روز دوم جشنواره فجر با یک میهمان ویژه و پاسخ عجیب محمود کلاری درباره مهران مدیری

خبرگزاری برگزیده های ایران- مجتبی برزگر: برف زمستانی، تهران را سفیدپوش کرد؛ هوا خارج از برج میلاد زیر صفر است اما خانه جشنواره گرمِ گرم است؛ به روز دوم جشنواره فیلم فجر رسیدیم. 

جواد عزتی فیلم اولی به همان اندازه که سال‌های قبل به عنوان بازیگر تشویق می‌شد، امسال به عنوان کارگردان، مورد تشویق خبرنگاران قرار گرفت. 

او با فیلم کمدی «تمساح خونی» پا به جشنواره چهل و دوم گذاشت تا برای دقایقی مخاطبان را بخنداند. 

عزتی در لابه‌لای همه طنازی‌هایش در نشست خبری اشاره کرد که هدفش از ساخت این فیلم این بوده که حال مردم را خوب کند اما در عین حال از تکنیک‌های سینمایی نیز غافل نشد. 

الناز حبیبی و عباس جمشیدی‌فر هم که پیشتر همبازی جواد عزتی در کارهای دیگری بودند، این بار مقابل دوربین او نقش‌آفرینی کردند تا تجربه جدیدی داشته باشند‌.

.

خنده‌های اهالی رسانه و تشویق‌های ممتد آنان پس از پایان فیلم این نوید را می‌داد که یک اثر خوب روانه گیشه بشود؛ فیلم کمدی که شوخی جنسی در آن کمترین سهم را دارد.

ناگفته نماند که بازیگران «تسماح خونی» که خودشان حاضر شدند دقایقی مقابل دوربین‌ برگزیده های ایران و یا با دیگر رسانه‌ها درباره فیلم‌شان گفت‌وگویی داشته باشند اما متأسفانه به دلیل برخی از کم‌لطفی‌ها از حضورشان محروم شدیم.

بهراد خرازی که بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون است در «تمساخ خونی» به ایفای نقش پرداخته است. او درباره این فیلم به خبرنگار برگزیده های ایران گفت: بسیار فیلم دوست‌داشتنی بود. یک فیلم خیلی گرم و یک کمدی درست و حسابی با شوخی‌های به جا و موقعیت‌های جذاب؛ جواد عزتی برای اولین تجربه کارگردانی‌اش بسیار خوب بود و از بازی درخشان خودش و عباس جمشیدی‌فر هم نباید غافل شویم و کارگردانی که درست انجام شد.

هومن‌ حاجی‌عبداللهی که او هم در «تمساخ خونی» بازی کرده به زبان طنز اشاره کرد و گفت: زبان طنز زبان سختی نیست خیلی زبان راحتی است. به راحتی می‌توان مردم را خنداند منتها اینکه بتوان مخاطب را خنداند خیلی شرط است که پا روی خط قرمزها نگذاشت از هر طریقی یا اخلاقی یا اینکه عرف جامعه زیر پا گذاشته شود. یکسری فقط در این سال‌ها سخت می‌گیرند چرا کمدی‌ها آنقدر می‌فروشد واقعاً چه اشکالی دارد.؟ هرچیزی که چرخ سینما را به حرکت درآورد خیلی خوب است. 

*** اما موضوع روز دوم به سینمای ژانر و تنوع ژانر که در سال‌های اخیر خیلی جدّی‌تر به آن توجه شده،‌ اختصاص پیدا کرد. مهدی نقویان به عنوان مستندساز شناخته شده و رئیس مرکز سیمافیلم به این نکته اشاره کرد: شاید یکی از دلایلی که این تنوع ژانری رخ نداده و آن بحث موضوع و دغدغه‌ای که باید باشد ابزارهای تکنولوژی کار است. مثلاً ما در حوزه آخرالزمانی نتوانیم فیلم خوب بسازیم. یا در موضوع علمی و تخیّلی بتوانیم آثار خوبی ارائه بدهیم.

محمود گبرلو منتقد سینما هم در این باره توضیح داد و گفت: در موضوع تنوع ژانر اینکه از فیلمسازان توقع داشته باشیم تنوع ژانر را ایجاد کنند به نظرمن این غلط است. تنوع ژانر به برنامه‌ریز و سیاستگذار برمی‌گردد چون هر فیلمسازی ژانر و سلایق و تخصص و مهارت خودش را کار می‌کند و فیلم می‌سازد.

محمود کلاری، فیلمبردار پیشکسوت سینما با «تابستان همان سال» به فجر چهل و دوم آمد. فیلمی که به گفته بازیگر خردسالش در زمستان ضبط شده و البته اتفاقات عجیب و غریب آن تمامی نداشت. 

مهران مدیری با تنها یک پلان مقابل دوربین کلاری رفته بود اما حضور وی بسیار پررنگ‌تر در تبلیغات فیلم جلوه داده شد. محمود کلاری پاسخ عجیبی به سؤال خبرنگار برگزیده های ایران در این باره داد. 

«می‌تواند این هم باشد؛ قطعاً! بازیگر را وقتی انتخاب می‌کنید به این چیزها هم فکر می‌کنی که چقدر طرفدار دارند و چقدر کمک می‌کند کار دیده شود!!»

