تشکیلات نظامی و مخفی ارتش رژیم صهیونیستی| ۱۶- ماموریت پنجه‌قرمزهای ارتش اسرائیل

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری برگزیده های ایران، از آن‌جایی که رژیم موقت صهیونیستی بر مبنای زور و اشغالگری تأسیس شده است، تشکیلات نظامی و ایجاد یک ارتش مجهز در صدر اولویت‌های تصمیم‌سازان این رژیم قرار داشت و صهیونیست‌ها تحت حمایت آمریکا و متحدان اروپایی از همان ابتدا عمده تمرکز خود را معطوف به ساختار نظامی کردند و توجه چندانی به بخش اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و… نداشتند.

بر همین اساس ارتش رژیم اشغالگر یکی از ارکان اساسی این رژیم محسوب می‌شود که استراتژی امنیت داخلی اسرائیل بر پایه آن بنا شده است. ارتش رژیم صهیونیستی همچنین همواره به‌عنوان ابزار اصلی این رژیم برای سرکوب ملت فلسطین و غصب زمین‌های آنها مورد استفاده قرار گرفته است. سران صهیونیست از ابتدا با تکیه بر حمایت عظیم و نامحدود ایالات متحده، تلاش کردند شرایط لازم را برای تأسیس یک ارتش کارآمد با سلاح‌های پیشرفته فراهم کنند و در این میان همواره روی حمایت‌های مالی هنگفت آمریکا حساب باز کرده‌اند.

در واقع صهیونیست‌ها که به ماهیت رژیم جعلی خود آگاه بودند و می‌دانستند برای بقا باید همواره درحال جنگ باشند، اصرار زیادی بر تجهیز ارتش خود به انواع سلاح‌های مدرن و پیشرفته داشتند و همان‌طور که گفته شد به این منظور حساب زیادی روی آمریکا باز می‌کردند و هنوز هم این گونه است. سران رژیم اشغالگر همچنین اقدامات زیادی در سطح حمایت روانی و آماده‌سازی روحیه نظامیان و سربازان جهت مشارکت در جنگ‌های زمینی انجام دادند اما در این زمینه ناکام بودند؛ چرا که اغلب جوانان صهیونیست که در جریان مهاجرت یهودیان وارد فلسطین اشغالی شده‌اند، خود را متعلق به این سرزمین نمی‌دانند و انگیزه‌ای برای دفاع از آن ندارند.

خودکشی، فرار از خدمت، دزدی در ارتش، نافرمانی و درگیری با فرماندهان و… همگی ناشی از همین احساس بی‌انگیزگی میان سربازان در ارتش رژیم صهیونیستی است، این وضعیت به‌ویژه بعد از شکست سنگین این ارتش در جنگ جولای ۲۰۰۶ با حزب‌الله به‌مراتب بدتر شد و ضربه بزرگی که نیروی زمینی ارتش اسرائیل دریافت کرد موجب شد نظامیان این رژیم در جنگ ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ با نوار غزه نتوانند وارد نبرد زمینی شوند.

ترس و وحشت میان عناصر نیروی زمینی ارتش اسرائیل در هریک از جنگ‌های این رژیم با مقاومت فلسطین بعد از جنگ جولای کاملاً مشهود بود و به همین منظور فرماندهی ارتش تصمیم گرفت برای تشویق نظامیان به حضور در درگیری‌های زمینی، برای هریک از یگان‌های نیروی زمینی یک خاخام استخدام کند، اما هیچ یک از این اقدامات نتیجه نداشت و به‌مرور فرماندهان ارتش اسرائیل از نیروی زمینی ناامید شده عمده تمرکز خود را معطوف به نیروی هوایی و تجهیز آن کردند، به همین دلیل نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به «پاشنه آشیل» این ارتش معروف شده است.

ازآن‌جایی که شناخت دشمن به‌ویژه در سطح تشکیلات نظامی و نقاط ضعف و قوت آن نقش مهمی در پیروزی در هر جنگی دارد، سعی داریم در مقاله‌ای چندشماره‌ای به معرفی بخش‌های مختلف تشکیلات نظامی و امنیتی و ساختار ارتش رژیم صهیونیستی بپردازیم.

یگان موسوم به «مبارزه با تروریسم» (ایلات)

این یگان مسئول مداخله و مقابله با عملیات‌های مقاومت در منطقه ایلات و وادی عربه و النقب در فلسطین اشغالی بوده و یکی از بهترین یگان‌های کنترل حرفه‌ای در ارتش رژیم اشغالگر محسوب می‌گردد. یگان ایلات تحت فرماندهی جنوب در ارتش اسرائیل عمل می‌کند و غالبا هنگام وقوع عملیات‌های نظامی یا درگیری صهیونیست‌ها با فلسطینیان ساکن جنوب اشغالی و به طور مشخص اراضی اشغالی ۱۹۴۸ احضار می‌شود.

