اثرپذیری فرهنگی مردم منطقه کرمانشاه از شاهنامه کردی/کردها اسامی شاهنامه را برای فرزندانشان انتخاب می‌کردند 

خلیل بیگ زاده در گفتگو با خبرنگار برگزیده کرمانشاه، اظهار کرد: مردم منطقه زاگرس و مردمانی که در گستره جغرافیای زبان کردی جنوبی، هورامی، گورانی، کلهری، لکی و تا حدودی ترکی زندگی می‌کنند، پوشش فکری فرهنگی حماسه وار دارند.

وی افزود: نوع زندگی آن‌ها و نوع تفکری که در دامنه زاگرس پیدا کردند از آنجا که مرزنشین هم بودند سبب شده روحیه سلحشوری، دلاوری، مبارزه و شجاعت در آن‌ها رشد کند لذا در باب تأثیر شاهنامه کردی بر فرهنگ کرمانشاه این تأثیر متقابل است.

دانشیار دانشگاه رازی تصریح کرد: شاهنامه کردی بر فرهنگ دلاوری، سلحشوری و مرزداری این مردم اثرگذار بوده است و روحیه سلحشوری که به واسطه اقلیم استان کرمانشاه و زاگرس نشینی و مرزداری آن‌ها ایجاد شده و اینکه در این قوم و جغرافیای زبانی روح سلحشوری وجود دارد این ٢ اثرگذار و اثرپذیر از یکدیگر هستند.

وی ادامه داد: بنابراین منش و فرهنگ شاهنامه کردی که امروز در استان کرمانشاه به نام الماس خان امیری کندوله ای شناخته می‌شود بر منش مردم کرمانشاه اثرگذار بوده و هم اینکه منش و فرهنگ مردم کرمانشاه بر ذهن و زبان الماس خان کندوله ای اثرگذار بوده که این شاهنامه کردی را سروده است.

دانشیار دانشگاه رازی خاطرنشان کرد: این شاهنامه در بسیاری از داستان‌هایش از شاهنامه فردوسی نیز اثر پذیرفته لذا از منظر زبانی و روایی مانند شاهنامه فردوسی است اما در برخی قسمت‌ها با شاهنامه فردوسی تفاوت دارد و داستان‌های مستقلی در این شاهنامه است که در شاهنامه فردوسی با این استقلال روایی وجود ندارد.

وی اضافه کرد: این نشان می‌دهد مردم غرب کشور افسانه‌ها و داستان‌هایی داشتند که در شرق کشور نبوده و یا کمتر شناخته شده است لذا الماس خان از این داستان‌ها و افسانه‌های غرب کشور به ویژه استان کرمانشاه اثرپذیر بوده و این‌ها را به نظم درآورده است اما برخی از داستان‌ها و روایت‌های الماس خان هم در شاهنامه کردی از برخی منابع غیر از شاهنامه فردوسی به نظم درآمده و یا به زبان هورامی ترجمه شدند و مستقیم از آن‌ها اثر پذیر هستند.

بیگ زاده تأکید کرد: در استان کرمانشاه و غرب کشور در بسیاری از سویه‌های فرهنگی نماد حماسی و سلحشوری در فکر و فرهنگ مردم مشهود بوده است و حتی نامگذاری زنان و مردان این منطقه اثرپذیری از شاهنامه کردی الماس خان و فردوسی داشته است.

وی تأکید کرد: نام‌هایی چون رستم، سهراب، فرامرز، برزو، افراسیاب برای پسران و اسامی مانند تهمینه، فرنگیس و رودابه در منطقه کرمانشاه برای دختران بسیار زیاد بوده است اما امروز این رویکرد تغییر کرده و اثرپذیری از این نام‌های شاهنامه‌ای کمتر شده است.