جلال چراغپور در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری برگزیده های ایران، درباره ناکامی تیم فوتبال امید ایران در راهیابی به مسابقات زیر ۲۳ سال قهرمانی آسیا اظهار داشت: جریان در تیم امید، فنی نیست و دلایل زیادی برای ناکامی این تیم وجود دارد. حدود ۲۰ مربی داخلی و خارجی از نسل‌های مختلف سرمربی تیم امید بودند و هیچ‌کدام موفق نشدند. مربیان روسی و رومانیایی یا بهترین مربی چند سال ایران یعنی حسن حبیبی هدایت تیم امید را برعهده داشتند، اما تیم به المپیک نرسیده است.
تیم امید هیچ‌وقت «تیم» نمی‌شود
وی با بیان اینکه مربیان نسل جدید مانند استیلی، مجیدی و افاضلی هم بر نیمکت تیم امید نشستند و موفق نشدند، خاطر نشان کرد: اینگونه نیست که صعود به المپیک، معادله پیچیده ارشمیدس باشد که کسی نتواند آن را حل کند. آنچه که تیم امید را آزار می‌دهد، این است که هیچ‌وقت «تیم» نمی‌شود. بلکه بازیکنان دور هم جمع می‌شوند و به آن می‌گویند تیم فوتبال. یک مجموعه‌ای ایجاد می‌شود که یک «نظر» بالای سر آن می‌آید.
بازیکنان هر چه بلدند انجام می‌دهند و در خدمت یک ساز و کار نیستند
کارشناس فوتبال ایران در ادامه تصریح کرد: گاهی به نظر آن مربی، یک بازیکن در اندازه تیم امید است و ۲۳ بازیکن با این شکل دور هم جمع می‌شوند. این بازیکنان در چند بازی دوستانه به میدان می‌روند و خیال می‌کنند تیم شده‌اند، اما تیم نیستند. چون «پلی» می‌کنند، نه «گیم». بازیکنان هر کاری بلدند، در زمین انجام می‌دهند و اینگونه نیست که همه در خدمت یک ساز و کار باشند. آنها در زمین «پلی» می‌کنند و می‌بازند.
آموزش بازیکنان امید ضعیف است
چراغپور با بیان اینکه بازیکنان امید باید در ۱۸ سالگی عملکرد قابل قبولی در سطح آسیا داشته باشند، به برگزیده های ایران گفت: آنها از لحاظ انفرادی کیفیت خوبی دارند، اما تیم نمی‌شوند. آیا سرمربی باید این بازیکنان را «تیم» کند یا ساختاری برای رده امید تشکیل شود؟ بازیکنان ما عملکرد قابل قبولی در رده امید ندارند و چند سال بعد اسم و رسم‌دار می‌شوند، چون آموزش آنها ضعیف است.
کمیته آموزش مطالب تکراری و متعلق به ۵۰ سال پیش را آموزش می‌دهد
وی با اشاره به اهمیت آموزش در فوتبال بیان کرد: آموزش از سن بازیکن عقب می‌ماند و موارد لازم برای آموزش در ۱۳ سالگی را به بازیکن ۱۷ ساله آموزش می‌دهیم. بعد هم این بازیکنان دور هم جمع می‌شوند و می‌بازند. اگر تیم ایران گیر ژاپن می‌افتاد، اشکال واقعی فوتبال ما برملا می‌شد. مربیان ما باید به جوانان آموزش بدهند و کمیته آموزش فدراسیون، وظیفه پرورش مربیان را برعهده دارد. این کمیته مطالب غیرمفید، تکراری و متعلق به ۵۰ سال پیش را آموزش می‌دهد.
باید در حوزه آموزش انقلاب شود
کارشناس فوتبال کشورمان با بیان اینکه مدرسان باید زبان تخصصی فوتبال را بلد باشند، اظهار داشت: ببینید فوتبال دنیا چگونه است؛ بعد مطالب کلاس‌های مربیگری را ببینید. این حفره کجا باید پُر شود؟ مدرسان ما بالای ۶۷ سال سن دارند. باید انقلابی در حوزه آموزش مربیان اتفاق بیفتد و همه مدرسان ما باید نو شوند. کسانی که از تیم امید اشکال فنی می‌گیرند، مسئله را اشتباه می‌بینند. شما به‌عنوان خبرنگار، جزوات آموزش کلاس‌های مربیگری A تا D فدراسیون را بخوانید.
بخشی از کاغذ جزوات کلاس‌های مربیگری فاسد شده است!
چراغپور در ادامه انتقادات خود از آموزش مربیان اظهار داشت: جزوات این کلاس‌ها، پلی‌کپی یا زیراکس بوده و بخشی از کاغذ آنها فاسد شده است! چون این افراد باید جدید شوند، اجازه ورود مطلب جدید نمی‌دهند و چون زندگی خود را بر مبنای حق‌التدریس کلاس‌ها بنا کرده‌اند، خودشان جدید نمی‌شوند. مربیان برای کلاس مربیگری A باید ۷۵ میلیون تومان پرداخت کنند. محصول این کلاس‌ها، یک مربی خوب مانند عنایتی است که سه بازی روی نیمکت تیم امید می‌نشیند و پَر پَر می‌شود.
محصص نمی‌داند «Give And Go» چیست که درباره آن صحبت کند!
وی با بیان اینکه در این شرایط باید بنیان آکادمی آموزش را به هم ریخت، تصریح کرد: اگر ۵۰ مربی خوب در تیم امید داشته باشید و بازیکن ما سواد بازی کردن نداشته باشد، همین شرایط پیش می‌رود. وقتی «Give And Go» را بلد نباشید، بازیکن حریف پشت سر شما توپ را می‌گیرد. مرتضی محصص نمی‌داند «Give And Go» چیست و در کلاس‌های خودش، درباره این مسئله حرف نمی‌زند! رئیس کمیته آموزش AFC یک استرالیایی است و اوست که جزوات را کنترل می‌کند.
روزی در یک هشتم نهایی حذف می‌شدیم؛ حالا به مسابقات صعود هم نمی‌کنیم
کارشناس فوتبال ایران با اشاره به لزوم علاقه مربیان به کسب دانش عنوان کرد: دانش در دنیا شناور است، اما مغز انسان شناور نیست و افراد به جایی می‌رسند که می‌گویند برای ما کافی است. وضعیت تیم امید همین‌گونه است. تیم امید روزی در یک هشتم نهایی مسابقات زیر ۲۳ سال آسیا حذف می‌شد؛ حالا به این مسابقات هم صعود نمی‌کند! چند سال بعد در سید سوم و کنار تیم‌های هند و ویتنام قرار می‌گیریم. متأسفانه مزد اوت شدن در تیم‌های پایه، مربی تیم ملی شدن است!
/