به گزارش روز سه شنبه گروه آموزش برگزیده های ایران از روزنامه دیلی میل، نتایج این مطالعه نشان می دهد هفت ساعت و نیم خواب برای حفظ مغز و جبران بیماری آلزایمر مناسب است.
دکتر «برندان لوسی»، استادیار مغز و اعصاب در مرکز پزشکی خواب دانشگاه واشنگتن، می گوید: مطالعه ما نشان می دهد یک محدوده متوسط یا «نقطه شیرین» برای کل زمان خواب وجود دارد که عملکرد شناختی را در طول زمان ثابت نگه می دارد.
وی افزود: بر اساس نتایج این مطالعه، خواب کوتاه و طولانی با عملکرد شناختی بدتری همراه است که شاید به دلیل خواب ناکافی یا کیفیت پایین خواب باشد.
در این مطالعه که در مجله Brain منتشر شد، ۱۰۰ فرد مسن با میانگین سنی ۷۵ سال، بیشتر شب ها با یک مانیتور کوچک به پیشانی خود می خوابیدند تا فعالیت مغز آنها در طول خواب به طور متوسط چهار سال و نیم اندازه گیری شود.
محققان همچنین مایع مغزی نخاعی را که در بافت اطراف مغز و نخاع وجود دارد، برای اندازه گیری سطح پروتئین های آلزایمر استفاده کردند. این مطالعه نشان داد نمرات شناختی برای گروه هایی که کمتر از پنج و نیم ساعت یا بیش از هفت و نیم ساعت در شب می خوابند، کاهش یافت.
تحقیقات قبلی نشان داده است از دست دادن حافظه، گیجی و کندتر شدن ذهن در فراگیری مسائل جدید که همه از علائم آلزایمر هستند، با خواب ضعیف ارتباط دارد.
از سوی دیگر محققان به افراد توصیه می کنند از چرت زدن بپرهیزند تا خواب شبانه بهتری داشته باشند. با این حال، اگر کسی در طول شب های گذشته نتوانسته باشد به اندازه کافی بخوابد، یک چرت می تواند به کمبود خواب وی کمک کند.
تقریبا ۲۰ دقیقه برای یک چرت مناسب است و زمان کافی برای بازیابی انرژی بدن را فراهم می سازد. افرادی که بیشتر از این مقدار می خوابند به خواب عمیق می روند و پس از بیدار شدن احساس گیجی و منگی می کنند.
چرت زدن در روز در آمریکا نسبتا رایج است، ولی «چرت نیمروز» در برخی از کشورها امری عادی محسوب می شود. بدن ما به طور طبیعی در اوایل بعدازظهر احساس خستگی می کند، بنابراین شاید چرت زدن در آن زمان در مقایسه با پرهیز از خواب تا شب، امر طبیعی تری باشد.
از این گذشته، اکثر قریب به اتفاق پستانداران دارای خواب چندمرحله ای هستند، یعنی طی چندین دوره کوتاه در طول روز می خوابند.