخش تعزیه تنها چند گروه هستند که در تمامی ادوار حاضر شده‌اند و این شیوه اجرا علاوه بر اینکه گروه‌های راه پیدا نکرده را دلزده از فعالیت در این کار می‌کند، یک توهمی برای گروه‌های به اصطلاح راه یافته به جشنواره می‌کند که خود را استاد مسلم این کار تلقی کنند که این امر بسیار غلط است و با چارت یک جشنواره نیز سنخیتی ندارد.
این تعزیه‌خوان بیان می‌کند: جشنواره آیینی سنتی تنها توهم برای برخی تعزیه خوانان ایجاد کرده و زحمت‌هایی برای سایر شبیه خوانان، که متاسفانه این اتفاقات با هزینه عمومی و پول بیت المال رقم خورده، سوالی که برای ما وجود دارد این است که دبیر این جشنواره با چه پشتوانه‌ای اینگونه محکم پشت این گروه‌ها ایستاده و به هیچ اعتراضی پاسخ نمی‌دهد.
وی اظهار می‌کند: شخص بنده از کسانی هستم که با مجلس تعزیه‌ای که می‌دانم تا به حال کسی نامی از آن نشنیده، در این جشنواره حاضر شده بودم، اما تایید نشد، وزارت ارشاد باید در این موضوع و دبیری این جشنواره تجدید نظر کند، جشنواره آیینی و سنتی تا به حال چه قدمی برای تعزیه برداشته؟ افرادی که پشت میزنشین تعزیه شناس شده‌اند و خود را صاحب نظر می‌دانند چه اقدامی برای این هنر کرده‌اند؟
مجللی می‌گوید: وضعیت فعلی تعزیه را که ما خوب می‌دانیم، پس نتیجه کاوش‌های این دوستان چه شده است؟ خروجی این جشنواره چه بوده؟ تاریخ سازی‌های بی اساس و سند سازی‌های غلط برای پیشینه این هنر در همین جشنواره بیرون آمده است، در نسخه‌هایی که چند سال پیش در دوره‌های پیشین جشنواره آیینی سنتی به چاپ رسید کاملا مشخص بود که شیوه داستان پردازی، ادبیات به کارگرفته شده در اشعار، نقش‌های به کار برده شده، تخلص شاعری و…همه مربوط به دوران ناصری هستند اما در ابتدای کتاب نام شاعری مربوط به یکی از شهرهای کوچک ایران و اختصاصا به زمان صفویان اعلام شده است، جای تاسف دارد برای یک هنری که مختص ایرانیان است نتوانیم با کاوش‌های علمی به سبقه آن برسیم و متوسل شویم به تاریخی که در پایین نسخه‌ها نوشته شده، که البته نگارش چنین تاریخ‌هایی کاری بسیار آسان است.
وی بیان می‌کند: باید بگویم این جشنواره و اعضای سیاستگذار این رویداد فرهنگی نه تنها هیچ کمکی به این هنر نکرده‌اند، بلکه تنها در کاسه تعزیه خوانان زهر ریخته‌اند.
در مورد سیاستگزاران بخش تعزیه در این جشنواره تجدید نظر شود
حسن مجللی دیگر پیشکسوت تعزیه اراک نیز می‌گوید: در بیش از ۳۰ جشنواره و سوگواره تعزیه شرکت کرده‌ام و حتی چند دوره در همین جشنواره آیینی سنتی حاضر شده‌ام اما در دهه ۹۰ متاسفانه رویکرد عجیبی را شاهد هستیم و اتفاقی که به قرار و مدار گذاشتن بیشتر شبیه است.
وی بیان می‌کند: این چه روندی است ما در این رویداد شاهد و متحمل شده‌ایم که چند نفر پایه اصلی این جشنواره مدام باید حضور پیدا کنند و مورد تایید قرار بگیرند، انتظار این است از سال جدید در مورد سیاستگزاران بخش تعزیه در این جشنواره تجدید نظر شود، چون این روندی که دوستان پیش گرفته‌اند عملا توهین به ساحت هنرمندان است.
انتهای پیام/