امیرعبداللهیان: حجم بمب‌های استفاده شده علیه غزه ۳ برابر قدرت انفجاری بمب‌های اتمی آمریکا در هیروشیما بوده است

به گزارش خبرگزاری برگزیده های ایران، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در جمع تعدادی از مقامات سازمان ملل، مسئولان نهادهای بشردوستانه، نهادهای مذهبی، اساتید دانشگاه و نیز برخی سفرای خارجی مقیم ژنو در خصوص تحولات جاری در فلسطین و تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه سخنرانی کرد.

متن این سخنرانی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای رئیس،

شرکت کنندگان محترم،

قدردانی می کنم از مرکز گفتگوی بشردوستانه ژنو به خاطر میزبانی این گفتگو و از همکارانم در نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نیز برای هماهنگی این ابتکار سپاسگزارم.

ما در شهر ژنو که به عنوان مرکز جهانی مباحث بشردوستانه اشتهار یافته است و در سازمانی که هم عنوانش “گفتگوهای بشردوستانه” است و هم ماموریت و مسئولیتش “رسیدگی به امور بشردوستانه” تعریف شده است، می خواهیم راجع به فوری ترین فاجعه بشردوستانه روز جهان یعنی غزه بحث کنیم.

دوستان عزیز

انتخاب ژنو برای برگزاری این گفتگو بی دلیل نبوده است، همانطور که انتخاب این زمان نیز دلیل روشنی دارد.

ژنو، محل توسعه و تدوین مهمترین دستاوردهای تمدن انسانی برای اندکی انسانی تر کردن جنگ بوده است. کنوانسیون های چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ به عنوان عصاره کوشش تاریخی نوع بشر برای قاعده مندکردن انسانی منازعات مسلحانه به شمار می آید که به موجب ماده یک مشترک آنها همه دولت ها نه تنها موظف به رعایت قواعد آن هستند بلکه باید نسبت به رعایت آنها توسط دیگران نیز اطمینان حاصل نمایند. اصل “رعایت و حصول اطمینان از رعایت” (Respect and Ensure Respect) یک اصل کلیدی در حقوق درگیری های مسلحانه است. مضافا اینکه، ژنو محل تدوین دو پروتکل الحاقی به کنوانسیون های ژنو هم است. به موجب پروتکل شماره یک ۱۹۷۷، نبرد مسلحانه مردمان تحت اشغال خارجی یا مردمان تحت سلطه آپارتاید برای کسب حق تعیین سرنوشت به مثابه منازعه مسلحانه بین المللی مشمول قواعد و اصول حقوق جنگ شده است.  از این منظر مقاومت فلسطین یک حرکت آزادیبخش و مشروع می باشد، نه گروه تروریستی. نکته دیگر اینکه هیچ منطق و مبنایی برای  حق دفاع مشروع قائل شدن برای رژیم اشغالگر وجود ندارد.

از نظر زمانی، این جلسه در چهلمین روز از بمباران بی وقفه غزه و درست سه روز بعد از اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی (OIC) در ۱۸ نوامبر در جده برگزار می شود. در بند ۱۱ قطعنامه پایانی اجلاس، کشورهای اسلامی موظف به افزایش تحرکات دیپلماتیک برای روشنگری در مورد فاجعه انسانی غزه و کوشش برای توقف جنایات جنگی علیه مردم بی دفاع فلسطین شده اند.

حضور من در ژنو و در این جلسه در مرکز گفتگوهای بشردوستانه و رایزنی های فشرده ای که با برخی از سازمان های بین المللی مستقر در ژنو خواهم داشت در راستای انجام وظیفه ای است که علاوه بر وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی از ملت ایران، بر اساس مسئولیت محوله از سوی سازمان OIC بر عهده خود می دانم. 

حضار محترم،

  امروز صحبت از حقوق بشردوستانه بین المللی و ضرورت رعایت آن، یک بحث نظری و انتزاعی نیست. برعکس، امروز دقیقا یکی از آن مقاطع خطیری است که نشان دهیم آنچه که سال ها در کنفرانسهای دیپلمانیک و محافل اکادمیک در مورد آن صحبت کرده ایم و محاسنش را برشمرده ایم، در عرصه عملی کاربرد دارد و معتبر شمرده میشود. جایگاه و اعتبار حقوقی و اخلاقی حقوق بشردوستانه بین المللی در معرض آزمونی بس خطیر قرار گرفته است. اجازه ندهیم که یک موجودیت اشغالگر و آپارتاید حرمت و اعتبار نظامات بین المللی در حوزه حقوق بشردوستانه را چنین بی محابا به چالش بکشد و به سخره گیرد.

 همه ما به عنوان نمایندگان دولت ها و همه ما به عنوان انسان، برای توقف قانون شکنی فاجعه باری که هر لحظه در کار انهدام و کشتار و تخریب است وظیفه و مسئولیت داریم. ماده یک مشترک کنوانسیون های چهارگانه ۱۹۴۹ ژنو تکلیف را مشخص کرده است. ماده یک کنوانسیون مقابله با نسل کشی نیز وظیفه قانونی دولتها برای پیشگیری از ژنوساید را روشن کرده است، وظیفه ای که بنا به نظر صریح دیوان بین المللی دادگستری، ماهیتی فراسرزمینی دارد.

   رژیم اشغالگر نسبت به عدم رعایت و نقض فاحش حقوق بشردوستانه بین المللی و ارتکاب جنایاتی که همزمان وصف جنایت جنگی، جنایت نسل کشی و جنایت علیه بشریت دارند، اصرار دارد اما این امر نه تنها نباید باعث بی عملی ما شود بلکه باید ما را نسبت به تعهد خود برای “حصول اطمینان از رعایت” قواعد کنوانسیون های ژنو و جلوگیری از یک نسل کشی تمام عیار ثابت قدم تر نماید. بی توجهی در برابر نقض های مستمر، آشکار و شدید حقوق بشردوستانه، ضربه ای غیرقابل جبران به اصل حاکمیت قانون و اعتبار حقوق بین الملل است.

  گفته می شود حجم بمب ها و مواد منفجره استفاده شده علیه غزه در این چهل روز بیش از سه برابر قدرت انفجاری بمب های اتمی آمریکا در هیروشیما بوده است.

/