سنگ تمام لرستانی‌ها در تشییع ‌فرمانده/ پیکر شهید پناهی‌فر در زادگاهش آرام گرفت + تصاویر

به گزارش خبرگزاری برگزیده های ایران از کوهدشت، شالوده‌ چشم‌‎‌های پدر آمیخته به داغ است؛ اندوهی که کمرش را نیم‌تا زد و حالا او بیش‌تر از همیشه پیر شده است. تن‌بسته به قبای سیاه و سعی می‌کند اشک‌های ناگهان را پس بزند.

آفتاب تازه بالا آمده است و شانه‌های اندوه برادر هنوز هم میل دیدار برادر دارد. پیراهنش را گل‌اندود کرده است؛ به نشانه کوهی که حالا دیگر نیست و او را بی‌پشت کرده است.

خبر شهید مثل قاصدی از میان صبح‌های پاییز آمده است پایین و همه شهر را آورده‌ به تسلیت. زن‌ها به نشانه عزا سرها را به هم نزدیک کرده‌اند و صدای مویه از میان دست‌هایشان به آسمان قبرستان می‌رود.

تا ‏به حال، صدای مور زنان لک را شنیده‌ای که بند از اندوهِ تن پاره می‌کند و با داغی که انگار از سینه زاگرس بیرون آمده است، بر استخوان و سینه‌های مرارت، چنگ می‌زند؟

.

آنجا است که دیگر داغ، تقسیم می‌شود و این آوای بیرون آمده از هزاره‌های اندوه و راز و غربت، غم بازماندگان را از شانه‌های تکیده پاک می‌کند، پاکیزه و جلایافته.

سکوت قبرستان، این خانه آخرت را، تسلاهای غریبه و آشنا شکسته است و حالا نام شهید «سعید پناهی‌فر»‏ مانند پرنده‌ای از روی درخت‌های ایستاده به عزا می‌پرد و اشارت‌های پنهانی را در هوا می‌پراکند تا اهالی زمین، سرافرازی‌های خونین‌کفنان را در امتحان‌های آسمان شاهد باشند.

/ ۶۴۴/./؛