به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برگزیده های ایران، از مجموع ۱۰ مدال طلای توزیع شده در مسابقات کشتی فرنگی قهرمانی جهان در بلگراد، دو نشان طلا به کوبایی‌ها رسید، کشوری نسبتاً فقیر که به لحاظ جمعیتی شاید یک هفتم کشورمان باشد.
آنها دو نشان طلای دو وزن ۶۷ و ۹۷ کیلوگرم را با لوئیس اورتا سانچز و گابرئیل روسیلو کیندلان به دست آوردند، که اگر غول هاوانا، میخائین لوپز هم در بلگراد بود، شاید تعداد طلاهای‌شان به عدد سه می‌رسید.
آنها علاوه بر این دو طلا، با اسکار پینو در سنگین وزن به مدال برنز رسیدند تا با سه مدال در اوزان المپیکی کار خود را خاتمه دهند.
لوئیس اورتا سانچز که مدال طلای وزن ۶۰ کیلوگرم المپیک را در کارنامه داشت، این بار در ۶۷ کیلوگرم با شکست حسرت جعفروف آذربایجانی که پیش از آن محمدرضا گرایی را برده بود، قهرمان جهان در دو وزن بالاتر شد.
در ۹۷ کیلوگرم هم در حالی که آرتور الکسانیان بعد از شکست محمدهادی ساروی در نیمه نهایی، خود را در آستانه کسب نشان طلای دیگری می‌دید، در واپسین ثانیه‌های فینال روسیلو شکست را به قهرمان جهان تحمیل کرد و طلای این وزن را به خود اختصاص داد.
کوبایی‌ها در صربستان دو نشان طلای ارزشمند در دو وزن المپیکی گرفتند که هر دو نیز قابلیت تکرار آن را در بازی‌های المپیک خواهند داشت، لوپز هم وعده داده که به جمع این نفرات در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس اضافه خواهد شد که امیدوار هستیم امین میرزازاده به او اجازه تکرار طلاهای قبلی‌اش در المپیک را ندهد، اما او هم قابلیت این را خواهد داشت که مدال دیگری برای کوبایی‌ها در فرانسه بگیرد.
قبلاً در کشتی جهان، کوبایی همیشه این اتهام را پیرامون خود احساس می‌کردند که در مراحل حساس با دریافت پول، کشتی را واگذار می‌کنند، حالا سال‌هاست که خودشان مدال را می‌گیرند و به واسطه توان فنی و تکنیکی بالا، این شرایط را برای خود ایجاد می‌کنند که برای تمرین به کمپ تیم‌های ملی کشورهای اروپایی دعوت شوند.
در واقع دو طلای کوبایی‌ها در بلگراد نشان می‌دهد همه چیز هم پول نیست. در کنار اینکه امکانات و داشتن تجهیزات مناسب در مسیر قهرمانی اهمیت زیادی دارد، کوبا یک مدل خوب از کشوری است که نمی‌تواند یا نمی‌خواهد در ورزش سرمایه‌گذاری چندانی داشته باشد، اما کشتی‌گیرانش از ۱۰ وزن، می‌توانند به دو مدال طلا برسند. بنابراین پول هرچند مهم است، اما در مسیر قهرمانی همه چیز نیست.
/