وقتی عسل کام تلخ عشایر را شیرین می‌کند/ اگر دولت حمایت کند، دست به دامان دلالان نمی‌شویم
خبرگزاری برگزیده های ایران لرستان- مرضیه شیرخان چگنی، زندگی سنتی و عشیره‌ای با کوچ کردن و چادر زدن در دل طبیعت پر از صفا و صمیمیت دوستی و صلح و البته سخت‌کوشی و تلاش جمله‌ای کوتاه از زندگی عشایر است.
زندگی پاکی که با طبیعت عجین شده و پر زحمت است، سادگی در پوشش و کلام عشایر از قدیم موج می‌زده و اکنون نیز همین گونه است.
سید ابراهیم موسوی مردی ۴۱ ساله که سربند سبزش گواه از سید بودنش داشت و لباس ساده و کلام‌صمیمی‌اش نیز نماد زیبای مردان عشایر بود با ما به گفتگو نشست.
با ذوق خاصی در کلامش به متاهل بودنش اشاره کرد که چهار فرزند دارد یک دختر و سه پسر که برایش بسیار عزیز هستند.
با افتخار از پدر بزرگش گفت و اینکه در گذشته به منطقه باباهر تبعید شده و ریشه آن‌ها عشایری است.
در شهر دورود و در خانه دایی اش با معدل ۱۸ تا اول دبیرستان درس خوانده، اما تا حدی فقر مالی سبب شد ادامه تحصیل ندهد، اما با صدایی پر از افتخار می‌گفت ” عشایری دکترا دارم” .
این همه اعتماد به نفس و صلابت در کلامش چندان هم به دور از تصور نبود، نماینده ایل۲۰۰ خانواری عشایر در لرستان است و با دو نفر از اقوامش تعاونی «باباهر» را ایجاد کرده که ۳۰۰ عضو دارد و از این اعضا ۱۰۰ عضو صددرصد عشایر و ما بقی را اقوام همین افراد هستند که در روستا‌ها یا شهر زندگی می‌کنند تشکیل داده است.
تنها ارگانی که مردمی ماند بسیج بود
۱۳ سال است که با بسیج عشایری آشنا شده و زنبور داری را همان زمان یاد گرفته است، این سکان دار پایگاه سیار بسیج عشایری می‌گوید:دلیل اینکه تا کنون بسیجی ماندنم این است که تنها ارگانی که مردمی مانده و به درد مردم می‌خورد بسیج است.
ییلاق را در منطقه کوی باباهر دورود و قشلاق را در جاده پل زال و منطقه بام طویله می‌گذرانند و معتقد است: سادات باباهر کوچ رو و عشایر اصیل هستند و هنوز هم در سیاه چادر زندگی می‌کنند که خود نشان از اصلات آن‌ها دارد.
موسوی می‌گوید: عشایر ما کلا ۲۰۰ خانوار است که ۱۰۰ خانوار کوچ کرده و حدود ۳۰ خانوار دام پروری خود را فروختند و زنبور داری را پیش گرفتند چرا که دام پروری برای ما امسال ضرر زیادی داشته است.
وقتی بی‌تدبیری مسئولان را عشایر هم حس می‌کنند
وی با حالتی گلایه آمیز گفت: خرید کاه برای دام ما حدود ۵ برابر شده و قطعا برای ما ضرر‌های زیادی دارد.
دام‌داری شغلی حلال و کم ضرر است، اما اکنون مشکلات ما از بی‌تدبیری مسئولان است، چون گرانی علوفه برای ما مشکل ایجاد کرده در حالی که ما هر سال منتطر نمی‌مانیم مسئولان برای ما علوفه بیاورند اگر خشکسالی نبود خودمان خرید می‌کردیم.
۲۸۰ راس گوسفند دارم که از صبح بعد از نماز تا شب مشغول رسیدگی به آن‌ها و زنبورهایم، می‌شوم. ما انتظار ارائه علوفه‌ای داریم که حداقل قیمتش بالا نرود، حدود ۱۵۰ میلیون از دام پروری ضرر داشته ایم که با فروش عسل جبران کردم.
دام عشایر به منزله لباسش است
این عشیره غیور سخنش را محکم ادا کرد که دام عشایر به منزله لباس عشایر است و ادامه داد:” خیلی از عشایر ما امسال واقعا سخت زندگی کردند و برخی دام‌های خود را فروختند، اگر دولت برای تهیه علوفه ما را حمایت کند قطعا دست به دامان دلالان نمی‌شویم و چند برابر قیمت علوفه نمی‌خریم.
اگر دام را بفروشیم باید سربار جامعه شویم و اگر نفروشیم باید غصه مشکلات را بخوریم، اگر افراد عشایر حاشیه‌نشین شود قطعا آسیب‌های اجتماعی زیادی را تحمل می‌کند.
