به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری برگزیده های ایران، سال ۸۵ با توصیه مقام معظم رهبری مقرر شده فضا برای گفتگوی آزاد در چارچوب منطقی ایجاد و صاحبان اندیشه نظرات خود را در محلی به نام “خانه ملی گفت‌وگوی آزاد” مطرح کنند.
در این راستا اساسنامه خانه گفت وگو در ۵ دی ماه همان سال در شورایعالی انقلاب فرهنگی تصویب شد اما به دلایلی این دستورالعمل اجرایی نشد.
در مهرماه سال گذشته نیز در یکی از جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی بر فعلیت بخشیدن به مصوبه قبلی شورای عالی انقلاب فرهنگی ( همان مصوبه سال ۸۵) تاکید و دستوراتی برای راه اندازی «خانه ملی گفتگو آزاد» با هدف تقویت فضای گفتگو تصویب شد.
با وجود برگزاری جلسات گفت وگو و مناظره در دانشگاهها و مراکز مختلف علمی و فرهنگی از سوی نهادهای مختلفی اما هنوز خبری از راه اندازی خانه ملی گفت وگوی آزاد نیست و شورایعالی انقلاب فرهنگی نیز برنامه مشخصی در این زمینه ارائه نکرده است.
دستور رئیس جمهور به هیئت نظریه پردازی شورایعالی انقلاب فرهنگی
در روزهای گذشته رئیس جمهور در پیامی که به اجلاس کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظره ارسال کرد انتظارات خود را از هیئت حمایت از نظریه‌پردازی شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح و از این هیئت خواست راه را برای مناظرات و گفتگوی آزاد میان دانشمندان هموار و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در برپایی خانه ملی گفتگوی آزاد را با جدیت تمام اجرایی کند.
با توجه به این پیام به نظر می رسد اولا مطالبه رئیس جمهور نیز در این امر محقق نشده و دیگر اینکه هیئت حمایت از کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظره که در زمینه ایجاد کرسی های نظریه پردازی و ترویجی نقش تعیین کننده ای دارد به عنوان بخشی از شورای عالی در این خصوص نیز باید نقش جدی تری ایفا کند.
موضوعی که حجت الاسلام بهجت پور، دبیر هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره شورایعالی انقلاب فرهنگی آن را فرصتی برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیرها در ایجاد خانه ملی گفت وگو می داند.
شورایعالی انقلاب فرهنگی و نبود یک تصمیم گیری قاطع
وی در عین حال معتقد است، مشکل اصلی راه اندازی خانه ملی گفت وگوی آزاد فقدان تصمیم گیری قاطع و جدی برای مدیریت جریان خانه ملی گفت وگوها از سوی شورایعالی انقلاب فرهنگی است.
حجت الاسلام بهجت پور که در این مسیر نشست های مختلفی را با دستاندرکاران امر برگزار کرده در این باره به برگزیده های ایران گفت: به نظر بنده مشکل عمده این است که هنوز تصمیم گیری قاطع و جدی برای مدیریت جریان خانه ملی گفت وگو صورت نگرفته و شورایعالی انقلاب فرهنگی باید به یک تصمیم قطعی در این زمینه برسد. البته این شورا در این زمینه تقسیم هایی را صورت داده که به نظر بنده این تقسیم ها باعث شده رهاشدگی اتفاق بیفتد.
وی ادامه داد: با اینکه در حال حاضر حدود هزار و ۴۰۰ مرکز داریم که در زمینه گفت وگو های آزاد می توانند ما را کمک کنند و کمک هم می کنند اما به دلیل یک بلاتکلیفی در خود شورایعالی انقلاب فرهنگی و اینکه هنوز تصمیم قطعی گرفته نشده کار به تاخیر افتاده است.
بهجت پور با اشاره به پیام رئیس جمهور به پنجمین اجلاس کرسی های نظریه پردازی نقد و مناظره و تاکید بر فعال شدن خانه ملی گفت وگو آزاد از سوی هیئت حمایت ادامه داد: این پیام یک فرصت است و باید ببینیم فرایند تصمیم سازی ها و تصمیم گیرها در این زمینه به نتیجه می رسد یا نه. اگر تصمیمی که ایشان گرفتند و ابلاغی که فرمودند، عملی شود. فعال کردن خانه ملی گفت وگوی آزاد کار سنگینی نیست.
موانع تهیه یک الگوی برای آزادی پس از بیان در خانه ملی گفت وگو
وی درباره پیگیری مسائل حقوقی و قضایی در گفت وگوها از سوی هیئت حمایت نیز گفت: حتما به این موضوع ورود می کنیم. در روزهای گذشته جلسه ای در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی با نمایندگان دستگاه قضا، وزارت اطلاعات، اطلاعات سپاه و وزارت کشور برگزار کردیم و پیرامون این مسئله، بحث هایی صورت گرفت.
بهجت پور گفت: در آنجا بحث شد که زمانی مسئله ای جرم قطعی است اما زمانی هم می توانیم بگوییم نشست هایی که در چارچوب هیئت قرار می گیرد به اصطلاح اگر برخی مسائل آن از جنسی باشد که قابل اغماض باشد، دستگاه قضا تعقیب نمی کند یا نیروهای امنیتی پس از بیان، موضوع را دنبال نمی کنند، بلکه سعی می کنند آزادی مجالس، محل ها ومحفل های برگزاری نشست ها را تضمین کنند.
وی ادامه داد: اجمالا درباره این مسئله توافق شد و آنها هم اظهار کردند که در این زمینه آمادگی دارند. لذا بحث اصلی این است اگر قرار است این مرزها در جریان گفت وگوها و کاری که هیئت قرار است انجام دهد، یک مقداری جابجا شوند رویه ها چگونه باشد به همین دلیل این موارد را باید کارشناسی دقیق تری کرد.
بهجت پور خاطرنشان کرد: آنها معتقدند وقتی می گوییم تهمت جرم است یا سخن خلاف امنیت جرم است آیا بناست در خانه ملی گفت وگوی آزاد نیز این گونه مطالب مطرح شود؟ و از این دست سوالاتی که هم ما از آنها خواستیم کارشناسی کنند و هم قاعدتا آنها از ما پیشنهادات روشنی را می طلبند. عمده مسئله، ایجاد یک انسجام ذهنی و مدیریتی است که اگر شکل بگیرد بعد از آن هر دستگاه و هر بخشی وظیفه دارد این مسائل را کارشناسی کند.
/