ادعای تلاش امارات برای برقراری آتش‌بس در غزه / چرا مصر گذرگاه «رفح» را باز نمی‌کند؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری برگزیده های ایران، شورای امنیت سازمان ملل متحد شامگاه دوشنبه در نشستی به بررسی اوضاع منطقه غرب آسیا  و در راس آن مسئله فلسطین پرداخت. این نشست شاهد انتقادهای برخی اعضا از جمله روسیه از ادامه حمایتهای جانبدارانه و آشکار آمریکا از رژیم صهیونیستی بود. نماینده روسیه بر ضرورت برقراری آتش بس نهایی و توقف تجاوزات به نوار غزه تاکید کرد.

نماینده روسیه در سازمان ملل در نشست شورای  امنیت گفت: ایالات متحده، شورای امنیت را برای تصویب قطعنامه درباره غزه فلج کرده و مانع آن شده است. وی خاطر نشان کرد باید تدابیری برای برقراری آتش بس در نوار غزه اتخاذ شود.

دولتهای غربی و در راس آنها آمریکا با حمایت مجدد و همه جانبه از جنایات مستمر رژیم صهیونیستی بار دیگر مانع تصویب قطعنامه ای در شورای امنیت شدند که بر ضرورت برقراری آتش بس تاکید می کرد.

این در حالی است که برخی منابع دیپلماتیک مدعی شده‌ بودند که حکومت امارات برای تصویب قطعنامه الزام آور شورای امنیت در راستای برقراری «آتش بس فوری» در نوار غزه تلاش می‌کند.

 امارات تنها کشور عربی عضو فعلی شورای امنیت سازمان ملل است و  برخی منابع ادعا کرده  بودند که این کشور از شورای امنیت خواهد خواست تا پیش نویس قطعنامه ای برای آتش بس فوری انسان دوستانه و ارسال کمک های بشردوستانه بیشتر به غزه را بررسی کند.

ادعای تلاش امارات برای برقراری آتش بس فوری در حالی است که بیشترین انتقادها از ابتدای تجاوزات رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی نوار غزه و کشتار مردم بی دفاع آن و ویرانی گسترده منازل و زیرساختهایش متوجه حاکمان  امارات و مواضع آنها بوده است و در این راستا حتی خبرهایی از ارسال کمکهای این شیخ نشین برای رژیم صهیونیستی بوده است. هر چند اماراتی ها در ظاهر ژست طرفداری از مردم غزه را گرفته اند.

البته امارات در تلاش برای فرار از زیر باد انتقادهای شدید خواستار برگزاری نشست فوری شورای امنیت شده بود، هر چند در عمل همچنان به همکاری و روابط گسترده با رژیم صهیونیستی ادامه می دهد.

این در حالی  است که آمریکا تاکنون از تصویب هر قطعنامه ای برای توقف تجاوزات رژیم اسرائیل به نوار غزه با استفاده از حق وتوی خود جلوگیری کرده است.

مجمع عمومی سازمان ملل، جمعه شب گذشته، قطعنامه پیشنهادی کشورهای عربی را تصویب کرد که خواستار یک آتش بس فوری و پایدار  و نیز تسهیل دسترسی به کمک ها و خدمات اولیه برای تمام غیرنظامیان در نوار غزه شد.

چرا مصر گذرگاه رفح را باز نمی‌کند؟

از سوی دیگر حکومت مصر هم در معرض انتقادهای شدید به سبب باز نکردن گذرگاه مرزی رفح قرار دارد. مقامات مصری مدعی شده اند به سبب حملات اسرائیل نمی توانند این گذرگاه را باز کنند.

بر اساس گزارش میدل ایست نیوز، عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر روز شنبه هفته جاری گفت که کشورش تلاش‌های بسیاری برای ورود کمک‌های انسان‌دوستانه به غزه انجام داده است.

