کیاوش حافظی: جنگ ۱۲ روزه بین ایران و اسرائیل، صحنهای متفاوت از وحدت اجتماعی و سیاسی را در فضای داخلی داخل ایران رقم زد؛ تجربهای که حتی برخی چهرههای منتقد نظام نیز، بهواسطه حس ملیگرایی، دفاع از حاکمیت و تمامیت ارضی کشور، اختلافات را کنار گذاشتند. پس از مدتها نوعی همصدایی بین گروه ها و جریان های مختلف شکل گرفت.
اما چگونه می توان از فضای به وجود آمده، در دوران پساجنگ نیز استفاده کرد؟
محمدرضا میرتاجالدینی، نماینده ادوار مجلس در گفتوگو با خبرگزاری برگزیده، این موقعیت را “فرصتی بزرگ” میداند و خواستار بازبینی در سیاستهای اجرایی و شیوههای حکمرانی برای افزایش رضایتمندی عمومی میشود.
مشروح گفتگوی برگزیده با محمدرضا میرتاج الدینی را در ادامه بخوانید؛
*****
* در دوران جنگ ۱۲ روزه ما شاهد نوعی یکصدایی در جامعه، گروهها و فضای سیاسی کشور بودیم. چه بایدها و نبایدهایی برای حفظ این مساله وجود دارد؟
جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی، که ملت، انقلاب و ایران ما را تهدید میکرد، الحمدلله با تدبیر داهیانه و شجاعانه مقام معظم رهبری پاسخ داده شد و به یک فرصت بزرگ تبدیل شد.
از جمله فرصتهایش همین انسجام و اتحاد ملی بود که مردم در گروهها، احزاب، حتی افراد با دیدگاههای سیاسی مختلف، پشت نیروهای مسلح و رهبری ایستادند.
حتی بعضی از مخالفان که عرق ایرانی بودن و حمایت از ایران را داشتند، وقتی دیدند که در یک شرایط حساس قرار گرفتهایم، همه گلایهها و اختلافها را کنار گداشتند و برای دفاع از وطن، ملت و انقلاب اسلامی، وارد شدند. آنهایی که طرفدار انقلاب اسلامی بودند، از انقلاب و نظام اسلامی حمایت کردند که همه اینها هم حامی اصلی ایران عزیزمان هستند.
یک سرمایه اجتماعی انبوهی در کشور ایجاد شد و مقام معظم رهبری این را یک پیروزی بزرگ نامیدند.
الان در دوران پساجنگ، ما باید اولا سرمایه اجتماعی را حفظ کنیم، ثانیاً با برنامههای جدیدی، هم سرمایه اجتماعی را حفظ کنیم، هم اتحاد ملی و انسجام ملی را تقویت کنیم وهم برنامههایی داشته باشیم که این سرمایه اجتماعی بیشتر شود.
همه کسانی که دل در گرو وطن و نظام ما دارند، باید بدانند و میدانند که تنها نظام جمهوری اسلامی است که کلیت، استقلال و تمامیت ارضی کشور ایران را حفظ می کند، در نیم قرن گذشته هم حفظ کرده و بعد از این هم حفظ خواهد کرد و هیچ جایگزینی برای آن نیست.
جایگاه ژئوپولیتیکی سرزمین ایران گونه ای است که در چهارراه ارتباط شرق و غرب و ارتباط با آبهای گرم قرار دارد؛ این اقتداری تاریخی برای ملت ایران است که دشمن به آن چشم دوخته است.
آنها بعد از جنگ جهانی اول و دوم، کشورهای عربی و اسلامی را تکهپاره کردند و کشورهای کوچک ایجاد کردند (البته این کشورها الان دیگر وابسته به آنها نیستند).
در مورد ایران هم چنین خوابی را دیدهاند. ملت ما این موضوع را به خوبی متوجه شد و به میدان آمد و مشت محکمی به دهان دشمنان زد.
حالا که اینچنین است، ما برای حفظ ایرانمان و نظاممان، همه باید در کنار هم باشیم. اختلافات، دیدگاههای سیاسی و اختلاف نظرها را باید در چارچوب این کشور حل کنیم.