احسان ناظم بکایی منتقد سینما هم درباره این استفاده ابزاری و تبلیغی از نام مهران مدیری و چند بازیگر دیگر خصوصاً در فیلم «تابستان همان سال» به این نکته اشاره کرد: بالأخره نام محمود کلاری، سالن را پُر می‌کند به همان نسبت هم توقعات را بالا می‌برد و طبیعتاً وقتی از سالن بیرون می‌آییم می‌بینیم که این توقعات برآورده نشده است. واقعاً سؤال است که چرا مهران مدیری باید در این فیلم بازی کند؟ از این نمونه‌ها هم در فیلم‌های دیگر هم زیاد داریم. آیا قرار است مخاطب را موقع اکران فریب بدهیم؟

البته این معضل گریبان‌گیر «تمساخ خونی» هم شد، جایی که مهران غفوریان، کامبیز دیرباز، امیر غفارمنش و حتی هومن حاجی‌عبداللهی نقش هنرور را در «تمساح خونی» بازی کردند.

فریبا نادری بازیگر فیلم «تابستان همان سال» هم جلوی دوربین برگزیده های ایران به این نکته اشاره کرد که «تابستان همان سال» برشی از یک خانواده معمولی در گذشته‌های دور است.»

رونیکا بهرام‌زاده بازیگر خردسال این فیلم هم درباره تجربه کار با محمود کلاری گفت: فیلم «تابستان همان سال» را خیلی دوست داشتم و بسیار آقای کلاری به ما کمک کردند تا کارمان درست پیش برود.»

حواشی «بی‌بدن» قبل از آغاز جشنواره به سینماها کشیده شده بود اما نقطه اوج آن داد و فریادهای الناز شاکردوست در سینما کوروش بود؛ خیلی‌ها انتظار داشتند این بازیگر صاحب سیمرغ، امروز به برج میلاد بیاید تا درد و دل‌هایش را مستقیماً بیان کند اما به قول کاظم دانشی چون این فیلم به بخش مسابقه راه داده نشد، حضور پیدا نکرد. 

مژده لواسانی مجری تلویزیون درباره «بی‌بدن» این نکته را مطرح کرد: بسیار تعجب می‌کنم این فیلم در سودای سیمرغ نیست. بسیار تعجب می‌کنم. حق می‌دهم به الناز شاکردوست که آنقدر حالش خراب باشد از اینکه این فیلم خوب در سودای سیمرغ نیست. 

پیام احمدی‌نیا که نقش دادستان را در فیلم «بی‌بدن» بازی می‌کند، تأکید کرد: فضای فیلم بسیار سخت و پیچیده بود؛ چون ما در روزهای منتهی به جشنواره تازه فیلمبرداری‌مان سه چهار شب نمی‌گذرد به پایان رسیده است. سرما و اتفاقات زیاد، صحنه‌های دادگاهی و زندان و همچنین قصه‌های پیچیده‌ای که مملوء از سکانس‌های پرپلان است.

دلمان برای درخشش رضا رویگری در عقاب‌ها تنگ شده اما او بی‌وفا نبود؛ روز دوم، یک میهمان ویژه داشت رضا رویگری! درد و دل‌های او شنیدنی است، دوست دارد برای او بزرگداشتی تدارک دیده شود تا حالا که ویلچرنشین شده از یادها نرود. رضا توکلی هم که به واسطه بازی در فیلم «پرواز ۱۷۵» به برج میلاد آمده بود درد و دل مشترکی داشت؛ او هم از فراموشی‌ها گلایه کرد. 

رضا رویگری جلوی دوربین ما از تنهایی‌ها و غصه‌هایش گفت و به این نکته اشاره کرد که اگر من آدم بزرگی بودم حتماً برای من هم بزرگداشت می‌گرفتند.

رضا توکلی بازیگر فیلم «پرواز ۱۷۵» که در سانس چهارم شبِ گذشته روی پرده خانه جشنواره فیلم فجر رفت از عدم توجه به پیشکسوتان گلایه کرد و گفت: هنرمندان پیشکسوت ما واقعاً کجا هستند؟ هنرمندانی که سال‌های سال تلاش کردند. خوشبختانه محمدحسین حقیقت جوان کارگردان فیلم پرواز ۱۷۵ آمده هنرمندان پیشکسوت را گردهم آورده و فیلم قابل تقدیری ساخته است. با افتخار جلوی دوربین جوانِ خلاق و با استعدادی قرار گرفتم.

«پرواز ۱۷۵» به کارگردانی محمدحسین حقیقت جمعی از بازیگران پیشکسوت و محبوب را به برج میلاد آورد.‌ ثریا قاسمی، جعفر دهقان، رضا توکلی و اتابک نادری با این پرواز مستقیماً از جنوب ایران به خانه جشنواره آمدند و حال و هوای معنوی روزهای دفاع مقدس را دوباره زنده کردند.

این اثر سینمایی داستانی شاعرانه و عاطفی دارد و به مادران شهدای مفقود الاثر ادای دِین می‌کند.

محمدحسین حقیقت کارگردان فیلم «پرواز ۱۷۵» به استفاده از جمشید هاشم‌پور به عنوان نقش «حاج محمد» اشاره کرد و گفت: جمشید هاشم‌پور می‌دانید که خیلی در سناریوها و فیلمنامه‌ها سخت‌گیرند. وقتی فیلمنامه «پرواز ۱۷۵» را خواندند با توجه به اینکه نقش دیگری را برای ایشان دیده بودیم خیلی مصرّ بودند همین نقش را بازی کنند. فکر می‌کنم نقش متفاوتی را رقم زدند.

بی‌نظمی کم شد، سانس‌ها دقیقِ دقیق روی پرده رفتند اما مشکل صدا هم‌چنان باقی ماند. گزارش امروزمان را با یادی از زنده یاد فریماه فرجامی به پایان می‌بریم دقیقاً همچون کاری که جشنواره فیلم فجر انجام داد. 

/