ارسال تسلیحات نظامی به جنگ هسته‌ای در اوکراین دامن می‌زند

به گزارش برگزیده های ایران نخست وزیر لهستان روز پنجشنبه در مصاحبه ای با تلویزیون کانادا گفت: لهستان علاوه بر ۱۴ تانک لئوپارد ۲ ساخت آلمان که قبلا تعهد کرده بود، ۶۰ تانک اضافی به اوکراین ارسال خواهد کرد. ورشو که خود را به عنوان یکی از سرسخت ترین متحدان کیف معرفی می کند، به شدت بر آلمان فشار آورده بود تا تانک های لئوپارد ۲ را به اوکراین بفرستد و به کشورهای دیگر نیز اجازه دهد این کار را انجام دهند، درخواستی که برلین روز چهارشنبه با آن موافقت کرد.

ماتئوش موراویسکی همچنین گفت: لهستان در نیم سال گذشته بیش از ۲۵۰ تانک به اوکراین ارسال کرده است. وی همچنین اعلام کرد که ۳۰ تانک از ۶۰ تانک ارسالی PT-۹۱ است .PT-۹۱ یک تانک جنگی ساخت لهستان است که ساخت آن به دهه ۱۹۹۰ باز می گردد. تانک هایی که قبلاً توسط لهستان به اوکراین ارسال شده اند عمدتاً از مدل های T-۷۲ شوروی هستند که PT-۹۱ نسخه مدرن شده آن است. در پاسخ به این اقدام ولودیمیر زلنسکی از تصمیم لهستان تشکر کرد و در توئیتر خود نوشت: با هم پیروز خواهیم شد.

گفتنی است کانادا هم روز پنج شنبه اعلام کرد چهار تانک جنگی لئوپارد ۲ به اوکراین خواهد فرستاد.نروژ و اسپانیا هم برای ارسال این نوع تانک به اوکراین اعلام آمادگی کرده اند.گفتنی است چهارشنبه گذشته پس از هفته ها کشمکش دیپلماتیک، ایالات متحده و آلمان اعلام کردند که تانک های سنگین آبرامز و لئوپارد خود را به اوکراین خواهند فرستاد، اقدامی که به عنوان یک پیشرفت در تلاش برای حمایت از اوکراین جنگ زده دیده می شود. برلین همچنین به سایر کشورها اجازه داد تا تانک های برند لئوپارد خود را به کیف بفرستند. تانک لئوپارد ۲ که در دهه ۱۹۷۰ توسط شرکت دفاعی آلمانی Krauss-Maffei Wegmann ساخته شد، به عنوان یکی از بهترین تانک های غرب در نظر گرفته می شود. آلمان از زمان شروع تولید در سال ۱۹۷۸ بیش از ۳۵۰۰ فروند لئوپارد ۲ ساخته است. این تانک ۶۰ تنی برد حدود ۵۰۰ کیلومتر و حداکثر سرعت حدود ۷۰ کیلومتر در ساعت دارد.

آلمان قبلاً مقادیر قابل توجهی سخت‌افزار نظامی از جمله هویتزرهای قدرتمند PzH ۲۰۰۰، سیستم‌های پدافند هوایی Iris-T و توپ‌های ضد هوایی خودکششی Gepard را در اختیار اوکراین قرار داده است که در برابر پهپادهای روسی بسیار مؤثر بوده‌اند. ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا، که گفته بود قصد دارد ۱۴ تانک از چلنجر ۲ خود را به اوکراین بفرستد، از تصمیم آلمان برای تقویت بیشتر قدرت دفاعی اوکراین استقبال کرد.

ریشی سوناک در توییتر نوشت: ما با هم تلاش‌های خود را برای اطمینان از پیروزی اوکراین در این جنگ و تضمین صلح پایدار به کار می بریم. طبق توافق اخیر واشنگتن و برلین، ایالات متحده ظرف چند ماه ۳۱ تانک پیشرفته M۱ آبرامز به ارزش نزدیک به ۵۶۴ میلیون دلار به اوکراین ارسال خواهد کرد.

جو بایدن رئیس جمهور آمریکا در اظهاراتی در کاخ سفید اعلام کرد که این تانک ها برای کمک به اوکراینی ها جهت بهبود تواناییشان برای مانور در زمین های باز مورد نیاز است. بایدن درباره اتحاد آمریکا و اروپا گفت: انتظار روسیه این است که ما از هم جدا شویم. واشنگتن و برلین در حالی در مورد ارسال تانک به اوکراین به توافق رسیدند که متحدان غربی به اوکراین کمک می‌کنند تا برای یک ضد حمله احتمالی بهاری آماده شود تا روسیه را از قلمروی که تصرف کرده است بیرون براند. تحلیلگران نظامی گفته اند که گمان می رود نیروهای روسی برای یک حمله بهاری آماده می شوند. حامیان اوکراین قبلا هم تانک هایی را برای اوکراین ارسال کرده بودند. تانک هائی که ساخت شوروی سابق بود اما زلنسکی و دیگر مقامات اوکراینی اصرار داشتند که نیروهایشان برای شکست روسیه به تانک‌های مدرن‌تری با طراحی غربی نیاز دارند.

ارسال تسلیحات بیشتر به اوکراین از جانب کشورهای عضو ناتو، این تلقی را در روسیه ایجاد کرده که عملاً با سازمان پیمان آتلانتیک شمالی در حال نبرد است؛ سناریویی که مسکو برای خودداری از آن به عدم عضویت در اوکراین در ناتو اصرار داشت. این استنباط می تواند دستیابی به راه حل نهایی را برای برقراری صلح دشوارتر کند. روسیه به خوبی می داند که پذیرش شکست در جنگ نیابتی با ناتو نه تنها اعتبار روسیه به عنوان یک قدرت بزرگ زیر سوال خواهد رفت بلکه دیگر دلیلی برای پذیرش اوکراین در ناتو باقی نخواهد گذاشت. با این وجود در سمت غربی نیز پذیرش شکست اوکراین (به معنای در تصرف باقی ماندن سرزمین های شرقی این کشور در دستان روسیه) مترادف با به جان خریدن خطر تکرار این سناریو برای کشورهایی نظیر مولداوی، گرجستان و حتی قزاقستان در آینده است. از این منظر، حتی اگر روسیه به همه اهداف خود دست نیابد، هر مقدار از پیروزی می تواند همان نتیجه را به بار آورد. از این گذشته، از دیدگاه اروپایی، عدم شکست روسیه در این جنگ به معنای شکست قوانین و نظم بین المللی است که از تمامیت سرزمینی کشورها در برابر تجاوزات غیرقانونی حمایت می کند. درست یا غلط، این برداشت ها در مسکو، بروکسل و واشنگتن، چاره ای جز تداوم بازی حاصل جمع جبری صفر باقی نمی گذارد که در نهایت ممکن است به وقوع یک جنگ هسته‌ای در قلب اروپا منتهی شود؛ بدترین احتمالی که تاکنون رهبران غرب و روسیه، اراده عملی برای جلوگیری از آن نشان نداده اند.

۳۱۱۳۱۱