به گزارش خبرگزاری برگزیده، بمب‌افکن‌های Tu-160 White Swan، Tu-95 Bear و Tu-22M ستون‌های اصلی بمباران راهبری و ماموریت‌های ایستادگی روسیه هستند. انتظار می‌رود PAK-DA جایگزین Tu-95 شود، در حالی که Tu-160 و Tu-22 دیگر بمب افکن‌های پیشرو خواهند بود.
بنابر آخرین گزارش‌ها تاریخ تحویل این بمب‌افکن در بازه زمانی ۲۰۲۵-۲۰۳۰ خواهد بود. پس از B-2 Spirit آمریکایی، بمب افکن رادارگریز از نوع «بال پرنده» عملیاتی، PAK-DA در حال توسعه خواهد بود و پس از آن بمب افکن چینی H-20 سومین بمب‌افکن از این نوع خواهد بود.
بنابر گزارش اخیر TASS کار بر روی مجموعه هوانوردی دوربرد “امیدبخش” (PAK-DA) طبق برنامه پیش می‌رود.
در این گزارش به نقل از مقامات ناشناس «Rostec» آمده‌است: «پارامترهای این بمب‌افکن براساس نیازهای واحد نظامی روسیه حفظ خواهد شد. این بدان معناست که طراحی، پیکربندی و مشخصات عملکردی که توسط نیروهای هوافضای روسیه (RuAF) تعیین شده‌است، تغییر نکرده‌است.»
در خصوص تاخیر به وجود آمده تا به امروز در عرضه این بمب‌افکن به نظر می‌رسد که ناشی از مفاهیم نظامی روشن و فقدان اجماع بین برنامه ریزان نظامی در مورد نحوه عملکرد سلاح باشد.
پروژه‌های دفاعی روسیه از الگوی استانداردی پیروی می‌کنند که صرفاً با ایالات متحده در داشتن سلاحی هم کلاس مطابقت دارند، اما با پیروی از یک مسیر مستقل کلی با آن در فناوری‌های نظامی تعریف‌کننده اصلی رقابت نمی‌کنند. در این راستا، Su-57 Felon نمونه‌ای از روسیه است که می‌خواهد یک جنگنده نسل پنجم برای به چالش کشیدن F-22 یا F-35 باشد.
روسیه از پیکربندی مخفی‌کاری که شامل مواد مخفی کاری بسیار پرهزینه، رنگ‌ها و پوشش‌هایی است که به هزینه‌های نگهداری و چرخه عمر می‌افزایند، اجتناب کرده است. در عوض، Su-57 با قابلیت حمل محموله بزرگتر، قابلیت هوا به زمین، سرعت باورنکردنی بیشتر و توزیع حسگر گسترده در اطراف هواپیما، فقدان پنهان کاری خالص یا نامرئی راداری را جبران می‌کند. برعکس، چین در نوع، توانایی و تنوع پروژه‌های پنهان‌کاری (J-20، J-31) و فناوری دفاعی هسته‌ای مانند مواد رادارگریز و محاسبات گداختی حسگر، با ایالات متحده برابری می‌کند.
منبع: eurasiantimes
۲۲۷۲۲۷