مسئولین ما هم، برای حفظ این انسجام و سرمایه اجتماعی باید برنامههای خوبی داشته باشند. هرچه جلوتر میرویم، متحدتر، محکمتر و مقتدرتر، این کشور و نظام را باید حفظ کنیم.
دستگاه ها یک بازبینی مجدد در برخوردها، رفتارها و حکمرانی مردمی داشته باشند
*چه برنامه هایی؟
این برنامه میتواند فرهنگی باشد، اجتماعی باشد، اقتصادی باشد. در ارتباط با رفاه مردم، رفع مشکلات اقتصادی مردم، و همینطور برخورد مسئولین ادارات با مردم در عرصههای مختلف، باید بهصورت جدی رضایتمندی مردم را در هر عرصهای ایجاد کند.
کاری که موجب نارضایتی مردم در ادارات، شهرداریها و مجموعههای مختلف می شود، باید بازبینی و رفتارهایشان اصلاح شود. افرادی که به ادارات، شهرداریها، دستگاه ها قضایی و قوه قضاییه مراجعه میکنند، باید راضی از آنجا بیرون بیایند. باید یک بازبینی مجدد در برخوردها، رفتارها و حکمرانی مردمی داشته باشند.
نگاه های تنگ نظرانه ما را به این سو می برد که مردم را از قطار انقلاب پیاده کنیم
* شما به یک قسمت از اصلاحات و نبایدهایی که دستگاهها در حوزه اجرایی و اداری باید داشته باشند اشاره کردید. اما سؤال من بیشتر ناظر به جریانهای حاکمیتی بود. مثلاً طی روزهای گذشته، ما شاهد این بودیم که فردی در صداوسیما وطن را به اصطلاح آغل را در ارتباط با وطن به کار برد. اولین کلید بازگشت به فاز قبلیِ بود. درباره این نبایدها هم بفرمایید که چه اقداماتی نباید انجام شود؟
نباید چنین حرفهایی زده شود. تنگنظریها ما را به این سو میبرد که بخواهیم با نگاه تنگنظرانه، همه را با هر بهانهای کنار بگذاریم و از قطار انقلاب پیاده کنیم. بعضی نگاههای تنگنظرانه هستند که باعث چنین اتفاقاتی میشوند.
هرکسی به یک بهانه ای شخصیتهای سیاسی ما را در دهههای اخیرکنار زده است، در حالی که اینها سرمایههای کشور هستند. در این ۱۲ روز تهاجم و تجاوز دشمن دیدیم که همه اینها پای انقلاب و نظام ایستادند.
من نمیگویم همه باید یکجور فکر کنند، همیشه اختلاف نظر وجود دارد. اما، بحث منطقی و سیاسی باعث رشد و پویایی کشور میشود. مباحث منطقی و گفتوگو بین گروههای سیاسی باید وجود داشته باشد.
در دهه اول انقلاب، شهید مطهری و شهید بهشتی با سعه صدر با مخالفان برخورد میکردند، الان هم باید این روحیه را داشته باشیم.
اگر هر کسی را بخواهیم با نگاه تنگنظرانه کنار بزنیم، چون ایراد یا نقطه نظر متفاوتی دارد، این اجتماع و این سرمایه را از دست میدهیم. اختلاف نظرهمیشه هست و هیچوقت همه مثل هم نمیتوانند فکر نمیکنند. گروههای سیاسی باید با تحمل و بردباری با هم رفتار کنند، حاکمیت هم باید چنین فضایی را برای آنها ایجاد کند.
*وقتی فردی در تلویزیون چنین ادبیاتی به کار برده که به نوعی شکستن انسجام تلقی میشود احتمال میرود در آینده هم از برخی گروههای تندرو دوباره شاهد دوقطبیسازی باشیم. در برابر آنها چه باید کرد؟
همانطور که عرض کردم، درباره دفاع از نظام، منافع کشور و ایرانمان، همه باید متحد باشند، این اتحاد و انسجام باید حفظ شود. این یک سرمایه اجتماعی است.
اختلاف نظرها و اختلافهای سیاسی را هم باید در چارچوب این وحدت، و ذیل منافع ملی و با محوریت ولایت و رهبری پیش ببریم و تنازع و درگیری، را باید به گفتمان تبیین و گفتوگوی سیاسی تبدیل کنیم.
۲۹۲۱۱
