محمدجواد آذری جهرمی، وزیر سابق ارتباطات در کانال تلگرامی خود نوشت: یکی از دلایلی که همراه اول در رقابت با ایرانسل -علیرغم عقب‌ماندگیهای مقطعی- بازار خود را حفظ کرد؛ چسبندگی مشترکین دهه‌ی شصت به قبل به شماره‌های ۰۹۱۲ یا سایر شماره‌های استانی این اپراتور بود.
در حالیکه ایرانسل از ابتدای ورود به بازار، راهبرد عرضه سیم‌کارت ارزان و کیفیت و پاسخگویی به روز را پیش گرفت، داشتن سیم‌کارت همراه اول، یک ارزش برای بیشتر مردم تلقی می‌شد.
گذر زمان اما همراه اول را مجبور کرد با ارائه سیم‌کارتهای اعتباری ارزان قیمت و بهبود کیفیت و پاسخگویی، به رقابت با ایرانسل بپردازد.
آمدن نسل دهه هفتاد و هشتاد به جمع مشتریان فعال اپراتورهای تلفن همراه که دیگر خاطره‌ای از صفهای ثبت نام و قیمتهای بالای سیم‌کارتهای همراه اول نداشتند، روز به روز از چسبندگی مشترکین به اپراتور اول کاسته است به نوعی که پیش بینی می‌کنم اگر همراه اولی‌ها تدبیری برای چسبندگی مشترکین خود نداشته باشند، «گذر زمان» اول بودن آنها را به چالش جدی خواهد کشید.
چه تدبیری؟ پاسخ روشن است؛ ارزشهای خود را به زبان امروزی به مخاطب تحویل دهند.
این یک تحلیل بازاریابی تجاری است؛ حالا یکبار با عینک سیاستگذاری فرهنگی مطلب فوق را دوباره بخوانید.
اگر سیاستگذاران خواستند سرشان را زیر برف کنند، صاحب اختیار و مسوولیتند اما انتظار اول بودن هم نداشته باشند.
