به گزارش خبرگزاری برگزیده، فرهاد طاهری، پزوهشگر تاریخ فرهنگ با اعلام این خبر به ایسنا در یادداشتی با عنوان «رجعت خاموش استاد به دانشگاه تهران» نوشته است: «غروب دلگیر جمعه ۲۲ فروردین ۱۴۰۴، پیکر نحیف دکتر عباس کیمنش، استاد بازنشسته گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه تهران، مستور در آخرین جامه هستی وزندگی، به دانشگاه تهران بازگشت تا بنا وصیت او در تالار تشریح دانشکده پزشکی قرار گیرد. بدرقه پیکرش در نهایت آرامی و خلوتی و بی هر جلوهای بود. تنی چند از اعضای نزدیک خانواده او به اتفاق من و دکتر علیمحمد سجادی و دکتر علیمحمد مؤذنی و جناب استاد جعفرشجاع کیهانی لحظاتی غمگین در سرسرای سرشار از سکوت و غم دانشکده پزشکی کنار پیکر استاد ایستادیم. چند لحظهای صورت تکیده، خاموش و بینهایت نزار او به ما نشان داده شد. با چشمانی به اشک و خون نشسته و با صدای گریه سوزناک دو سه تنی از بانوان آخرین دیدار به پایان آمد و پیکر استاد بر دستها به سوی سردخانه زیرزمین روان شد. دفتر حیات استاد کیمنش بدین سان برای همیشه بسته شد.
دکتر عباس کیمنش متولد تیرماه ۱۳۱۴ در دیلمان گیلان بود و در ۲۰ فروردین ۱۴۰۴ در بندر انزلی درگذشت. او در سال ۱۳۴۸ از مدرسه عالی بازرگانی (بعدها دانشگاه علامه طباطبایی) دوره کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را به پایان برد، و در ۱۳۵۸ به اخذ کارشناسی ارشد در همین رشته از دانشگاه تهران نائل آمد و در ۱۳۶۶ از پایاننامه دکتری خود در دانشگاه تهران دفاع کرد و چندی بعد به گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه تهران پیوست. تاریخ ادبیات فارسی، سبکشناسی نظم و نثر و متون عرفانی از جمله درسهایی بود که سالها تدریس کرد.
از آثار اوست :
کتاب
«پرتو عرفان، شرح اصطلاحات عرفانی کلیات شمس»، تهران، ۱۳۶۶
«تصویر خیال»، تهران ۱۳۸۶
مقالات
– مولانا و معنیانگیزی او در دیوان کبیر به مضراب موسیقی، تهران ۱۳۹۳، فصلنامه تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادبیات فارسی.
– فرخی، کیمیاگر تلفیق شعر و موسیقی، تهران ۱۳۸۷ پژوهشنامه فرهنگ و ادب.
– امیرخسرو دهلوی و موسیقی دیوان او، ۱۳۸۵، پژوهشنامه زبان و ادبیات.
– انجمن های ادبی از آغاز شعر فارسی دری تا سال ۱۳۳۵، تهران ۱۳۸۴ مطالعات باستان شناسی،
– تاثر حافظ از عنصری و فرخی، تهران ۱۳۸۴ ماهنامه حافظ.
– پیوند شعر و موسیقی و چگونگی همخوانی اوزان با مضامین در دیوان عنصری، تهران ۱۳۸۴ مطالعات باستانشناسی.
۲۴۵۲۴۵
