نقش ایران در اقتصاد جهانی باید باز تعریف شود/ در دوره روحانی فقر و نا‌برابری افزایش پیدا کرد
به گزارش خبرنگار تشکل‌های دانشگاهی برگزیده های ایران، ویژه‌برنامه « اقتصاد در گرو استکبار» به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر (عضو دفتر تحکیم‌وحدت ) به مناسبت بزرگداشت ۱۳ آبان و روز استکبار‌ستیزی با حضور دانیال داوودی کارشناس اقتصادی برگزار شد.
دانیال داودی در این نشست به طرح این سه سوال که آیا اقتصاد ایران بعد از انقلاب اسلامی افول کرده؟، نقش “تحریم ” و ” سوء مدیریت ” در توسعه نیافتگی چیست؟ و چه باید کرد؟! گفت: یکی از نظریه هایی که وجود دارد این است که ایران باید با ” تنش زدایی ” پیشرفت کند. بررسی می کنیم که آیا مشکل اصلی ایجاد تنش از سوی ایران است یا مسئله یا مسائل دیگری هم هست؟
وی افزود: بررسی وضعیت اقتصاد ایران را باید برحسب دلار انجام دهیم ولی نه دلار آزاد! زیرا توان خرید ایرانی ها بر اساس دلار بازار آزاد نیست. لذا باید بر اساس دلار متعادل، قدرت خرید مردم ایران را مقایسه و محاسبه کرد. همچنین اینکه گفته می شود که اصلاح ساختاری که ترکیه انجام داده موجب پیشرفت بیشتر آن از ایران شده صحبت دقیقی نیست. زیرا بر اساس آمار بعد از جنگ شاخص قدرت خرید ایران و ترکیه تقریبا موازی با هم رشد کرده اند. البته کره جنوبی بعد از جنگ از ما پیشی گرفته اما چه بسا اگر ایران تحریم نمی شد هم گام و یا بالاتر از آنها بودیم.
داودی ادامه داد: علت توجه بحث به قدرت خرید از این جهت است که شاخص های متفاوتی برای توسعه وجود دارد ولی در بسیاری از آنها ارزش داوری وجود دارد که در آن قضاوت دقیقی صورت نمی گیرد. چیزی که آمار ها نشان می دهد این است که فقر مطلق در ایران بعد از انقلاب کاهش چشمگیری داشته است. البته اگر به صورت ریز بررسی کنیم می‌بینیم بر خلاف دوره های نهم و دهم ریاست جمهوری، در دوره هشت ساله آقای روحانی فقر و نا‌برابری افزایش پیدا کرده.
این کارشناس مسائل اقتصادی تاکید کرد: در کشور ما از سال ۱۹۹۰ امید به زندگی، قدرت خرید و به ویژه آموزش و توسعه انسانی رشد و پیشرفت داشته. همچنین بعد از تشدید تحریم ها رشد اقتصادی ایران نیز کاهش یافته است.
وی افزود: یک سوال بسیار مهمی که وجود دارد این است که چرا ایران در سال ۲۰۱۱ تحریم شد؟ جواب های متفاوتی از جمله حمایت ایران به حزب الله لبنان و پیشرفت های صنعت هسته‌ای ایران وجود دارد اما به نظر بنده نظریه ای که از همه محتمل تر و صحیح تر هست سرمایه گذاری بر نفت شِل آمریکاست. که به انقلاب شیل آمریکا معروف است و طبق آن در آمریکا از سال ۲۰۱۵ ممنوعیت صادرات نفت را لغو کردند و اکنون نیز واردات نفت آمریکا از عربستان به صفر میل می کند.
داودی تصریح کرد: ایران به طور نانوشته ای سالها امنیت انرژی اروپا و غرب را تامین می کرد؛ جمله “بستن تنگه هرمز ” معروف است. به این منظور که اگر ایران اراده کند می تواند تنگه هرمز را ببندد و دیگر تبادل انرژی (نفت) صورت نگیرد. اما بعد از استقلال نسبی آمریکا در حوزه انرژی، دیگر نقش ایران در این بین پوچ شد و اهرم فشارش را از دست داد. در واقع ایران بعد از دست دادن نقش اقتصادی‌اش تحریم شد. دقیقا برعکس علت و معلولی که همه فکر می کنند. در حال حاضر وضعیت به گونه ای است که تحریم ایران نه تنها عواقب و زیانی ندارد بلکه صرفه و منفعت در تحریم ایران است.
وی گفت: دلیل برای تحریم ایران زیاد است ولی علت ایجابی و اصلی همین مسئله است و اگر انرژی هسته‌ای هم نبود باز ایران تحریم می‌شد. پس ما هر چقدر در بحث هسته ای مذاکره کنیم و امتیاز بدهیم کما اینکه دادیم(!)، باز هم طرف مقابل زیر قول و قرار خود می زند زیرا تحریم برایش سود و منفعت بیشتری دارد.
این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: من فکر می کنم ما اگر در زمینه های موشکی و منطقه‌ای هم امتیاز دهیم تحریم ها رفع نمی شود زیرا علت اصلی جای دیگری است و خروج از مذاکرات نفع بیشتر برایش دارد چون هم امتیاز از ایران گرفته و هم مانع رشد ایران می شود در نتیجه ایران تحریم پذیر باقی می ماند.
داودی یادآور شد: حال سوال پیش می آید که چطور نقش خودمان را در اقتصاد تغییر دهیم؟ بهتر است از منطق غرب بسندگی عبور کنیم و به دنبال ارتباط با کل دنیا باشیم. ولی کل دنیا آمریکا و غرب نیست! چین هم از ابر قدرت‌هایی است که ارتباط با آن به رشد ما کمک می کند ولی در این هشت سال از آن غافل بودیم و خوب است دولت قبل در این مورد پاسخگو باشد.
وی گفت: اکنون چین به دنبال پروژه ” جاده ابریشم ” و ایجاد ارتباط زمینی با غرب است.این مسئله باعث می‌شود پیشرفت و ارتباط با ایران به دلیل هم راستا بودن با اهدافی که دارد، برایش سودمند باشد؛ لذا می توانیم با آن رابطه ی عزتمند داشته باشیم. در نتیجه یک اقدام مناسب در حال حاضر که نقش خود را در تامین امنیت غرب از دست داده‌ایم این است که با بازیگران جدید ارتباط برقرار کنیم؛ در نتیجه تحریم ها با نقش جدید ایران اثر خود را از دست می دهند. پس در نظر داشته باشیم که این دعوای ایران و آمریکا بیشتر از آنکه سیاسی باشد، اقتصادی است.
داوودی در جمع بندی سخنانش اضافه کرد: پس از انقلاب قدرت خرید افزایش پیدا کرد. فقر کاهش پیدا کرد و در مجموع دسترسی به امکانات زندگی بیشتر شد. این ادعا که ما پس از انقلاب همواره از کشور های همسایه خود عقب افتاده‌ایم صحیح نیست. اقتصاد ایران نسبت به ظرفیت های رشد و توسعه خود، باید بسیار بهتر از این عمل می‌کرد.
وی گفت: از دهه ۱۳۹۰ به دلیل تغییر نقش ایران در اقتصاد بین الملل امکان تحریم های ثانویه و موثر ایجاد شد. اکنون باید از یک سو موانع تولید داخل را بدهیم و از سوی نقش خود در اقتصاد جهانی را باز تعریف کنیم تا بتوانیم به توسعه برسیم.
انتهای پیام/
