به گزارش برگزیده های ایران از کرمان، طلاق یک مساله جدی و یک چالش بزرگ است و رصد آمارهای طلاق خبر از وضعیت نامطلوبی میدهد که از هم پاشیدن زندگیها فرزندانی را دچار بحران ساخته و روند نامتعادلی را در پیش گرفته است، آسیبهایی که برای سالها در روح و روان این فرزندان باقی میماند اما مشکل از کجاست و راه حل آن چیست؟
یکی از کارشناسان مسائل حقوقی و خانواده، ازدواج در کشور را به یک قیف تشبیه میکند که اکثرا به سهولت و بدون کوچکترین آموزشی وارد آن میشوند و وقتی به مشکلات و تنگناهای زندگی برخورد کردند، دیگر بیرون آمدن ازآن راحت نیست.
این کارشناس که سالهاست با انواع و اقسام مشکلات و پیچیدگیهای روابط زوجین آشناست در تلاش است تا شیوه ازدواج را طوی دیگر رقم بزند و آن را فرهنگ سازی کند تا کمتر شاهد این پدیده منفور در جامعه باشیم.
محمدمهدی خردبخش در گفتوپو با خبرنگار فارس در کرمان تحقیق، شناخت رفتاری و اخلاقی زن و مرد از هم، آشنایی با مهارتهای زندگی و فردی، شرکت در جلسات مشاورهای و کارگاههای آموزشی را لازمه هر ازدواجی دانست و گفت: برخی از کشورها با گذراندن دورههای اجباری و الزامی و اعطای مجوز رسمی برای ازدواج در رشتههای همسرداری، خانهداری و فرزندپروری برای هر دختر و پسری که میخواهند ازدواج کنند، را ملزم و ضروری میدانند و تا زمانی که مدرک مهارتهای زندگی را دریافت نکنند مجوز ازدواج به آنها داده نخواهد شد.
عضو کانون تخصصی حقوقی عدالت آستان قدس رضوی افزود: ما هم باید چنین شیوههایی و یا راهکارهای دیگر برای آموزش در کشور آغاز کنیم تا پایان امنی را برای زندگیهای نوپا شکل دهیم.
وی اضافه میکند: اجباری شدن جلسات مشاوره و شرکت در کارگاههای آموزشی باید قبل از انتخاب همسر در سنین زیر ۲۰ سال برای دختران و پسران گذاشته و در این مورد سختگیری انجام شود.
خردبخش با یک مثال؛ فرهنگ سازی را نجات بخش میداند و میگوید: در کشور ما هیچکس کمربند خود را در خودرو نمیبست از زمانی که مسؤلین ما بهصورت جدی وارد شدند و قبضهای جریمه بدون گذشت اعمال شد اکنون شاهد فرهنگسازی مثبت هستیم که هر راننده قبل از سوارشدن کمربند خود را میبندد. در مقوله ازدواج هم باید همین حساسیتها باشد و سختگیری صورت بگیرد.
وی ورود خیّران، مسئولان و مجموعههای جهادی و مراکز خیریه را در حیطه ازدواج جوانان، کاری درست اما ناکافی دانست و گفت: بسیاری از خیّران و مجموعههای جهادی و نهادها و ارگانهای ما دغدغه تامین جهیزیه زوجها جوان را دارند اما میبینیم که همین زوجی که کمکهای مردمی را دریافت کرده و به اصطلاح سر زندگی خودش رفته بعد از چند ماه یا چند سال طلاق گرفته، تکلیف چه میشود؟
خردبخش تصریح کرد: باید به مراکز خیریه، خیّران و مجموعههای جهادی توصیه کنیم قبل از اینکه دست به اقدامی بزنند، زوج شناسایی شده خود را به سمت کارگاههای آموزشی برده و بدانند این زوج به چه سمت و سویی میروند و اول از نظر زندگی و انتخاب درست همسر و مباحث شناخت همسر آنان را آماده کنند و همچنین در زمینه مشاوره زوجهای جوان ورود جدی داشته باشند و قبل از تامین جهیزیه آنها رویکرد مناسب پایداری ازدواج را پی بگیرند.
این کارشناس توجه به این نکته را از ضروریات بقاء خانوادهها برشمرد و تأکید کرد: کارگاههای آموزشی، مشاوره خصوصی بین زوجها و خانوادههای آنها، ازدواج را ایمن و دخالتها را کم میکند.
خانوادهها هم باید آموزش ببینند، برخی از پدر و مادرها مثال یکی از اقلام درون خانه زوجهای جوان شده و گاهی ناخواسته و نادانسته آتش به خرمن میاندازند که خاموش کردنش گاهی سخت و گاهی هم محال است، متاسفانه امروزه یکی از بزرگترین دلایل طلاق در جامعه ما دخالت والدین در زندگی فرزندان خود است.
وی آسیب شناسی را در درجه اول هر اقدامی ضروری دانست و اظهار کرد: متولی مشاوره در بحث ازدواج سازمان بهزیستی است و برخی از نهادها، ارگانهای دولتی و خصوصی بهصورت جزیرهای و پراکنده وارد عمل شدهاند و تعداد زیادی مجموعه در حوزه مشاوره ازدواج و خانواده فعالیت دارند ولی هنوز نتوانستیم آمار طلاق را پایین بیاوریم که جای تأمل و فکر دارد و این موضوع باید بررسی و آسیب شناسی شود.
این فعال فرهنگی با طرح سوالی از خانوادهها که چقدر پسران و دختران خود را آماده ازدواج کردهاند؟ ابراز داشت: خانوادهها باید بدانند آماده کردن جوانان برای ازدواج، آموزش آنها، شکل دادن اخلاق، رفتار و ارتباط گیری آنها بسیار مهمتر از مسائل دیگر از جمله جهیزیه و تامین آن است که گاهی از کودکی فرزندان بهفکر آن هستند؛ متاسفانه اکنون تامین جهیزیه مورد توجه جدی قرار گرفته و از بحث اصلی و اساسی دور شدهایم.
خردبخش خاطرنشان کرد: مشاوران ما باید گاهی سری به دادگاههای خانواده بزنند و در جریان برخی پروندهها قرار بگیرند که بتوانند در کارگاههای آموزشی و جلسات مشاوره بهصورت تجربی هم نکاتی را به زوجهای جوان متذکر شوند و خیلی شفاف و واضح صحبت کنند.
انتهای پیام/۳۳۸۸/ق
