روی کار آمدن دولت سیزدهم برای بسیاری از جوانان دهه شصت و هفتاد، اولین تجربه یک دولت انقلابی است چون حداقل ۱۱ سال است که ظرفیت بزرگترین مجموعه کشور یعنی قوه مجریه کمتر دست این افراد بوده و همین مواجهه اول باعث شده که برخی‌ها دچار سردرگمی شوند؛ در زیر چند نکته مهم که باید در مواجهه با دولت به این موارد توجه کرد را با هم مرور می‌کنیم.
اول؛ امیدواری است؛ نباید ناامید باشیم، ناامیدی برای شور و نشاط سیاسی جوانان انقلابی سم مهلک و کشنده است؛ اگر شما هم معتقدید که دولت سیزدهم بار بسیار سنگینی بر دوش دارد پس بدانید که الان برای قضاوت زود است و باید بیشتر به دولت زمان بدهیم.
دوم؛ مطالبه‌گر بمانید؛ اگر فکر می‌کنید دولتِ همراه را نباید نقد کرد، بدانید که سخت در اشتباه هستید! چون جریان انقلاب برای این روی کار آمدن این دولت هزینه کرده و از اعتبارش مایه گذاشته پس اکنون نباید دولت را با آوارهای به جا مانده از بی‌تدبیری‌های قبلی‌ها تنها بگذاریم، با مطالبه‌گری دلسوزانه، سازنده و همراه با راهکار حتما باید مدیران دولت را در حل مشکلات یاری کنیم.
سوم؛ منتظر معجزه و حتی منجی نباشید؛ استاندار جدید و تیمش معجزه نخواهد کرد، آن‌ها به تنهایی از پس این حجم از مشکلات متنوع در حوزه مسایل آبی، بیکاری، مسایل فرهنگی و… بر نخواهند آمد؛ ظرفیت مدیران دولتی در استان کم نیست و حتما قابل توجه است، ولی مدیران آینده با انباشتی از مشکلات چندین ساله مواجه هستند که قطعا به تنهایی از پس آن بر نمی‌آیند؛ حتما باید همه ما و شما در هر جایی که هستیم به تعبیر رهبر انقلاب آنجا را مرکز دنیا بدانیم و در هیات خودمان، مسجد خودمان، شرکت خودمان، فروشگاه خودمان، روستای خودمان و کلا در هر مقیاسی که می‌توانیم تحول ایجاد کنیم؛ تکرار می‌کنم، مدیریت معمولی و روزگذر فایده ندارد باید دنبال ایجاد تحول باشیم.
به میان بیست مطرب چو زند یکی مخالف/ همه گم کننده ره را چو ستیزه شد قلاوز
تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید/ تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز
که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر/ که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوز
چهارم؛ شانه‌هایتان را زیر بار مسئولیت ببرید؛ منتظر تعارف دیگران نباشید اگر احساس می‌کید توان تحول در یک حوزه را دارید خجالت نکشید و با شجاعت به میدان بیایید و برای آن مسئولیت کاندیدا شوید؛ از ظرفیت فضای مجازی استفاده کنید، برنامه‌هایتان را در رسانه‌ها و محافل نخبگانی ارائه کنید و اجازه ندهید افراد ضعیف و بی‌برنامه که به مدیریت روزمره عادت کرده‌اند جای شما بنشینند.
پنجم؛ دامن زدن به هرگونه تنش سیاسی و رقیب‌انگاریِ گروه‌های دیگر جفا در حق جریان انقلاب است؛ رقابت‌ها تمام شده امروز مسجد جامعی، مؤتلفه، مجمع اصولگرایان، سیاسیون مقیم پایتخت و… همه در یک جبهه هستیم، باید تقسیم‌بندی‌های سیاسی را کنار بگذاریم و یکصدا متمرکز بشویم روی مباحثی که مرتبط با پیشرفت استان است.
ششم؛ بدون توجیه خیلی قوی مجموعه‌های انقلابی را برای رفتن در دولت خالی نکنید؛ ابتدای دهه هشتاد از این حوزه آسیب‌های جدی به جریان وارد شد، اکنون مدیران نهادهای انقلابی و تاثیرگذار نباید به راحتی اجازه دهند نیروهای توانمندشان بدون جایگزین وارد دولت شوند، هر چند که دولت هم مهم است و باید نیروهای خوش‌فکر و خلاق وارد شوند اما این اصلا توجیه خوبی برای خالی کردن نهادهای انقلابی نیست.
هفتم؛ با مدیران منتصب نهایت همکاری را داشته باشید؛ گزینه داشتن‌ها و معرفی کردن افراد برای مناصب مختلف تا قبل از انتصاب بسیار امر خوبی است و کمک می‌کند بهترین‌ها منتخب شوند؛ اما این نباید موجب تشتت در جریان شود و بلافاصله بعد از منصوب شدن مدیران با آنان بیعت کنیم و برای برداشتن بار انقلاب متحد و یک دل شویم.
یادداشت از: سیدحسین میرفروغی
انتهای پیام/۳۳۳۹