وصیت شهید صفرعلی قاسمی راد|آرزویی که بر دل این شهید ماند

به گزارش خبرنگار فرهنگی برگزیده های ایران، اگر شما هم زائر کربلا هستید و می روید تا در پیاده روی اربعین شرکت کنید به یاد مردانی باشید که آرزوی چنین سفری را داشتند اما رفتند تا این مسیر هموار شود و هموار بماند. صفر علی قاسمی راد یکی از این جوانان بود که از شهرک شهید منتظری شهرستان دزفول عازم جبهه شد و در اردیبهشت سال ۱۳۶۱ در راه آزادسازی خرمشهر از ناحیه شکم مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید. صفرعلی آرزو داشت قبر شش گوشه را در آغوش بگیرد. حالا اگر برای شما مقدور بود نفسی در آن مکان نورانی یادش کنید. شهید قاسمی راد در وصیتش اینطور در مورد آرزوی خود می نویسد: 

در ابتدای وصیت نامه ی خود سلام بر شما ملت مسلمان و شهید پرور

سلام بر شهدای اسلام و درود بر امام امت ، خمینی کبیر

امیدوارم که به وصیت نامه‌هایی که ما شهیدان به شما داریم عمل بکنید نه فقط آن‌ها را گوش بدهید. من چندان وصیتی به شما ندارم که بیشتر وصیت‌های برادران شهید شهرکمان و دیگر شهدا برای شما توضیح داده‌اند و وصیت من این است که راه امام که همان راه اسلام راستین است ادامه دهید. مردم مسلمان ، ما همه می رویم و این راه را انتخاب می کنیم از شما انتظار داریم این راه را ادامه بدهید که راه اسلام راستین است و مسجد این سنگر الهی را خالی نگذارید و نماز جماعت را برپا کنید و به بسیج سر بزنید.

دوست دارم زمانی که مرا تشییع جنازه می‌کنید احساس نکنید که من از پیش شما رفته ام و بدانید که من با شما هستم. پیام من به خانواده ی خود این است که هیچ ناراحت نباشید، که به من رضایت داده اید که به این راه بروم. مادر جان شاد باش که پسری ناقابل در برابر این شهدا تقدیم خدا داشتی ، پدر جان شاد باش که شادی تو باعث شکست دشمن است. برادران خودم امیدوارم که جای من را خالی نگذارید و همان طوری که قبلا به بسیج سر زده اید حال بیشتر سر بزنید ، که از این کار روح من شاد می‌شود.برادر باخدا ، من این راه را رفتم و امیدوارم که تو راه من را ادامه بدهی. مادر جان اگر به اندازه ی یک ذره مرا دوست داری افتخار کن که همچون پسری در راه خدا داده ای.

اما وصیتم به برادران بسیج این است که طبق وصیت های شهدا که به شما داده اند عمل کنید و بسیج را خالی نگذارید. و وصیتم به نوجوانان ، این نونهالان انقلاب اسلامی این است که در کارهای خود کوشا باشید. خانواده ی عزیزم دوست دارم که مجلس عزاداری برای من آنچنان نگذارید که من در مقابل این شهدا هیچ ارزشی ندارم. مردم عزیز ، ما شهدا این راه را انتخاب کردیم و بدانید که نه ما از روی ریا یا اینکه به خاطر پول و مقام به جبهه رفتیم و این را بدانید که هدف ما شهدا یکی است که هدف ما امام حسین (ع) است.

بیشتر شهدا در وصیت نامه هایشان می نویسند که در شب های جمعه ما را دعا کنید. من اینجا می گویم و مینویسم که اگر خودمان به کربلا نرفتیم شما به جای ما این قبر شش گوشه ی امام حسین(ع) را زیارت کنید.

خانواده ی محترم و عزیزم تنها خواهشی که از شما دارم این است که برای من سیاه نپوشید چونکه این سیاه پوشیدن هیچ معنی ندارد برادران خودم، امیدوارم که در مجلس من همه ی شما لباس سفید بپوشید و همیشه به مسجد سر بزنید.

من رفتم به امید اینکه شما ، را هم را ادامه بدهید. به همهی دوستان و آشنایان و خویشاوندان سلام می رسانم و امیدوارم اگر بدی ازمن یا نافرمانی از من دیده اند مرا به بزرگی خودشان ببخشند.در ضمن مرا در بیت شهدا دفن کنید.

برمشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا    بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

خداحافظ همگی شما

سرباز امام زمان(عج) صفرعلی قاسمی راد

/