سعید تشکری دبیر علمی دومین جایزه ادبی و ملی داستان حماسی در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات برگزیده های ایران درباره اینکه آیا حماسه خود را باز تولید می‌کند یا متوقف شده است، اظهار داشت: هر عملی اگر به کشف برسد باز تولید می‌شود.
وی با بیان اینکه مارگارت اتوود در سال ۲۰۰۸ در جایزه‌ای که در سوئد برگزار شد گفت باید روی «اطلس» و «هرکول» کار تولید کنیم، تعدادی از نویسندگان دور هم جمع شدند و رمانی نوشتند، مارگارت اتوود حرف درستی زد و گفت: «خانه‌های ما کاغذی است»، و دقیقاً تفاوت ما با غرب در همین حرف است، چرا که خانه‌های ما کاغذی نیست، حماسه‌های ما آن قدر قابلیت دارد که از کاغذ به جریان پویا تبدیل شده است.
وی افزود: نام «هرکول» را هیچگاه در اسامی کنونی غربی نمی‌توان دید، اما در ایران «سهراب» «اسفندیار» و یا «تهمینه» همچنان معنای خود را داشته و به روز هستند. هر کدام بار معنایی دارند که هرگاه نامشان مطرح می‌شود گمان می‌کنید با یک خانواده ایرانی مواجهید.
دبیر علمی این جایزه ابراز داشت: این اسامی و حماسه‌ها اصالت دارد. در واقع اصالت از کاغذ خارج شده است. اما تفاوت ما با غرب پس از ادبیات یونان این است که آنها آنچه را باز تولید کرده‌اند علیه خودشان است. علیه سقراط و افلاطون است، چرا که می‌گویند آن برای دیروز بوده و نگاه‌ها کلاسیک است، ولی نگاهمان ما به جهان است، در حالی که فردوسی با همه داشته‌ها آن را به جهان جدید تبدیل می‌کند چرا که جهان فردوسی همچنان در ادبیات ما زنده است.
وی به نگاه حماسی اشاره کرد و بیان داشت: دو نگاه وجود دارد، وقتی حماسه مردمی است دو نوع عاشورایی و پهلوانی در آن وجود دارد، گاهی هم البته با هم عجین می‌شوند چون از متن خارج شده و به جوهره حرکت رسیده‌اند. پس اسطوره‌های ما در حقیقت در حال زاد و ولد و مبدل به انسان جدید هستند. یعنی وقتی ادبیات بتواند انسان جدید را معرفی کند که مبتنی بر انسان کامل باشد خود تبدیل به ماهیت می‌شود و علیه تفسیر است، اما غربی‌هایی که ادبیات تولید می‌کنند معتقدند ادبیات باید علیه تفسیر باشد نه تفسیر پذیر باشد. ما در حقیقت علیه تفسیر را در ادبیات خودمان داریم.
تشکری در بخش دیگر به وظایف جشنواره‌ها اشاره کرد و گفت: وظیفه هنرمندان و جشنواره‌ها این است این تفسیر پذیری را تبدیل به حرکت نو کنند، زیرا به میزان حوادث ملی نیازمند نویسندگان جدید هستیم، نویسنده‌های جدید و قدیم تفاوتی دارند، نویسنده‌های قدیم نگاهشان کمی تفسیری است، اما جدیدی‌ها علاقمندتر هستند و می‌گویند اگر می‌خواهیم اسفندیار خلق کنیم اسفندیار با تمام ماهیتی که در گذشته داشته را کنار می‌گذاریم و به جنگ توران و ایران می‌نگریم، یعنی قهرمان تورانی قهرمان ایرانی( رستم و اسفندیار). اگر این مساله در ماهیت داستان درآید ما به مبدا جدید در ادبیات می‌رسیم.
نویسنده کتاب «مفتون و فیروزه» ابراز داشت: داستانهای حماسی تاکنون مشکلی داشته و آن اینکه ما هیجانی به داستان حماسی پرداخیتم و چون تهیجی بوده از دور خارج شده‌اند. جایزه حماسی می‌خواهد این تقطیع را از بین ببرد. سال گذشته ۵ رمان منتشر کردیم و برای جایزه امسال به سمت «داستان بلند» رفتیم که نویسندگان بیشتری وارد شوند در واقع نخبگانی نگاه نکردیم بلکه نگاهمان جذبی بود.
این گزارش اضافه می‌کند، دبیرخانه دومین جایزه ادبی داستان حماسی به همت حوزه هنری خراسان رضوی و با هدف بازخوانی حماسه‌های اساطیر و پیوند آن با حماسه‌های معاصر برای تولید داستانهای جدید با موضوع حماسه های بومی و اقتباس از داستانهای شاهنامه فردوسی با رویکرد فتح نامه فعالیت خواهد کرد و علاقه‌مندان می‌توانند در قالب داستانهای نیمه بلند و رمان در این فراخوان شرکت کنند.
انتهای پیام/
