به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری برگزیده های ایران، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در خصوص انتصاب صدارت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری خطاب به رئیس جمهور دولت چهاردهم نامه‌ای نوشتند.
متن کامل نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَن تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَکَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا یَعِظُکُم بِهِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ سَمِیعًا بَصِیرًا
خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانت‌ها را به صاحبانش بدهید؛ و هنگامی‌که بین مردم حکومت می‌کنید، به عدالت داوری کنید. خداوند، اندرز‌های خوبی به شما می‌دهد. خداوند، شنوا و بیناست.
جناب آقای دکتر پزشکیان
رئیس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران
سلام علیکم،
مردم پس از انتخاب جنابتان برای تصدی ریاست جمهوری ایران، امانت شگرفی برگردن شما افکندند تا از دین و دنیای ملت عزیزمان با تمام توان صیانت کنید. همچنین بار گرانبهای انقلاب اسلامی و خون هزاران شهید راه حق، شما را بر آن می‌دارد تا صدای مظلومان عالم باشید و از قدرتی جز خداوند نهراسید تا شاید نشانه‌های عدالت، در ایران و جهان نمودار گردد.
در این سپهر اندیشه، انجمن اسلامی امیرکبیر به تاسی از مقتدای خود، از بن دندان معتقد است که موفقیت شما در حوزه‌های مختلف، موفقیت همه ماست و از این جهت از هیچ یاری‌ای کوتاهی نمی‌کنیم؛ بنابراین این مرقومه را به‌عنوان نامه‌ای از طرف برادری مهربان بپذیرید که نگران توفیقات شما در زمینه‌های علمی و فرهنگی و سیاسی است.
از اوّل انقلاب اسلامی مسئله‌ی دانشگاه به عنوان یک مسئله‌ی اساسی مطرح شد که تا به‌امروز به‌عنوان مرکز تولید و رشد دانش فعالیت می‌کند. علم و دانش هم برای کشور اقتدار و رفاه به‌همراه دارد. همچنین از اول انقلاب، دانشگاه به‌جای یک کالای مصرفی در اختیار کشور‌های غربی، کارخانه تولید نیروی متخصص جوان شد که التزام او به انقلاب و اسلام، سبب پیشرفت ایران در عرصه‌های مختلف شده است.
در این میان تشکل‌های دانشجویی در دانشگاه، با قرار گرفتن بین مردم و حاکمیت، زنجیره‌ای برای مطالبات و دغدغه‌های اسلامی آنان شدند تا پویایی سیاست ایران را رقم بزنند و به‌عنوان عنصری خارج از چرخه قدرت، آرمان‌های انقلاب را پیگیری کنند. به همین علل یکی از مهم‌ترین انتصابات شما، صدارت وزارت علوم خواهد بود.
اگر فردی با انگیزه غیرعلمی و حزبی تصدی این وزارتخانه را دست بگیرد به‌جای پیگیری رشد علمی و پیشرفت کشور، سراغ عزل و نصب‌های حزبی خواهد رفت و دانشگاه را از حرکت بازمی‌دارد. یکی دیگر از ویژگی‌های شخص مسئول، باید نگاه فرهنگی و سیاسی او باشد، چنان‌که کسی دنبال ارتقای وضعیت فرهنگی و اجرای مجدانه قانون در دانشگاه نباشد، نسلی پرورش خواهد داد که با بحران‌های فرهنگی و هویتی جدیدی روبرو می‌شود. از طرفی عدم توجه به عنصر سیاست بی‌طرف، منجر به سیاست زدایی از دانشگاه یا بدتر از آن، پرورش فضای گلخانه‌ای برای رشد تشکل‌هایی به‌عنوان پیاده‌نظام قوه حزبی-سیاسی دیگران می‌شوند که فاقد هویت ایجابی برای خویشتنند. ضمنا در مذمت واگذاری دانشگاه به چنین اشخاصی، نطق‌های قرائی در صحن مجلس شورای اسلامی فرمودید که امیدواریم بر همان عهد دیرین بمانید.
همانطور که مستحضرید، وظیفه سنگین انتخاب گزینه‌های کابینه دولت و معرفی آن به‌مجلس شخصا به‌عهده شماست. فلذا تعریف سازکاری برای شایسته‌سالاری، اگر با انتخاب اعضای حزبی و ناکارآمد همراه باشد، منجر به تناقض ساختاری می‌شود. از این رو زمزمه حضور برخی از افراد که سابقه اقدامات ضد امنیتی، سوء مدیریت‌های جدی درگذشته، عدم سابقه علمی و مدیریتی درخشان و حضور در مقابل نظام اسلامی را دارند، نه تنها شما را به دولت وفاق و ادعای عدم تحزب نزدیک نمی‌کنند؛ بلکه مشخصا مخالفت با منویات رهبری مبنی بر حضور افراد متخصص، معتقد به نظام اسلامی، صادق و پاکدست می‌باشد.
همچنین شما که اجرای موشکافانه سیاست‌های کلی مقام معظم رهبری را شعار خود قرار داده بودید، با انتصاب این افراد در وزارت علوم بزرگترین ضربه را به چهره صادقانه خویش خواهید زد. تشکل‌های دانشجویی را نسبت به مشی دولت بدبین می‌کنید و مجلس شورای اسلامی را در لایه تقابل با خود قرار خواهید داد.
در این بین پررنگتر شدن نام افرادی همچون جعفری توفیقی عملا شما را در ادامه دولت یازدهم و دوازدهم تعریف می‌کند که با معرفی افراد با سابقه بد، به‌شکاف بین خود و مجلس دامن زدند. با ایجاد حیاط خلوت سیاسی در دانشگاه، سعی در خفقان صدای مخالف خود داشتند و به‌جای پیگری رشد علمی کشور، سیاست‌زدگی را در دانشگاه را دنبال کردند که با داعیه آزادی در دانشگاه، فقط دست عده‌ای را در دانشگاه باز گذاشتند که به‌دنبال تضعیف نظام اسلامی بودند و گلوی دیگران را می‌فشردند. یکی دیگر از کاندیدای مطرح شده در رسانه‌ها، آقای نیلی احمد آبادی است که در دولت آقای روحانی نیز تلاش‌هایی برای صدارت ایشان صورت گرفت و سرانجام به ریاست دانشگاه تهران انجامید.
عبرت از کاهش رتبه علمی دانشگاه تهران در ابتدا تا انتهای صدارت ایشان درکنار تجربه انواع تشنج با دیگر دستگاه‌های جمهوری اسلامی در آن زمان، می‌تواند چراغ روشنی برای استفاده از دیگر گزینه‌ها در راستای تحقق یک دانشگاه قوی، منسجم و علمی باشد.
ما دانشجویان انجمن اسلامی امیرکبیر از شما می‌خواهیم ضمن تدقیق و شفاف‌سازی گزینه‌های نهایی وزارت علوم برای ایجاد فضای بهتر در نقد و بررسی، خود را مستقیما مسئول روند انتخاب وزرا بدانید و رشد علمی، فضای برابر سیاسی و جدیت در امروز فرهنگی دانشگاه را از اولویت‌های این انتصاب قرار دهید و با پیگیری مجدانه شورای راهبردی تعریف شده، مصداق آیه شریفه قرآن قرار نگیرید که «یا لیتنی لم اتخذ فلان خلیلا» و با مشورت با تفکرات مختلف، خود را کمتر در مظان اتهام ببینید تا امید‌ها برای ایجاد همان دولت وفاق وعده شده را، زنده‌تر گردانید.
/