رهبر انقلاب: دولت آقای رئیسی، دولت کار و امید و حرکت بود

مهمترین محور بیانات ایشان به شرح ذیل است:

– این جلسه جلسه‌ی تشکر بنده از مسئولین و دوستان و اعضای دولت است. جای آقای رئیسی عزیزمان خالی است. امیدواریم ان‌شاءاللّه خدای متعال از شماها این زحماتتان را قبول کند.

– دولت مرحوم آقای رئیسی رضوان‌اللّه علیه، دولت کار بود، دولت امید بود، دولت حرکت در بخشهای داخلی و خارجی بود. واقعاً امیدوار بود ایشان، واقعاً خوشبین بود به آینده. حق هم با ایشان بود البته و تصمیم داشت که به آن هدفها خودش را برساند با همکاری شماها.

– یکی از مهمترین خصوصیات آقای رئیسی مردمی‌بودن بود. این باید برای همه‌ی ماها، برای دولتها و رؤسای دولتها، برای اعضاء دولتها الگو باشد. ایشان به مردم اعتنا میکرد، برای مردم احترام قائل بود، در بین مردم حضور پیدا میکرد، لمس میکرد حقایق را با حضور در میان مردم، حرفهای آنها را میشنید و نیازهای آنها را محور برنامه‌ریزیهای خودش قرار میداد.

– محور برنامه‌ریزی‌ها و اقدامها و کارها و شاخصهایی که مورد نظر ایشان بود حل مشکلات مردم بود. این درست همان چیزی است که مورد نظر اسلام است. این واقعاً‌ الگوست باید همه یاد بگیریم ماها این کارها را. این یک نقطه از نقاط ویژه‌ی ایشان بود.

– آقای رئیسی به توانایی‌های داخلی واقعاً اعتقاد داشت، واقعاً اعتقاد داشت. خب ما خیلی از مسئولین در نشست و برخاستها روی این مسئله‌ی توانایی‌های داخلی و ظرفیتهای داخلی صحبت میکنیم در موارد متعدد آنها هم هیچکس مخالفت نمیکند، اما آدم می‌فهمد چه کسی عمیقاً و از بن دندان باور دارد به این توانایی‌ها، چه کسی نه.

– ایشان واقعاً باور داشت یعنی قبول داشت که ما خیلی از مشکلات کشور را یا اکثر مشکلات کشور را، یا به یک صورت همه‌ی مشکلات کشور را میتوانیم با تکیه‌ی به ظرفیتهای داخلی حل کنیم.

– خصوصیت دیگر آقای رئیسی که خب این را همه میدانند، همه میفهمند، دیدند خستگی‌ناپذیری از کار. من مکرّر ایشان را توصیه میکردم به اینکه یک قدری استراحت کنند. مثال میزدم از یک مواردی که استراحت نکردند بعد دچار مشکل شدند. میگفتم شما برای آینده‌ی کاری خودت هم که شده یک قدری استراحت کن ایشان همیشه میگفت من خسته نمیشوم، میگفت از کار خسته نمیشوم. واقعاً هم خسته نمیشد.

– یک نکته‌ی برجسته‌ی دیگری که در مرحوم آقای رئیسی وجود داشت صراحت در اعلام مواضع انقلابی و دینی بود.

– دوپهلو حرف زدن، ملاحظه‌ی این را کردن که اگر ما مواضع انقلابی‌مان را صریح بیان کنیم فلان آدم، فلان دسته فلان شخصیت ممکن است ناراحت بشوند این ملاحظات را ایشان نداشت یعنی صریح مواضع انقلابی خودش را همانی که به آن معتقد بود، پایبند بود همان را صریح بیان میکرد.

خبر تکمیل می‌شود…