عناصر این یگان به دلیل اطلاعات گسترده‌ای که از منطقه ایلات و ساختمان‌های عمومی و «کیبوتس‌های» مستقر در آن دارند، از عناصر سایر یگان‌ها متمایز می‌گردند. (کلمه “کیبوتس” (Kibbutz) یک واژه عبری به معنای “تجمع” است و جمع آن “کیبوتسیم” و اسم مصغر آن “کیبوتسا” است. این واژه در ادبیات صهیونیسم به معنای یک شهرک تعاونی است که گروهی از مهاجران صهیونیست را که با هم زندگی و کار می کنند و شمارشان ۴۵۰ تا ۶۰۰ عضو و گهگاه ۱۰۰۰ نفر است دربرمی‌گیرد و مساحت آن بین دو تا بیست هزار جریب می باشد. این کیبوتس‌ها روی هم رفته، سلسله‌ای از مزارعی را تشکیل می‌دهد که جنبش صهیونیسم در آغاز قرن بیستم اقدام به ایجاد آنها در فلسطین نمود تا از این طریق بتواند از ساکنین آنها برای حمله به فلسطین و برپایی حکومت یهودی، بهره بگیرد. این سلسله، در واقع حلقه‌ای از حلقه‌های مرتبطی است که علاوه بر سیستم کیبوتس، سیستم نظامی و کارگری را نیز در خود جای داده است، تمام این تدابیر برای تحقق اهداف صهیونیسم و مسلط شدن بر فلسطین بوده است).

ما در اینجا درباره یک یگان نظامی ذخیره صحبت می‌کنیم که مسئول مقابله با عملیات‌های استشهادی فلسطینیان است. این یگان در هماهنگی با یگان ویژه شناسایی ستاد ارتش رژیم اشغالگر یعنی «سایرت متکال» که در فصل‌های قبلی این مقاله درباره آن صحبت کردیم، عمل می‌کند. یگان ایلات پس از آن تأسیس شد که دستگاه‌های امنیتی رژیم صهیونیستی متوجه شدند که مشکلات امنیتی زیادی وجود دارد که مستلزم ورود یک واحد نظامی پیشرفته به شهر اشغالی ایلات است؛ به طوری که عناصر آن با سرعت بالا به این منطقه منتقل شوند؛ چرا که ورود عناصر یگان سایرت متکال به ایلات در شرایط اضطراری زمان زیادی طول می‌کشید.

بنابراین ارتش رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۷۴ تصمیم به تاسیس یگان ایلات در قالب یگان ذخیره گرفت. این یگان در سال ۱۹۸۹ بزرگترین و مشهورترین عملیات خود را در کیبوتس «لوتان» در وادی عربه انجام داد؛ جایی که یک رزمنده اردنی اقدام به نفوذ به فلسطین اشغالی کرده و خود را به کیبوتس لوتان رسانده بود. یگان ایلات جلوی انجام این عملیات رزمنده اردنی را گرفته و سپس در ارتش اسرائیل ارتقا پیدا کرده و از یگان مداخله تبدیل به یگان کنترل شد.

عناصر یگان ایلات، نظامیان زبده و باتجربه ارتش رژیم اشغالگر هستند و گاهی سربازانی که از گردان‌های نیروی زمینی این ارتش خارج شده و در مناطق جنوبی فلسطین اشغالی نزدیک ایلات زندگی می‌کنند به این یگان می‌پیوندند. اما سربازانی که مشغول خدمت عادی هستند نمی‌توانند به یگان ایلات بپیوندند؛ زیرا این یک یگان ذخیره است و کسانی که به عضویت آن درمی‌آینده نیروهای زبده‌ای هستند که معمولا از طریق دوستان و آشنایان خود در یگان ایلات استخدام می‌شوند. مصاحبه‌هایی که برای استخدام نیرو در این یگان انجام می‌شود بسیار طولانی بوده و ویژگی‌های شخصیتی و به ویژه انگیزه‌های افراد برای پیوستن به این یگان به طور دقیق بررسی می‌شود و بعد از اینکه آنها در تحقیقات امنیتی پذیرفته شدند، جذب می‌گردند.

سربازان در یگان ایلات یک دوره آموزشی یک ماهه برای مقابله با عملیات‌های استشهادی فلسطینیان می‌گذرانند. این دوره علاوه بر تمرینات نظامی شامل آموزش استفاده از سلاح‌های ویژه، انجام درگیری مسلحانه از فواصل نزدیک و کار در شرایط سخت در همه فصول سال می‌شود. سربازان در اولین سال حضور خود در یگان ایلات از سایر عناصر این یگان که تجربه بالایی دارند مشاوره می‌گیرند و در عملیات‌های آموزشی آنها حاضر می‌شوند. البته قابل توجه است که تنها ۴۰ درصد از متقاضیان برای عضویت در این یگان پذیرفته می‌شوند.

