نگاهی به «خون خدا» اثر عین صاد/ چرا عاشورا در اندیشه اموی روز مبارکی است؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی برگزیده های ایران، «خون خدا» عنوان کتابی است که توسط انتشارات لیله‌القدر، همزمان با بیست و چارمین سالگرد فوت آیت الله علی صفایی حائری تدوین و تنظیم شده است. این کتاب، شرحی است بر زیارت عاشورا که از سخنرانی‌های استاد علی صفایی حائری در محرم سال ۱۳۶۲ و از دست نوشته‌‌های ایشان، در سه بخش، گردآوری شده است. 

 این اثر در یک نگاه اجمالی، با بیانی نوین و دیدگاهی گیرا، به توضیح و تشریح برخی از فرازهای زیارت عاشورا، می‌پردازد و زوایای اصیلی از عاشورا را برای مخاطب، ترسیم می‌کند.

در نخستین بخش از این کتاب، ضمن باز تعریفی که از حقیقت «سلام» و «لعن»، ارائه شده، به رنج و بلایی که از مصیبت سیدالشهداء بر تک‌تک انسان‌ها و بر تمام عالَم، وارد شده است اشاره می‌شود. در همین بخش،درباره این موضوع، آمده است:

«این چه رنجی است که من در رابطه با اباعبدالله دارم؟ وقتی مثلاً پدرم یا مادرم یا سرپرستم را از دست داده‌‌ام، انس و عاطفه‌ام، زنم یا بچه‌ام را از دست داده‌ام، یا ماشینم را از دست داده‌ام، می‌دانیم که این مصیبت، چه خلأ و کمبودی در زندگی ما به وجود می‌آورد؛ ولی با از دست رفتن ولی، چه را از دست داده‌ایم که می‌گوییم «عَظُمَ مُصابِی بِکُم»؟!

در بخش دوم کتاب، واقعه عظیم عاشورا، در ابعاد تاریخی، عرفانی، عاطفی و ولایی، مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد. در این بخش، دو دیدگاه شیعی و اموی نسبت به مسئله عاشورا مطرح و هریک از این نگاه‌ها در جهان بینیِ خاصِ خود، تبیین می‌شوند؛ در اندیشه اُمَوی، عاشورا روز مبارکی است تا با فقدان حسین علیه‌السلام، طالبان دنیا از جوایز حاکمان دنیا، بهره گیرند. اما در نگاه شیعه، فقدان حسین علیه‌السلام، بلایی است ابدی که زمان و زمین، از این فقدان در رنج خواهند بود. در همین بخش از کتاب است که به حقیقت این رنج اشاره می‌گردد تا مخاطب را با از عظمت این رنج و حقیقت آن، روبه‌رو سازد:

 «ما از وجود ولی چه بهره‌ای می‌گیریم و در فقدان او چه محرومیتی می‌بینیم که در برابر کسانی که ما را از او محروم کرده‌اند، بایستیم و قد علم کنیم و درگیر شویم و مبارزه کنیم و دست‌کم‌ لعنشان کنیم؟»

از بارزترین شاخصه‌های زیارت عاشورا، دعاها و درخواست‌هایی است که برخی از فرازهای این متنِ ارزشمند را پرمعنا کرده است. از‌این‌رو، سومین بخش کتاب، به این موضوع، پرداخته است.

 عبارتِ«اَللّٰهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتِى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» از درخواست‌هایی است که استاد علی صفایی در بخش سوم از این کتاب، درباره این درخواست، چنین می‌گوید:

«حیات مؤمن و حیات کسی که معیت محمد و آل‌‌محمد را می‌‌خواهد، حیاتی است که حتی رنج‌‌ها، خسته‌‌اش نمی‌‌کند. لذت مؤمن و لذت عارف، یک لذت آگاه است؛ یعنی توجه دارد که دنیا کجاست و با توجه به اینکه فردا پاییز است، در بهار بذرش را در زندگی می‌کارد؛ درحالی‌که لذت غافلان و لذت آنان که از خدا بریده‌اند، لذت مغفول است. آنها اگر بخواهند خوش باشند، باید فردا را از خودشان پنهان کنند. کسی که بخواهد در بهار زندگی‌اش لذت ببرد، باید فردا را از یاد ببرد. در شادترین لحظه‌های زندگی، انسان همین که فردا را در نظر می‌گیرد، دستخوش رنج خواهد شد.»

در این اثر، اراده شده است تا به ماجرای عاشورا و زیارت عاشورا و مفاهیم والایی چون، «شهادت»، «سلام»، «ثارالله»، «شکر در مصیبت»، » و دیگر مفاهیم عاشورایی، با نگاهی حقیقت‌جویانه و نه احساسی و عاطفی، نگریسته شود تا ثمره چنین نگاهی، «همراهی و معیّت با اهل بیت علیهم السلام» در تمام شئون زندگی باشد.

انتشارات لیله القدر این کتاب را در تیرماه ۱۴۰۲و همزمان با سالگرد عین صاد به بازار کتاب فرستاد و این روزها همزمان با ایام عزاداری سید و سالار شهیدان با تخفیف ۲۵ درصد به مخاطبان عرضه می‌کند. 

/