به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برگزیده های ایران، “کمبود معلم” معضلی است که حداقل در طول ۵ سال گذشته گریبانگیر وزارت آموزش و پرورش بوده است، معضلی که حداقل در تمام این سال‌ها به آن پرداخته و به کلاس‌های درس بدون معلم متمرکز بوده‌ایم.
امسال هم این وضعیت همانند سال‌های اخیر تکرار شد اما اینبار نظرات مختلف و متفاوت مسئولان حال و گذشته آموزش و پرورش بیش از هر موضوع دیگری توجه مخاطبان را جلب کرد و به نوعی حاشیه‌ها پررنگ‌تر از متن شدند.
صرف‌نظر از موضوع مهم کمبود معلم که عوامل مختلفی در ایجاد آن دخیل هستند، آنچه دست‌مایه تنظیم این مطلب شد، اظهارنظر وزیر پیشین آموزش و پرورش بود.
محسن حاجی میرزایی؛ وزیر آموزش و پرورش دولت دوازهم به تازگی در گفت‌وگوهایی درباره کمبود معلم، معضل کمبود معلم را به سیاست‌های اشتباه تیم فعلی آموزش و پرورش منتسب کرد.
او در اظهاراتی، دلایل اصلی کمبود معلم در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ را به ضعف در ساماندهی معلمان، اداره مرکز برنامه‌ریزی نیروی انسانی آموزش و پرورش با سرپرست و جابه‌جایی متعدد مسئولان در این بخش، کاهش تمایل معلمان بازنشسته برای بازگشت به تدریس و کاهش تمایل معلمان به برداشتن ساعات حق التدریس یا اضافه کار خلاصه کرده است.
در خصصوص این اظهارات حاجی میرزایی به‌عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت حسن روحانی باید گفت که او با چنین اظهاراتی به صورت غیرقابل باوری، سعی در انکار و کتمان یک واقعیت بزرگ و تلخ درباره دوران مسولیت خود در این وزارتخانه بزرگ دارد و آن واقعیت بزرگ و تلخ چیزی جز “بی‌توجهی عامدانه و مشکوک به استخدام معلمان مورد نیاز از طریق دانشگاه فرهنگیان” نیست!
در پناه این سیاست غلط و البته قابل تامل در دولت حسن روحانی ظرفیت پذیرش دانشگاه فرهنگیان به یک‌ششم ظرفیت مورد نیاز کشور برای تامین کافی معلم، تقلیل یافت تا که امروز شاهد کمبود ۲۰۰ هزار معلم در سطح کشور باشیم!
کمبود معلم حدود ۵ سال است که وزارت آموزش و پرورش را درگیر کرده و این وضعیت به تدریج با افزایش جمعیت دانش‌آموزان و از سوی دیگر عدم توجه به استخدام معلم مورد نیاز در ۵ سال اخیر و تمرکز بر روش‌های دیگر همچون طرح خرید خدمات آموزشی (استفاده از معلمان غیررسمی) بحرانی‌تر می‌شود.
بر اساس آمار مرکز پژوهش‌های مجلس، بیشترین معلمان جذب شده در ۵ سال اخیر به روش “خرید خدمات” و بیشترین جذب معلم خرید خدمات در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بوده است.
با این اوصاف، نپذیرفتن سهم سیاست‌های غلط گذشته در کاهش استخدام معلمان در مسئله بغرنج امروز کمبود معلم، تلاشی ناشیانه برای پنهان کردن یک واقعیت تلخ و مشکوک است.
/