با این حال جاوید قربان اوغلی معتقد است که چینی‌ها ممکن است اگر امتیاز قابل‌توجهی از امریکا دریافت کنند، حاضر باشند که از بخشی از روابط‌شان با ایران چشم‌پوشی کنند.
جاوید قربان اوغلی معتقد است: «چینی‌ها در حال حاضر برنامه تقابل با امریکا را دنبال نمی‌کنند، به جز یک مساله، یعنی تایوان که خط قرمز چینی‌ها است، در دیگر مسائل دنبال تقابل و رویارویی با امریکا نیستند.»
قربان اوغلی می‌گوید: «سوال این است که اساسا روابط تجاری ایران و چین در چه سطحی است؟ آمار و ارقام نشان می‌دهد که امسال نزدیک به ۱۴ میلیارد دلار روابط تجاری با چین داشتیم. این رقم در مقایسه با حجم مناسبات تجاری چین با دیگر کشورهای جهان، چه با امریکا و دیگر کشورهای غربی و چه حتی در مقایسه با حجم مبادلات تجاری چین با کشورهای جنوب خلیج‌فارس، عدد ناچیزی است. به همین دلیل اگر چینی‌ها بخواهند با درنظر گرفتن منافع بسیار گسترده‌تر تجاری خود با غربی‌ها، از درخواست برای کاهش مبادلات با ایران پیروی کنند، چندان موضوع عجیبی نیست.»
سفیر پیشین ایران در آفریقای جنوبی می‌گوید: «این احتمال وجود دارد که چینی‌ها آمادگی داشته‌باشند تا درخصوص ایران با امریکا معامله کنند. گرچه چینی‌ها به راحتی از روابط با تهران نمی‌گذرند، اما بستگی دارد چه پیشنهادی دریافت کنند و به ازای قطع یا کاهش روابط با ایران چه چیزی دریافت کنند، آنگاه ممکن است تصمیمی در این خصوص بگیرند.»
سید محمدعلی خطیبی، معاون پیشین وزیر نفت، معتقد است که چین تمام تلاش خود را به کار خواهد برد تا تنوع سبد انرژی خود را حفظ کند، چراکه وابستگی به واردات انرژی مهم‌ترین نقطه‌ضعف این کشور است که امریکایی‌ها می‌توانند از این موضوع در رقابت اقتصادی با چین استفاده کنند. وی می‌گوید: «چین براساس منافع خودش عمل می‌کند. چین روابطی با امریکا دارد، روابطی با اروپا، ایران و کشورهای دیگر دارد. پکن سعی می‌کند این روابط را تنظیم کند. چین به این علت مانند بقیه کشورها تحت تاثیر تهدیدهای امریکا قرار نگرفته است که چین و امریکا در حال رقابت فشرده اقتصادی هستند، به همین دلیل چین برآورد می‌کند که به عنوان بزرگ‌ترین واردکننده انرژی جهان، اگر تمامی انرژی موردنیاز خود را از کشورهایی که پیرو سیاست‌های غرب و امریکا هستند تامین کنند، خودش را در شرایط پرریسکی قرار می‌دهد. چین سعی می‌کند به سبد تامین انرژی مورد نیاز خود تنوع ببخشد و هم از کشورهای مستقل نفت خریداری کند و هم از کشورهایی که وابسته به امریکا هستند. چین می‌خواهد انرژی موردنیاز خود را چندان به فشارهای امریکا وابسته نکند. به همین دلیل چین رابطه خودش را با کشورهایی که رابطه خوبی با امریکا ندارند، از جمله ایران حفظ می‌کند. چین مجبور است در مورد واردات انرژی سیاست خردمندانه‌ای در پیش بگیرد، وگرنه امریکا می‌تواند از همین جنبه به چین فشار وارد کند.»
۲۳۳۰۲