جوانمرگی داستان ایرانی؟
جوانمرگی داستان ایرانی؟
به گزارش خبرگزاری برگزیده های ایران، صدوبیستویکمین نشست «عصرانه داستاننویسان رضوی(ع)» بهدبیری سید علیرضا مهرداد کارشناس و منتقد ادبی و با حضور محمد خسرویراد نویسنده و مدرس داستاننویسی و جمعی از نویسندگان نوقلم در فروشگاه مرکزی انتشارات بهنشر واقع در خیابان امام خمینی(ره) برگزار شد.
خسرویراد با ارائه نکاتی درباره اهمیت اشاره به فرهنگ بومی و محلی در داستان گفت: اغلب نویسندههای دهه ۵۰ و ۶۰، مشهدی هستند. قبل از مرحوم استاد سعید تشکری، آثار کمی را در مورد ادبیات، فرهنگ، لهجه، آداب و رسوم شهر مشهد میخوانیم در این میان برخی سراغ نگارش تاریخ شفاهی مشهد رفتهاند. میان آثار پژوهشی و مقاله، رمان اثرگذاری بالاتری میان مخاطبان دارد. نگارش آثار داستانی در مورد جغرافیای یک شهر میتواند مخاطب عام پیدا کند ولی رمان تأثیرگذاری بسیار بالاتری در روح انسانها دارد. میزان تأثیرگذاری رمان با انواع ادبی دیگر بسیار متفاوت است. متأسفانه در مورد شهر مشهد رمانی نوشته نشده است و باید این خلأ پر شود. رمان «قصههای مجید» معروف جغرافیای فرهنگ شهر اصفهان را به مردم معرفی میکند و من در «قصههای محمد» نیز سعی دارم فرهنگ شهر مشهد را به مخاطبان معرفی کنم که به آن وابستگی و تعلق خاطر دارم.
وی با اشاره به اینکه «نقل گیتی» اولین رمان او برای مخاطب نوجوان است، اضافه کرد: بهترین گونه ادبی رمان است و اقشار مختلف جامعه از کودک، نوجوان تا بزرگسال را به خود جذب میکند. هر رمان روایتگر بخشی از تجربه زیستی یک فرد است. زبان رمان برای مخاطب نوجوان باید ساده و روان باشد؛ چراکه حوصله مخاطب نوجوان از فرد بزرگسال کمتر است.
نویسنده کتاب «نقل گیتی» افزود: بهزعم خیلی از کارشناسان حوزه ادبیات و هنر ما دچار جوانمرگی در حوزه هنر و داستان شدهایم. متوسط سن نویسندگی در ایران بین ۲۷ تا ۳۵ سالگی است؛ اما در آمریکای لاتین میبینیم نویسنده در سن ۸۰سالگی هم کتاب مینویسد، ما باید با بهرهگیری از خلاقیت و رعایت توانمندی این سن را بالاتر ببریم.
وی در پاسخ به اینکه؛ “آیا هنر نویسندگی اکتسابی است یا باید برای آن تلاش کرد؟” گفت: نویسندگی بخشی برگرفته از توانمندی ذاتی است ولی بخش عمده آن ناشی از کوشش و تلاش است. اگر آثار بزرگی خلق شده، بر اثر پشتکارِ پدیدآورنده بوده است، چهبسیار نویسندگانی که ظاهراً استعدادی نداشتهاند اما با پشتکار و آموزش توانستهاند خالق آثار خوبی باشند و چه افراد مستعدی که در قدمهای اول خسته شده و ادامه ندادهاند.
خسرویراد به کسانی که علاقهمند به نویسندگی هستند، توصیه کرد: هر کس ذوق نویسندگی داشته باشد میتواند بنویسد ولی باید آداب نویسندگی را رعایت کرد. علاقهمندان به نویسندگی باید کتاب زیاد بخوانند، زیاد هم بنویسند و نوشتن را عادت روزانه خود قرار دهند.
وی ادامه داد: برخی گمان میکنند نویسندگی راحتترین شغل در جهان است در این تفکر وقتی ما از نویسندگی بهعنوان مشقنوشتن یاد میکنیم، هیچگاه در این مسیر موفق نمیشویم، باید نویسنده شغل نویسندگی را برای خود بهرسمیت بشناسد، میتوان از راه نویسندگی هم زندگی کرد و هم موفق بود.
نویسنده کتاب «روایت دلبری» تصریح کرد: رمان ساحت کوشش نویسنده است و روح دارد. مخاطب حین خواندن رمان علاوه بر لذت بردن به روح خود هم چنگ میزند. نوشتن رمان آن هم برای مخاطب نوجوان کار بسیار سختی است باید برای رعایت برخی ملاحظات، عنصر خیال را پرورش دهیم و به سرکشی آن لجام بیندازیم.
مهدی سیمریز، مدیر تولید انتشارات بهنشر، نیز مهمترین ویژگی جلسات عصرانه داستاننویسان رضوی را برگزاری نشستهای ادبی با حضور نویسندگان برجسته ادبیات دینی و ملی عنوان و اضافه کرد: ما در این نشستها نویسندههای نوقلم را تا زمان تولید اولین اثر حمایت و همراهی میکنیم، همچنین نشستهای مختلف نقد و بررسی آثار و رونمایی را برگزار میکنیم.
وی افزود: در فاصله عید قربان تا عید غدیر، مراسم رونمایی از کتاب «عیدگاه» اولین جلد از مجموعه «قصههای محمد» بهنویسندگی محمد خسرویراد در خانه داروغه مشهد برگزار میشود.
نشست «عصرانه داستاننویسان رضوی» بهدبیری علیرضا مهرداد نویسنده و منتقد ادبی هر دو هفته یکبار روزهای سهشنبه ساعت ۱۶ در فروشگاه مرکزی کتاب و محصولات فرهنگی بهنشر واقع در خیابان امام خمینی(ره) روبهروی باغ ملی برگزار میشود.
/+
