برگزیده های ایران/کهگیلویه میراثدار پروژههای ناتمام و راکدی است که گویا طلسم شده و قرار نیست به سرانجام برسند؛سرزمین وعدههای عملی نشده و کلنگهای بیسرانجامی که به زمین زده شده و بر زمین مانده است.
تقویم کهگیلویه را که ورق بزنیم لیستی از سررسیدهای منقضی شده در خود جای داده که برنامه زمانبندی پروژههای آغاز بکار شده است. در آیین کلنگزنیها معمولا برنامه زمانی برای تکمیل و تحویل آورده میشود اما وضعیت حال پرونده پروژه های ناتمام حکایت وعدههای خیالی است.
طلسم طولانی شدن پروژه ها شکسته نمی شود حتی اگر همانند جاده پاتاوه به دهدشت عمرش به سه دهه نزدیک شود یا طرح آبرسانی حومه غربی که با گذشت قریب به دو ۲ دهه در بلاتکلیفی مانده است.
زخم زمین برای آغاز عملیات طرحهای عمرانی و اقتصادی سالهاست در انتظار نسخه درمانگر است؛ طرحهای کلنگزنی شده که خبر از تحول و اشتغال میداد در پیچ و خم وعدههای تکمیل معلق مانده و بلا تکلیف به حال خود رها شده است.
پتروشیمی، آبرسانی به زمینهای حومه غربی دهدشت، نیروگاه سیکل ترکیبی، تأمین آب چهار شهر، باند اضطراری فرودگاه، مطالعه و احداث سدها، احداث مراکز درمانی، جادهها و زیرساختهای شهری نمونههایی از طرح و پروژههای تعریف شده اما نیمه تمام در کهگیلویه است که اگر یک درصد آنها هم به مرحله آغاز بکار و تولید میرسید در رشد و توسعه اقتصادی نقش مهمی داشت.
آغاز عملیات پروژهها در کهگیلویه گاه قدمتی به درازای سه دهه دارد حکایت پروژههای نیمه تمامی که بخشی ملی، استانی و تعدادی شهرستانی است دولتهای مختلف را تجربه کردهاند نمایندگان ادوار را به خود دیدهاند و در برزخ ناتمامی رکورد نا تمامی میزنند.
ناکامی پروژهها در کهگیلویه به سوء مدیریتها و ناتوانی در جذب اعتبارات برمیگردد؛ موضوعی که اگرچه در الفاظ هر مدیر و مسؤولی با ارقام کلان و دلخوش کننده مشهود بود اما هیچ وقت تخصیص نیافت و همچنان نبود اعتبار مهمترین دلیل راکد ماندن پروژهها اعلام میشود.
تکمیل نشدن این پروژهها اعتماد مردم نسبت به وعدههای مسؤولان را از بین برده است و دیگر به هیچ شعاری دلخوش نمیشوند؛ برخی پروژهها را به اسم انتخاباتی میدانند؛ نمایندگان ادوار مجلس هنگام انتخابات برای جلب اعتماد مردم با فشار و اعمال نفوذ و حتی شاید بده بستان سیاسی اقدام به گرفتن پروژه برای حوزه انتخابیه کرده اما هیچ دولتی در تکمیل آنها توفیقی نداشته است.
وضعیت پروژهها به گونهای است که در هر دولت تنها حرف از تکمیل زده و این شعار تا پایان عمر آن دولت ادامه داشته است؛ آنچه مشهود است چرخه معیوب تعریف پروژه و راکد ماندن آن است که همچنان تکرار میشود.
زخم چرکین بیکاری هر چه میگذرد عمیقتر میشود و جوانان جویای کار برای لقمهای نان گرمای طاقتفرسای عسلویه و دوری از خانواده را تاب میآورند دختران و زنان این دیار نیز کارگر روزمزد دشتهای حاصلخیز شهرستانهای همجوار میشوند.
این در حالی است که هزاران هکتار زمین در دشتهای بیآب شهرستان در آرزوی آب سالهاست تشنه تدبیر هستند و مسؤولان جز شعار و حرفهای بیعمل چاره اصولی برای نجات بخش کشاورزی از خود نشان ندادند.
هر چه زمان میگذرد هزینه تکمیل طرحها رو به افزایش است و زمان لازم برای بهرهبرداری به قرنها خواهد رسید. آن طور که فرماندار میگوید حالا برای تکمیل پروژههای ناتمام هفت هزار میلیارد تومان اعتبار مورد نیاز است.
در همین خصوص دارا کریمینژاد فرماندار کهگیلویه؛ پروژههای نیمه تمام شهرستان را یادآور میشود و میگوید: در زمینه پروژههای نیمهتمام متاسفانه در طول این مدت پروژههایی که داریم به واسطه کمبود اعتبارات و سوءمدیریت و عدم پیگیری و خلاقیت مدیران ۷ هزار میلیارد تومان نیاز پروژه های شهرستان است که تمام شوند.
وی تصریح کرد: اگر این اتفاق بیفتد بخش زیادی از مسائل و مشکلات حل خواهد شد و در این زمینه ما مصوب کردیم که همه ادارات وضعیت موجود پروژهها و وضعیت مطلوب و موانع و چالشها میزان اعتبارات و راه حل ها را در اسرع وقت برآورده کنند و در یک برنامه ریزی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت پروژهها را به اتمام برسانیم.
به گزارش فارس؛ با این وجود اگر اعتبارات یکهزار میلیارد تومانی و ۲۰۰ میلیون دلار ارزی سفر هیأت دولت محقق شود بخشی از این پروژهها از وضع موجود نجات خواهند یافت. تحقق این امر نیازمند پیگیری و تلاش مدیران است.
انتهای پیام/۸۲۰۱۶
