دختر عشایری که قهرمان کشور شد/ قهرمان ایلامی چشم انتظار هزینه عمل جراحی
به گزارش خبرگزاری فارس از ایلام، سوسن رشیدی نامی آشنا برای ورزش ایران، برای دختران عشایر که در زندگی با سختی‌ها و محدودیت‌های زیادی روبرو هستند، او قهرمان کیک بوکسینگ ایران از عشایر کرمانشاه که هم اکنون با همسر و فرزندش در آبدانان زندگی می‌کند و در تمام سال‌های قهرمان شدن و تلاش کردنش برای قهرمانی آرزوی دیدن مقام معظم رهبری را با خود داشته و دارد.
سوسن رشیدی که خانواده اش وی را سحر صدا می زنند متولد ۱۳۷۱ است وی یک خواهر بزرگ‌تر از خود داشته که متولد ۱۳۶۹ بوده اما چند ماه بعد از تولدش فوت می‌کند و طبق رسم روستاها در آن سال‌ها شناسنامه خواهر فوت شده را برای سوسن رشیدی استفاده می‌کنند و به این ترتیب سن سوسن رشیدی در شناسنامه ۲ سال بزرگ‌تر از سن واقعی‌اش است؛ وی تا مقطع دیپلم تحصیلات خود را ادامه داده است.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس درباره این آرزویش گفت: آرزویم دیدار با مقام معظم رهبری است؛ دوست دارم رهبرم را ببینم و حرف‌های نگفته‌ام را که سال‌هاست در دلم نگه داشتم را فقط به ایشان بگویم؛ می‌خواهم در دیدار با رهبرم از مشکلات زنان و دختران عشایر برای ورزش کردن و پیشرفت بگویم.
رشیدی ادامه داد: از ۱۲ سالگی با شرکت در مسابقه دو میدانی در مدرسه و کسب مقام اول استانی شروع به ورزش کردم و چون رفتن به باشگاه برای یک دختر عشایر به دلیل حجم کار زیاد و اینکه باید هم پای مردان کار کند مقدور نبود به بهانه بودن در مدرسه یک شیفت به باشگاه می‌رفتم و تمرین می‌کردم و بدون اطلاع خانواده‌ام تمرین می‌کردم تنها کسی که از ورزش و تمرینم اطلاع داشت فقط خاله‌ام بود آن هم به این دلیل که برای رفتن به مدرسه در خانه او بودم.
این قهرمان با اشاره به اینکه ۱۵ دوره قهرمان کیک بوکسینگ و ۱ دوره قهرمان بین‌المللی و ۳ دوره هم قهرمان استانی شده‌ام، گفت: ورزش کردن من یعنی ایستادن در مقابل خانواده، اقوام و درنهایت یک طایفه‌ی بزرگ، من تا سال‌ها به صورت یواشکی تمرین می‌کردم و وقتی خانواده‌ام اطلاع پیدا کردند کتکم زدند و من را از ورزش منع کردند.
وی ادامه داد: با این حال من دست از تمرین نکشیده‌ام و گفتم باید به جایی برسم که پدرم به من افتخار کند، تا اینکه وقتی برای مسابقات بین‌المللی در کرمانشاه دعوت شدم پدرم و خواهرم برای دیدن مسابقه من به کرمانشاه آمدند و این برای من بهترین و زیباترین مسابقه بود چرا که پدرم در آن مسابقه و بعد از آن پشتیبان من بود و جلوی همه ایستاد و گفت من دخترم را برای تمرین و ورزش به باشگاه می‌فرستم تا باعث افتخار همه و طایفه باشد.
رشیدی گفت: ورزش تنها بخشی از فعالیت‌های من در عشایر بوده من به کمک مردان، سیاه چادر برپا می‌کردم، با برادرانم گوسفندان را به صحرا می‌بردم، خمیر درست می‌کردم و برای تهیه نان از کوه و دشت هیزیم می‌آوردم.
وی افزود: بعد از ازدواج، من با همسرم در عشایر آبدانان زندگی می‌کردیم و همسرم به شدت از من و ورزشم حمایت می‌کند؛ ۲ دوره قهرمان وشوو و یک دوره قهرمان کنگ فو شده‌ام و همسرم برای پیشرفت من تلاش کرد؛ در شهر آبدانان ساکن شدیم، من باشگاه ورزشی کیک بوکسینگ و ووشو و کنگ فو بانوان را در این شهر راه اندازی کردم و تا جایی که بتوانم از دختران و زنان این سرزمین در زمینه ورزش حمایت می‌کنم و الان هم در باشگاه اگر ورزشکاری از لحاظ مالی مشکل داشته باشد از او شهریه نمی‌گیرم.
سوسن رشیدی برای تمام زنان ایران و به خصوص زنان عشایر می‌تواند الگوی تمام و کمال، در زمینه تلاش و پشتکار برای رسیدن به اهداف بزرگ باشد؛ وی در سال ۲۰۱۷ به عنوان ورزشکار موفق معرفی شدند.رشیدی خاطر نشان کرد: از ناحیه زانوی دوپا و مچ پا دچار آسیب دیدگی شدید هستم و نیاز به جراحی دارم ولی نهادهای مربوطه و مسوولین هیچ کمکی به بنده نکرده‌اند و تلاش و زحمت چندین ساله‌ی بنده را نادیده گرفته‌اند با این حال تمام تلاشم را خواهم کرد که قهرمانی جهان را به دست بیاورم.
گزارش: مهسا جابری
انتهای پیام/ ۹۷۰۸۱۱