دولت مصر از رژیم اشغالگر خواسته است که اقدامات برای ورود امن و کامل و پایدار کمک‌های انسان‌دوستانه به غزه را تسهیل کند و هشدار داد که خودداری از رسیدگی فوری به مطالبات مربوط به آتش‌بس انسانی به فاجعه انسانی و بر هم خوردن امنیت منطقه می‌انجامد و تهدیدی جدی برای ثبات منطقه است.

در همین راستا، مطالبات مردمی و سیاسی بسیاری در قاهره برای باز شدن گذرگاه مرزی رفح با نوار غزه بدون هماهنگی با طرف اسرائیلی مطرح شده و این سؤال به میان آمده که چه چیزی باعث شده که مصر به صورت یکجانبه اقدامی برای شکستن یکجانبه محاصره نوار غزه و رساندن کمکهای انساندوستانه به نوار غزه انجام نمی دهد؟

در این باره «ایمن سلامه»، استاد حقوق بین‌المللی، تأکید کرد که به موجب قوانین بین‌المللی ورود کمک‌های انسان‌دوستانه به غیر نظامیان بیگناهی که در جنگ نقشی ندارند، نیازمند موافقت همه طرف‌های درگیر، چه حکومت باشند چه شبه‌نظامی، است.

او افزود که گاهی برخی کشورها به علل امنیتی و نظامی مانع ورود کمک‌های انسان‌دوستانه می‌شوند، حتی اگر این کمک‌ها از جانب سازمان ملل باشد و ادامه داد که این علل امنیتی شامل نگرانی از رسیدن این کمک‌ها به دشمن می‌شود.

به گفته سلامه، اسرائیلی‌ها نوعا در ایجاد گذرگاه‌های انسانی امن برای رسیدن کمک‌های انسان‌دوستانه یا انتقال مجروحان سختگیری می‌کنند و روحیه دژخیمانه آنها هم مانع  آتش‌بس موقت به علل انسانی می‌شود.

این در حالی است که «محمد محمود مهران» استاد حقوق بین‌المللی نیز تأکید کرد که مصر حق گشودن یکجانبه مرز را دارد اما به موجب توافق اسلو، که میان اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطینی امضا شده، بازگشایی این مرز باید با هماهنگی نهادهای دیگر باشد.

وی گفت که به موجب قانون بین‌المللی اسرائیل باید گذرگاه‌های رفح و کرم ابوسالم را باز کند و اجازه ورود کالاها و کمک‌های انسان‌دوستانه را به صورت دائم بدهد و این به معنای پایان محاصره غزه است.

به گفته مهران، بسته ماندن این دو گذرگاه از سوی اسرائیل نقض صریح توافقات اسلو و نیز قوانین بین‌المللی است ضمن اینکه اسرائیل به موجب ماده ۵۵ توافق چهارم ژنو در مقام نیروی اشغالگر هم مسئولیت‌هایی در این باره دارد.

وی افزود که توافق اوسلو (۱۹۹۳) در واقع ۸ توافق‌نامه است که مهم‌ترین آنها توافق‌نامه گذرگاه‌های مرزی درباره فعالیت گذرگاه رفح و عبور فلسطینیان ساکن غزه از آن است و در آن تصریح شده که گذرگاه‌ها باید برای تردد افراد و کالاها باز بمانند و هیچ مانعی در آزادی تردد فلسطینیان پیش نیاید.

این کارشناس حقوقی تأکید کرد که بسته ماندن گذرگاه رفح جان میلیون‌ها تن را با خطر مواجه کرده و باید برای پایان دادن به محاصره غزه، اسرائیل تحت فشار قرار گیرد.

وی همچنین افزود که تشکیلات خودگردان فلسطین حق مراجعه به دادگاه جنایی بین‌المللی و محاکمه اسرائیل بابت محاصره غزه را دارد. به گفته این کارشناس، دولت مصر هم باید با فشارهای سیاسی و دیپلماتیک و هماهنگی با نهادهای بین‌المللی برای گشودن این گذرگاه اقدام کند.

  /