قصههای شیرین ایرانی به «گلِ بهار» رسید/ ملامحمدی: کتاب من بچهها را میخنداند
به گزارش خبرنگار حوزه کتاب و ادبیات برگزیده های ایران، مجموعه قصههای شیرین ایرانی که از سوی نشر مهرک روانه بازار کتاب میشود، به جلد سیزدهم رسید. این جلد «گلِ بهار» نام دارد و بازنویسیای از کتاب «زهرالربیع» بوده و به قلم مجید ملامحمدی نویسنده و شاعر پرکار کودکان و نوجوانان منتشر شده است.
پیشتر هم از این مجموعه «عجایبنامه» منتشر شد. این کتاب اثر «محمد بن محمود همدانی نویسنده قرن ۶ هجری است. او داستان های عجیب و غریبی که خوانده یا شنیده یا دیده بوده را در قالب کتاب جمع آوری کرده است. محمود برآبادی هم آن را برای گروه سنی کودکان و نوجوانان بازنویسی کرده است.
«گلِ بهار» بازنویسی شده کتاب «زهرالربیع» است به قلم مجید ملامحمدی نویسنده و شاعر پُرکار کودکان و نوجوانان که از سوی نشر مهرک به چاپ رسیده است. این نویسنده که سردبیر ماهنامه پوپک است، تاکنون ۲۰۰ اثر در زمینه شعر، داستان، رمان مذهبی و تحقق دینی برای کودکان و نوجوانان و جوانان منتشر کرده است. گلِ بهار نیز ۵۹ حکایت طنزآمیز دارد که به زبان ساده برای نوجوانان بازنویسی شده است. نویسنده میگوید: «از نقاط قوت کتاب درونمایه طنز آن است و از معدود کتب کهن طنز دوران صفویه که حکایتهای شیرین آن برای بچهها جذاب خواهد بود و آنان را با حالوهوای آن دوران و نوع مطایبه و شوخیهای مردم آشنا میسازد.» با مجید ملامحمدی در خصوص این کتاب گفتوگویی داشتیم که ماحصل آن در ادامه میآید:
«زهرالربیع» در زمان سلسله پادشاهان صفویه نوشته شد
کتاب «زهرالربیع» چه ویژگیهایی داشت که گلِ بهار بازنویسی شده آن است؟
«زهرالربیع» یعنی گلِ بهار. این کتاب زیبا، یکی از کتابهای قدیم است که در قرن دوازدهم هجری قمری به زبان عربی نوشته شده است. نویسنده آن، یک مرد دانشمند به نام سید نعمتالله جزایری است. جزایری از علمای شیعه بود که در شهر شوشتر در استان خوزستان به دنیا آمد. در جوانی به اصفهان رفت و شاگرد علامه محمدباقر مجلسی، علامه فیض کاشانی و چند دانشمند دیگر شد. او در طول زندگی با ارزش خود، شاگردان زیادی را تربیت کرد و کتابهای متعددی نوشت.
میگویند حدود ۳۵ جلد کتاب از او به یادگار مانده است، کتابهایی که در زمینههای فقه، حدیث، ادبیات عرب و… است. زهرالربیع، یکی از این کتابهاست که جزایری در آن، با زبان طنز، حکایتهای خندهدار شیرینی را جمع آوری کرده است. البته حکایتهای اخلاقی، دینی، ضرب المثلهای عربی، قصههایی از زندگی پیامبران و امامان و… هم در آن پیدا میشود. این کتاب در زمان سلسله پادشاهان صفویه نوشته شده است. سالها بعد، نوه سید نعمتالله جزایری، در قرن سیزدهم قمری، آن را از زبان عربی به فارسی ساده و روانی ترجمه کرد. جزایری در ۶۲ سالگی یعنی در سال ۱۱۱۲ قرن دوازدهم قمری از دنیا رفت.
چرا این کتاب را برای بازنویسی انتخاب کردید؟
گروه کودکی سوره مهر به سرپرستی حسین فتاحی، قصد داشت تعدادی از متون کهن را برای کودکان و نوجوانان بازنویسی کند. از من و گروهی از نویسندگان دعوت به کار شد و تعدادی از متون کهن را برای بازنویسی معرفی کردند و من از میان آنها قابوسنامه و زهرالربیع را برای بازآفرینی انتخاب کردم. اول قابوسنامه و بعد زهرالربیع را طی سه ماه نوشتم و چندسالی زمان برد برای انتشار و اول قابوسنامه و اخیراً زهر الربیع به چاپ رسید.
این کتاب بچهها را میخنداند و آموزش میدهد
چه ویژگی در زهرالربیع بود که آن را برای نوجوانان مناسب دیدید؟
درجه اول به خاطر طنز بودن حکایات، این انتخاب را کردم. ما از جهت متون قدیمی ایرانی در زمینههای شعر و داستان بسیار قوی هستیم. ادبیات ما پُر است از متون بسیار معتبر در زمینه نظم و نثر و شعر فارسی که هزاران حکایت شیرین را در خودش جای داده است. مانند مثنوی و بوستان سعدی و… در این میان کتابهای اندکی هم هستند که درونمایه طنز دارند و خمیرمایهشان حالتی طنز و مطایبه و شیرینی دارند. یکی از این کتابها «زهرالربیع» بود که فکر کردم برای بچهها مناسب است تا هم آنها را بخنداند و هم آموزهای اخلاقی و تربیتی یاد بگیرند.
بچههای ایران نسبت به متون کهن علاقه زیادی دارند
با توجه به تجربه قانوسنامه، نوجوانان به متون کهن اقبال نشان میدهند؟
به نظرم بچههای ایران نسبت به متون کهن علاقه زیادی دارند و به پیشینه خود و داستانها و حکایتای قدیمی اقبال زیادی نشان میدهند. به شرطی که نویسندگان ما آن متون را به زبان ساده و جذاب و نثر داستانی شیرینی برای آنها بازآفرینی کنند.
تمام حکایات زهرالربیع را بازنویسی کردید؟
نه. تعدادی از حکایتهای کتاب بازنویسی شده و تعدادی هم نه. برخیهایشان به درد سن نوجوان نمیخورد.
انتهای پیام/