سعید اسدی در گفت‌وگو با خبرنگار برگزیده های ایران در مریوان اظهار کرد: پانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان شاید اولین رخداد حضوری بعد از دو سال اجرای برنامه‌های غیرحضوری جشنواره‌های تئاتر در شرایط کرونایی در کشور است.
وی خاطرنشا‌ن کرد: تجربه‌ای که به نظر بنده هم امیدوارکننده و هم پرخطر است، چرا که در حال حاضر به خاطر نوع برخورد مردم در رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، در عین حال هم امید می‌دهد که ارتباط مردم با تئاتر قطع نشده و مردم مریوان همچنان مثل گذشته یکی از الگوهای بی‌نظیر در ارتباط اجتماعی تئاتر در ایران است.
داور پانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان افزود: تئاتر در مریوان برخلاف جاهای دیگر که رغبتی به هنر تئاتر ندارند یک موضوع نهادینه شده است به ویژه کارهایی که در فضای باز اجرا می‌شود.
وی تصریح کرد: معتقدم نتیجه برگزاری این جشنواره در این شرایط می‌تواند راهی برای ادامه فعالیت‌های هنری باز کند و یا اینکه این نوع مواجهه مردم و رعایت نکردن پروتکل‌ها موجب شود که رخدادهای حضوری دیگر برگزار نشود.
وی اضافه کرد: مریوان نمونه مهمی در ایران و جهان است که آدم‌های این شهر این ارتباط تعاملی با تئاتر پیدا کرده و بخشی از زندگی آنها شده و شاید کمتر فستیوالی در ایران موفق شده اینچنین نهادینه شود.
اسدی گفت: فستیوال‌ها زمانی به این سطح می‌رسند که از دست متولیان دولت، برگزار کننده به یک امر مردم‌نهاد تبدیل شود و این مهم در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان تا حدود زیادی اتفاق افتاده است.
وی در مورد کیفیت اجراها در این دوره از تئاتر خیابانی هم گفت: چندین سال است که متاسفانه تعبیر و تعریف‌هایی که ما از جشنواره تئاتر خیابانی داریم دستخوش تغیرات نامناسبی شده است.
وی افزود: تئاتر در خیابان با تئاتر خیابانی فرق می‌کند، گاهی اوقات ما احساس می‌کنیم که اجراهای صحنه‌ای را در این فضاها می‌بینیم چیزی که تئاتر خیابانی باید خلق کند این است که برای تماشگر حکم یک مواجهه تصادفی که یک فضای نمایشی ایجاد می‌کند، باشد.
وی تصریح کرد: تماشاگران باید از ابزار ارتباطی و نوع نمایشگری که در خیابان اتفاق می‌افتد بهره بیشتری ببرند ولی به نظر می‌رسد اینگونه که گروه‌ها استیج می‌زنند و فضاهایی اینچنینی را ایجاد می‌کنند و نوع ایده‌ها و پرورش آنها به جای اینکه بیشتر به تئاتر خیابانی مربوط باشد به تئاتر غیرخیابانی مرتبط هستند.
وی افزود: این نقاط ضعف چیزی است که باید هشدار داده شود تا بتوانیم به اهمیتی که تئاتر خیابانی و کارکردهای آن که در گذشته داشته و یک میراث بشری است برگردیم.
داور پانزدهمین جشنواره بین‌المللی مریوان با بیان اینکه در حین اجراها همیشه به تماشاچی نگاه می‌کنم، گفت: سوای نگاه کارشناسانه‌ای که به اجراها دارم با دقت در تماشاچی و نوع ارتباطی که می‌گید دنبال جوهره ارتباطی می‌گردم که با مخاطبین بسیار متنوع می‌تواند اتفاق بیفتد.
اسدی تصریح کرد: با توجه به اینکه تئاتر در آن شکل مرسوم پدیده‌ای است که شاید طبقه متوسط فرهنگی در شهرها با آن روبه رو می‌شوند ولی در تئاترهای خیابانی شاید افرادی باشند که خود تئاتر را نداند چیه ولی اینکه چگونه با این رخداد مواجه می‌شوند برای من مهم است.
وی افزود: بچه‌ها باید مقداری تمیزکارتر باشند یعنی دقت به جزئیات در هنر یک اصل مهم است حالا اینکه در چه ژانری اتفاق بیفتد مهم نیست در عین اینکه دارند آئین‌ها را در قالب تئاتر آئینی برگزار می‌کنند دقت به جزئیات در بازیگری و ابزاری که می‌سازند به کار می‌گیرند بسیار مهم است.
اسدی تصریح کرد: شما در خیابان باید تئاتر را به عنوان امری بشناسید که با زمان نسبت خیلی خاصی دارد دوستان باید ریتم را یک بار دیگر یاد بگیرند یک جایی به نظر می‌رسد که در تئاتر خیابانی آن تبحر اجراگر خیابانی در ایجاد ریتم می‌تواند تماشگر را سر ذوق بیاورد.
داور پانزدهمین جشنواره بین‌المللی مریوان گفت: در اجراها چه از لحاظ پردازش متن نمایش و نوع اجرا هنرمندان به ریتم و ضرب آهنگ نمایش کم توجه هستند و به همین خاطر در بعضی جاها شاهد افول و کسالت تماشگر در اجراها هستیم و نشاطی که از تئاتر خیابانی حاصل می‌شود در اینجا معمولا کمتر اتفاق می‌افتد.
انتهای پیام/۲۳۳۰/۷۱/ی