نیلوفر مولایی: مدتی است که بحث برگزاری دوباره مذاکره میان ایران و آمریکا شدت گرفته است و اخیرا هم علی لاریجانی، مشاور رهبر انقلاب گفته است؛ «در حال حاضر پیامهایی را بررسی میکنیم که از واشنگتن در مورد ازسرگیری مذاکرات دریافت کردهایم.» اما آیا در این شرایط باید به سمت دیپلماسی و مذاکره رفت؟ آیا دیپلماسی به منظور پذیرفتن ذلت است و برگ برنده ایران در مقابل آمریکا چیست؟
این سوالاتی است که مسعود زریبافان، معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران در دولت احمدی نژاد و فعال سیاسی اصولگرا، در گفت و گویی مکتوب با خبرگزاری برگزیده به آنان پاسخ داده است.
زریبافان با اشاره به احتمال مذاکرات ایران و آمریکا گفت: «تجربهِ چندین دههِ گذشته تاریخ کشور و رفتار امریکا، نشان داده، که دولت استکباری امریکا و نوچه صهیونیستی او، جز ذلت و فراموش کردن تاریخ گهر بار تمدنی ایران چیز دیگری از ملت و کشور ایران نمیخواهند.»
وی با اشاره به نگرانی ها درباره فعال شدن مکانیسم ماشه تاکید کرد: «این آمریکای وحشی و تبهکار است که باید نگران دست بر ماشه بودن نیروهای مقتدرانه نظامی ایران باشد.»
مشروح گفتگوی مسعود زریبافان، فعال سیاسی اصولگرا را با خبرگزاری برگزیده بخوانید؛
************
* آقای زریبافان! پس از برقراری آتش بس میان ایران و اسرائیل، برخی از سیاسیون از ضرورت دیپلماسی سخن می گویند. تحلیل شما چیست و آیا دیپلماسی را عقلایی می دانید؟
منظورتان از دیپلماسی چیست؟
اگر منظور از دیپلماسی استفاده از دانش و تجربه سیاسی و تاریخی برای حل مشکلات بین المللی کشور، با انجام مذاکره با کشور یا کشورهایی است که آنها هم به دیپلماسی (نه قلدرماُبی و تهدید و زور گویی)، اعتقاد دارند و به آن عمل میکنند، بله، در غیر اینصورت خیر.
اما اگر منظور از مذاکره؛ شنیدن و تن دادن به تهدیدها و زورگویی های دشمن استکباری، از موضع ضعف و التماس است، آنهم دشمن هایی که تجربه نشان داده؛ جز خلق و خوی استکباری و نژادپرستانه، چیز دیگری در وجود آن ها نیست و تجربه مکرر نشان داده خوی آنها ضد بشری و هدفی جز سلطهِ بی چون و چرا و کشتار و چپاولِ کشورها و ملت ها و تسلط بر منابعِ اقتصادی انها ندارند، من این را دیپلماسی نمی دانم، بلکه تواضع و خفت و ذلت در مقابل شیطان میدانم.
باید مراقب باشیم
* حرکت به سمت دیپلماسی می تواند باعث انسجام ملی شود؟
آنچه که در جنگ دوازده روزهِ با استکبار و نوچه صهیونیست او در ایران موجب انسجام ملی شد، مذاکره نبود، بلکه روحیه ضد استکباری و ضد صهیونیستی ملت بزرگ و متمدنِ ایران اسلامی بود. باید مراقب باشیم تا روایت غلط از واقعیاتِ حوادث، موجبِ به هدر رفتن ظرفیت هایِ تمدنی، در تاریخ پر افتخار کشور نشود.
* آیا مذاکره در این شرایط به معنی پذیرش ذلت است؟
تجربهِ چندین دههِ گذشته تاریخ کشور و رفتار آمریکا، نشان داده، که دولت استکباری آمریکا و نوچه صهیونیستی او، جز ذلت و فراموش کردن تاریخ گهر بار تمدنی ایران چیز دیگری از ملت و کشور ایران نمیخواهند.
مذاکره برای آمریکا و اسرائیل وسیله است برای فریب انسان ها
* اگر به سمت مذاکره و دیپلماسی حرکت کردیم، شروط ایران و برگ برنده ما چیست؟
تجربه نشان داده، خلق و خوی استکباریِ، ضد بشری و نژاد پرستانه در وجود آمریکای جهانخوار و رژیم صهیونیستی نهادینه شده و حاکم بر روح و روان آنها شده است و دیپلماسی برای آنها مفهومی ندارد و مذاکره هم برای آنها وسیله است برای فریب انسان ها و تسلط و غارت منابع آنها. ودر مقابل، بصیرت و روحیه ضد استکباری مردم متمدن ایران و توان نظامی و وفاداری قوای نظامی اعم از ارتش و سپاه، برگ های برنده ایران اسلامی است.
آمریکا باید نگران دست بر ماشه بودن نیروهای مقتدرانه نظامی ایران باشد
* با توجه به نگرانی ها درباره مکانیسم ماشه، دولت باید چه سناریوهایی را برنامه ریزی کند؟
جنگ تحمیلی دوازده روزه رژیم های استکباری و صهیونیستی که به کمک متحدان غربی و منطقه ای وبصورت همه جانبه و ترکیبی و با استفاده از همه ظرفیت های نظامی و لجستیکی و حتی اقتصادی، به ایران اسلامی تحمیل شد و نتیجه آن شکست مفتضحانه آن ها بود نشان داد؛ این ایران متمدن و با مردم بصیر و ایمانی و قوای نظامی وفادار، هستند که دست شان بر ماشه است و در صورت خطا و حماقت راهبردی و حتی تاکتیکی دشمن، چیزی برای دست نشانده استکبار در منطقه باقی نخواهند گذاشت و آبرویی نیز برای استکبار در عرصه جهانی، باقی نخواهد ماند و دنیا شاهد فروپاشی دولت استکباریِ آمریکایِ خونخوار و جنایتکار، خواهد بود. ان شاءالله. لذا این آمریکای وحشی و تبهکار است که باید نگران دست بر ماشه بودن نیروهای مقتدر نظامی ایران باشد.
۲۹۲۱۵
