ابراز ارادت جوانان پاکستانی به ساحت مقدس امام علی (ع) به زبان فارسی + فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری برگزیده های ایران، جمعی از  جوانان شهر کراچی پاکستان به مناسبت سالروز ولادت امیر مؤمنان علیه السلام ابراز ارادت خود را در قالب مسابقه مجازی شعرخوانی فارسی در وصف آن امام بزرگوار نشان دادند. 

این اقدام که توسط خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در کراچی برگزار شد، با هدف گرامیداشت مقام حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام و احیای شعر آیینی فارسی در کراچی برگزار شد. در این مسابقه که جوانان و نوجوانان شهرهای مختلف پاکستان به صورت مجازی حضور داشتند، یک کلیپ کوتاه از شعرخوانی فارسی خود در مدح و منقبت امام علی علیه السلام تهیه و به شماره مجازی خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در کراچی ارسال کردند.

.

 سعید طالبی نیا وابسته فرهنگی و مسئول خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در کراچی به خبرنگار برگزیده های ایران گفت: عموم مردم پاکستان اعم از شیعه و سنی و سایر ادیان و فرق، علاقۀ وافری به مولای متقیان حضرت امام علی علیه السلام دارند و این عشق و علاقه خود را به روش های مختلف بیان می کنند.

وی افزود: در این مسابقه علاوه بر جوانان شیعه، برخی از دانشجویان اهل سنت نیز شرکت و به ساحت مقدس امام علی علیه السلام ابراز ارادت کردند.

.

طالبی نیا خاطرنشان کرد: به تمامی شرکت کنندگان در این مسابقه سراسری مجازی از سوی وابستگی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کراچی جوایز نقدی تعلق خواهد گرفت.

به گفته وی اوج  ارادت نخبگان اهل سنت پاکستان به امام علی علیه السلام در شعر فارسی علامه اقبال لاهوری تجلی پیدا کرده است، علامه اقبال شخصیت امیرالمومنین علی علیه السلام را اینگونه به شعر کشیده است:

.

مسلم اول شه مردان علی
عشق را سرمایه ی ایمان علی

از ولای دودمانش زنده ام
در جهان مثل گهر تابنده ام

.

نرگسم وارفته ی نظاره ام
در خیابانش چو بو آواره ام

زمزم ار جوشد ز خاک من ازوست
می اگر ریزد ز تاک من ازوست

خاکم و از مهر او آئینه ام
می توان دیدن نوا در سینه ام

از رخ او فال پیغمبر گرفت
ملت حق از شکوهش فر گرفت

.

قوت دین مبین فرموده اش
کائنات آئین پذیر از دوده اش

مرسل حق کرد نامش بوتراب
حق «یدالله» خواند در ام الکتاب

هر که دانای رموز زندگیست
سر اسمای علی داند که چیست

خاک تاریکی که نام او تن است
عقل از بیداد او در شیون است

.

فکر گردون رس زمین پیما ازو
چشم کور و گوش ناشنوا ازو

از هوس تیغ دو رو دارد بدست
رهروان را دل برین رهزن شکست

شیر حق این خاک را تسخیر کرد
این گل تاریک را اکسیر کرد

مرتضی کز تیغ او حق روشن است
بوتراب از فتح اقلیم تن است

مرد کشور گیر از کراری است
گوهرش را آبرو خودداری است

هر که در آفاق گردد بوتراب
باز گرداند ز مغرب آفتاب

هر که زین بر مرکب تن تنگ بست
چون نگین بر خاتم دولت نشست

زیر پاش اینجا شکوه خیبر است
دست او آنجا قسیم کوثر است

.

از خود آگاهی یداللهی کند
از یداللهی شهنشاهی کند

ذات او دروازه ی شهر علوم
زیر فرمانش حجاز و چین و روم

حکمران باید شدن بر خاک خویش
تا می روشن خوری از تاک خویش

خاک گشتن مذهب پروانگیست
خاک را اب شو که این مردانگیست

سنگ شو ای همچو گل نازک بدن
تا شوی بنیاد دیوار چمن

از گل خود آدمی تعمیر کن
آدمی را عالمی تعمیر کن

گر بنا سازی نه دیوار و دری
خشت از خاک تو بندد دیگری

ای ز جور چرخ ناهنجار تنگ
جام تو فریادی بیداد سنگ

ناله و فریاد و ماتم تا کجا؟
سینه کوبیهای پیهم تا کجا؟

در عمل پوشیده مضمون حیات
لذت تخلیق قانون حیات

خیز و خلاق جهان تازه شو
شعله در بر کن خلیل آوازه شو

با جهان نامساعد ساختن
هست در میدان سپر انداختن

مرد خودداری که باشد پخته کار
با مزاج او بسازد روزگار

گر نسازد با مزاج او جهان
می شود جنگ آزما با آسمان

.

بر کند بنیاد موجودات را
می دهد ترکیب نو ذرات را

گردش ایام را برهم زند
چرخ نیلی فام را برهم زند

می کند از قوت خود آشکار
روزگار نو که باشد سازگار

در جهان نتوان اگر مردانه زیست
همچو مردان جان سپردن زندگیست

آزماید صاحب قلب سلیم
زور خود را از مهمات عظیم

عشق با دشوار ورزیدن خوشست
چون خلیل از شعله گلچیدن خوشست

/