به گزارش برگزیده های ایران از مشهد، بی تفاوتی در انتصاب ریاست دانشگاه پیام نور شهرستان خواف موضوعی است که حسین ابراهیم بای از فعالان رسانهای خراسان رضوی طی یادداشتی به آن پرداخته است.
در این یادداشت میخوانید:
فلسفه وجودی دانشگاه، آموزش، پژوهش و تولیدات علمی است و این امر باعث میشود که در زمینههای متعدد تاثیرگذار و موجب تحول و رخدادهای عظیم در جامعه شود.
بر این باوریم چنانچه دانشگاه بخواهد در عالیترین سطح پیش برود لازمه آن وجود مدیری توانمند که با تمام توان جهت موفقیت آن تلاش و در همه عرصهها نقشآفرینی کند.
دانشگاه پیام نور شهرستان خواف با توجه به دارابودن حدود یکهزار دانشجو و ۱۵ رشته تحصیلی اگر بخواهد به لحاظ کیفیت وکمیت توسعه یابد باید درتعیین ریاست آن سریعا تصمیمگیری شود چراکه تاکنون هیچ تصمیمی از سوی مسئولان اتخاذ نشده و این دانشگاه حدود یک سال است که با سرپرست اداره میشود؛ سرپرستی که خود کارمند است و نه تنها این دانشگاه بلکه سرپرستی دانشگاه پیام نور شهرستان رشتخوار را نیز عهده داراست.
مدت زمان تصدی سرپرستی طبق آییننامه و قانون در ادارات سه ماه بیش نیست که تحت شرایط خاص تا یک دوره و حداکثر ۶ ماه قابل تمدید است، چنانچه این زمان ادامه پیدا کند قطعا آن نهاد یا اداره را با مشکلات عدیدهای مواجه خواهد ساخت.
حال سوال اینجاست چرا قانون نادیده گرفته میشود؟ و این دوران گذرا چه زمان به پایان خواهد رسید مگر نه این است این زمان موقت برای رسیدن به یک مدیر ایدهآل وضع شده است، روشن است که سرپرست از اختیارات کامل برخوردار نیست و این امر چنانچه ادامه یابد نه تنها موجب تعالی و پیشرفت آن نهاد نمیشود که قطعا آسیب وضرر آن بیشتر خواهد بود.
ثانیا مگر قحطالرجال است؟ چرا باتوجه به برخورداری از قابلیتها و ظرفیتهای موجود در این شهرستان و وجود نیروهای خوشفکر و با تجربه درنظام اداری نباید از این منابع انسانی ارزشمند استفاده شود؟
باتوجه به اهمیت جایگاه دانشگاه و دانشجو از منظر بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت امام(رضوان الله علیه) و رهبر فرزانه انقلاب(دامت برکاته) که اعتبار ونقش کمنظیری برای آن قائلند این بی تفاوتی در انتصاب ریاست دانشگاه پیام نور شهرستان خواف قابل درک نیست.
انتهای پیام/ ۷۰۰۶۸
