نگاهی به روایت امام صادق(ع) در مورد اهل قم

به گزارش برگزیده های ایران از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین بندانی نیشابوری در محفل شعر قرار فاطمی که در شب سالروز ورود بانوی کرامت به شهر مقدس قم در حرم مطهر بانوی کرامت برگزار شد، اظهار کرد: امام صادق(ع) فرمودند قم شهر ما و شهر شیعیان ما است و خاک آن مطهر و مقدس است زیرا ولایت ما اهل‌بیت(ع) را قبول کرده است.

وی با بیان اینکه روایات در عظمت قم و قمی‌هایی که در ترویج ولایت امیرالمؤمنین(ع) و اهل بیت(ع) و تبلیغ دین زحماتی کشیده‌اند به وفور است، افزود: امام صادق(ع) در دیداری که با اهل ری داشتند فرمودند رحمت خدا بر اهل قم باد و به زودی فرزندی از نسل من در قم دفن خواهد شد که نامش فاطمه است و یکی از آرزوهای من این است که این دختر را ببینم و از دنیا بروم ولی حضرت معصومه(س) بعد از شهادت امام صادق(ع) به دنیا آمدند.

استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه حضرت معصومه(س) در ساوه به دست زن یهودی مسموم شدند و سپس به قم آمدند و ۱۷ روز در قم اقامت داشتند تا رحلت کردند، افزود: امام کاظم(ع) هر دختری داشتند اسمش را فاطمه می‌گذاشتند و با اینکه حضرت معصومه(س) دختر یکی به آخر بودند ولی به ایشان فاطمه کبری می‌گفتند و ایشان ازدواج نکردند زیرا کفوی برای ایشان پیدا نشد.

وی با بیان اینکه حضرت معصومه(س) از زوار امام رضا(ع) هستند، گفت: این نکته نباید فراموش شود که ایشان در راه زیارت امام زمان خود از دنیا رفتند و اینکه حضرت معصومه(س) قم را انتخاب کردند به خاطر روایاتی بود که در رابطه با قم و اهل قم قبل از ایشان نقل شده بود.

بندانی نیشابوری با اشاره به مقام علمی حضرت معصومه(س) گفت: کاروانی از شیعیان به مدینه آمده بودند و به منزل امام کاظم(ع) رفتند تا ایشان جواب سؤالات‌شان را بدهند ولی امام در منزل نبودند و سؤالات خود را به حضرت معصومه(س) که در آن زمان نزدیک به ۱۳ سال داشتند دادند و ایشان جواب‌ها را برای آنان نوشتند و کاروان به راه افتاد، در خارج شهر این کاروان به امام کاظم(ع) برخورد کرد و پاسخ‌های حضرت معصومه(س) را به ایشان نشان دادند که ایشان فرمودند «فداها ابوها» و اگر من هم بودم همین جواب‌ها را می‌نوشتم.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه سه وعده صدای اذان از منازل قمی‌ها بلند بود و اگر کسی مسافرت می‌رفت فردی را اجیر می‌کرد تا روی بام خانه اذان بگوید، افزود: حدود ۲۰۰ سال پیش، بر خلاف امروز در خیابان‌های اصلی قم یک زن هم دیده نمی‌شد و کوچه‌هایی مخصوص تردد بانوان وجود داشته و منازل هم دو درب داشته که یک درب آن‌ها به سمت کوچه‌های مخصوص بانوان باز بوده است و اینکه در روایات است که اگر قمی‌ها نبودند دین از بین می‌رفت مرادشان قمی‌های آن زمان بوده است.

وی افزود: در زیر قبه حضرت معصومه(س) به احترام حضرت مردی را دفن نمی‌کردند و ضریح مطهر ۸ درب داشته و فقط خانم‌ها می‌توانستند به زیارت حضرت بروند و علما هم احترام زیادی برای این حضرت قائل بودند و نقل شده که آیت الله بروجردی از درب حرم که وارد می‌شدند عصای خود را بالا می‌گرفتند تا خاک کف عصای ایشان هم در حرم نریزد.

بندانی نیشابوری خاطرنشان کرد: امام رضا(ع) فرمودند کسی که به زیارت من نمی‌تواند بیاید خواهرم را در قم زیارت کند ثواب زیارت من را می‌برد و در شأن حضرت معصومه(س) همین بس که امام رضا(ع) به ایشان نامه نوشتند که ای خواهرم دلم برایت تنگ شده به سمت من بیا.

وی با اشاره به ورود حضرت معصومه(س) به قم گفت: وقتی قمی‌ها از جسارت برخی در ساوه به حضرت معصومه(س) با خبر شدند موسی بن خزرج بزرگ قمی‌ها با جماعتی شبانه به سمت ساوه رفتند و ۱۰ فرسخ که از دروازه شاه ابراهیم رفتند به کجاوه حضرت معصومه(س) به همراه یک خادم رسیدند و دور کجاوه را گرفتند و ایشان را تا قم مشایعت کردند.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه کجاوه حضرت پوشیده بود ولی مردها به کجاوه پوشیده هم نگاه نمی کردند، افزود: همین که حضرت معصومه(س) وارد قم شدند زن‌های قم دور کجاوه را گرفتند و در کوچه‌ها گلاب می‌ریختند و مردم قم فرش‌های قیمتی خود را زیر پای شتر حضرت پهن کردند و شتر آمد در میدان میر زانو زد  و در ۱۷ روزی که در قم بودند زنان فاطمی و علوی اسم نوشتند که در هر ساعت یک نفر خادم ایشان باشد.

وی خاطرنشان کرد: در مسیر ورود حضرت معصومه(س) به قم تا جایی که اقامت کردند به قدری پارچه‌های حریر و هدایا به ایشان دادند که بزرگان قم تا سه ماه بعد از رحلت و شهادت حضرت این هدایا را بین نیازمندان توزیع می‌کردند.

انتهای پیام/۷۸۰۲۳