یگان «پنجه قرمز» (آدوم)

یگان آدوم مسئول تامین امنیت مرزهای طولانی در جنوب و شرق فلسطین اشغالی در ۵۸۰ کیلومتری مصر و اردن است و از یگان‌های نظامی ارتش اسرائیل که در این مساحت مستقر شده‌اند محافظت می‌کند. این یگان در سال ۲۰۰۷ تاسیس شد و تشکیلات متعددی تحت فرماندهی آن فعالیت می‌کنند که به شکل زیر است:

– تشکیلات «صفصاف ۴۰۶»: این تشکیلات جزء تیپ‌های وابسته به فرماندهی جنوب در ارتش رژیم صهیونیستی است که تحت فرماندهی یگان پنجه قرمز قرار دارد و مقر آن در اردوگاه «عین یاهاف» می‌باشد. تشکیلات نظامی صفصاف بعد از جنگ سال ۱۹۶۷ در منطقه «بئرالسبع» تاسیس شد و بعد از توافق «کمپ دیوید» (توافق سازش میان دولت وقت مصر و رژیم صهیونیستی) تبدیل به بخشی از تیپ‌های ذخیره ارتش اسرائیل شد. در سال ۲۰۱۱ فرماندهی ارتش رژیم اشغالگر تصمیم گرفت این تشکیلات را به طور گسترده احیا کند؛ چرا که نگران تهدیدات ناشی از تحولات منطقه عربی در این سال بر فلسطین اشغالی بود.

-تشکیلات ساغی یا تیپ «۵۱۲»: این تیپ مسئول محافظت از منطقه النقب غربی و مرزهای فلسطین اشغالی با مصر است که در سال ۲۰۰۷ در پی افزایش عملیات‌های نفوذ از صحرای سینا و ارسال سلاح از این منطقه به نوار غزه ایجاد شد. اهمیت این تشکیلات نظامی در آن است که از این تشکیلات به عنوان ابزاری برای سیطره و نظارت ارتش اسرائیل بر مناطق وسیعی در النقب استفاده می‌شود و همچنین عناصر آن به سرعت می‌توانند خود را به محل حوادث و درگیری‌ها رسانده و عملیات نجات و تخلیه اسرائیلی‌ها را سریعا انجام دهند. تیپ ۵۱۲ در این زمینه با یگان «یهالوم-ماسه» در مرزهای مصر و اردن همکاری می‌کند.

علاوه بر صفصاف و ساغی، تشکیلات نظامی زیادی تحت فرماندهی یگان آدوم هستند که از جمله آنها می‌توان به یگان اطلاعاتی «گرانیت» و گردان مهندسی ۷۶ و نیز گردان مداخله سریع اشاره کرد.

یگان «عقاب ۴۱۴»

این یک یگان ویژه نظارت و شناسایی میدانی وابسته به فرماندهی منطقه جنوبی در ارتش رژیم صهیونیستی بوده و مسئولیت کنترل الکترونیکی مرزها با نوار غزه و نیز مصر به ویژه صحرای سینا را بر عهده دارد. سربازانی که دارای قابلیت‌های فنی بالایی هستند برای استخدام در این یگان پذیرفته می‌شوند و آموزش‌های تخصصی ویژه‌ای را می‌گذرانند.

مرحله آموزشی عناصر این یگان به ۲ بخش تقسیم می‌شود: بخش میدانی و بخش الکترونیکی. در پایان دوره آموزش سربازان این دومرحله با یکدیگر ادغام می‌شوند و سربازان را قادر می‌سازد تا هنگام جنگ میدانی از ابزارهای پیشرفته الکترونیکی استفاده کنند. سربازان در این دوره با روش‌های نظارت امنیتی و هماهنگی با نیروهای آتش‌نشانی و نیروهای کمکی ارتش آشنا می‌شوند. هدف از این نوع آموزش، آشنا ساختن نیروها با روش‌های مختلف سنتی و مدرن مقابله با دشمن است. دوره آموزشی برای نیروهای یگان عقاب ۵ ماه طول می‌کشد.

چندین بخش در یگان عقاب وجود دارد: مانند بخش نظارت بر دستگاه‌های سیار که ارتباطات بی سیم و الکترونیکی را در تمام اشکال آن رهگیری می‌کند، بخش کنترل عملیات بالن‌ها که در امتداد مرزها مستقر می‌شود، بخش عملیات تجهیزات الکترونیکی خاص مانند دوربین و سایر دستگاه‌های نظارتی، بخش عملیات خودروها و جیپ‌هایی که از راه دور هدایت می‌شوند و بخش پهپادهایی که برای عملیات‌های شناسایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

این یگان از سیستم‌های نظارتی متعددی استفاده می‌کند که از جمله آنها می‌توان به سیستم نظارتی راکون اشاره کرد که بر روی خودروهای نظامی نصب می‌شود. این سیستم یک سیستم نظارتی و اطلاعاتی ساخت شرکت صنایع نظامی رافائل است که توانایی تشخیص انسان از فاصله حدود ۱۰ مایل را دارد و دارای دوربین‌هایی برای جمع آوری اطلاعات بصری و مقایسه آنها برای تعیین تغییرات میدانی و همچنین دارای سنسورهای بسیار حساسی است که هر حرکتی را ثبت می‌کند.

سیستم نظارتی راکون علاوه بر مانیتورینگ موبایل توسط یک تیم سه نفره اداره می‌شود و سربازان را قادر می‌سازد تا از طریق دوربین‌های دوچشمی قدرتمند که حاوی عینک دید در شب و سیستم موقعیت‌یابی GPS است، مرزها را رصد کنند.

ادامه دارد…