موسوی با لحنی با انرژی ادامه داد:” ظرفیت منطقه و وجود گون در منطقه باباهر دورود انگیزه‌ای در من ایجاد کرد تا زنبور داری را در این منطقه شروع کنیم.
وقتی دیدم منطقه بکری داریم و توانایی انجام کار را دارم و این کار می‌تواند برای آینده فرزند و خانواده‌ام مفید باشد، با فکر به این شعر سعدی که می‌گوید ” برو شیر درنده باش‌ای دغل /مینداز خود را چو روباه شل/چنان سعی کن کز تو ماند چو شیر / چه باشی چو روبه به وامانده سیر؟ ” کار را آغاز کردم.
وی با بیان اینکه جان ما به زنبور داری است ادامه داد: عشایر کوچ روی ما۱۰۰ خانوار هستند که هم کوچ می‌کنند هم دام دار و زنبور دار هستند و افرادی از اقوام که به شهر مهاجرت کردند را دعوت به کار کردیم به همراه۳۰۰ عضو تعاونی باباهر را تشکیل دادیم و زنبور داری با وام‌های بسیج و برخی ادارات جان گرفت.
۳۰۰ دام و ۲۵۰ کلنی زنبور دارم و فعالیت‌ها و مشکلات عشایری را نیز پیگیری می‌کنم، اوایل که جاده منطقه ما خوب نبود پیگیری کردم، منطقه چرای دام ما را برای درخت‌کاری گرفتند و پیگیر شدم تا پس بگیرم، همه را تا پایتخت پیش رفتم تا نتیجه مطلوب را بگیرم و هیچکدام از تلاشهاییم بی‌نتیجه نماند.
وی با تاکید اینکه اگر سپاه و بسیج نبود به نظر من کشوری نداشتیم بیان کرد: زمان آغاز به کار زنبورداری یکی از آشنا‌های من ۴۰ کلنی امانت به من داد تا زمانی که عسل برداشت کنم و با گذشت سال اول هزینه کلنی‌ها را پرداخت کردم و یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان هم برای من سود داشت.
سال بعد عزمم را جزم‌تر کردم و برای پیشرفت کارم ۱۰ میلیون وام از بسیج گرفتم که صرف خرید نیسان، اضافه کردن کلنی‌ها و وسایل زنبور داری کردم و هرگاه که دام به فروش نمی‌رفت عسل می‌فروختم و اگر عسل فروش نداشت دام می‌فروختم.
موسوی از علاقه اش به یادگیری روش‌های جدید گفت و ادامه داد: زنبور داری ما به روش سنتی بوده و تاکنون با تجربه افراد موفق پیش رفته ام با بیشتر شدن مهارت ما قطعا سود بهتری گرفتیم و به مرور زمان سطح آگاهی ما نیز بالا رفت.
وی گلایه‌مند از برخی ادارات بیان کرد: به جهاد کشاورزی برای آموزش زنبورداری مراجعه کردیم، اما نتیجه نگرفتیم، حتی سال گذشته برای تعاونی مشکل شکر داشتیم و با نامه جهاد به کارخانه رفتیم و دست خالی برگشتیم، اما یکی از نمایندگان شهر دورود به ما نامه داد و سبب شد که شکر دریافت کنیم.
مداومت در کار، کلید موفقیت است
این زنبور دار و تعاونی دار موفق این‌گونه راهنمایی می‌کند که در هر کاری مداومت کنید قطعا بی نتیجه نخواهید ماند و ادامه داد:من با ۴۰ کلنی آغاز به کار کردم و با وجود فروش سالانه کلنی‌ها و ابزارش، اکنون ۲۵۰ کلنی دارم، زنبور هم مانند دام نیاز به رسیدگی و کوچ دادن دارد و مجموعه تعاونی عشایری ما ۱۷۰ هزار کلنی دارد.
امسال با وجود خشکسالی هر کلنی ۱۰ کیلو عسل به ما داد و قطعا رساندن بدون واسطه محصول به مصرف کننده برای زنبوردار سودآور است، اما دلال محصول را از ما خریداری می‌کند.
مشکلات ما این است که عسل در سبد غذایی خانوار جایی ندارد و بین مردم خواص عسل جا نیفتاده و محصول ما نیز فرآوری نمی‌شود و خام به مردم ارائه می‌شود یعنی دیگر مشتقات عسل را نمی‌توانیم تولید کنیم.
چون در دورود یک نفر امتیاز بسته‌بندی عسل را دارد، درخواست برند ما بی‌نتیجه مانده است، اما بسیج ناحیه عشایری قول گرفتن برند را به ما داده است.
اگر آموزش و تسهیلات در اختیار ما قرار دهند تا دیگر فرآورده‌های عسل را تولید کنیم و تک محصولی نباشیم قطعا موفق‌تر می‌شویم.
وام‌هایی که بسیج می‌دهد قطعا کارا است و افرادی را می‌شناسم که هیچ چیزی نداشتند، اما اکنون با این زنبورداری امورات خود را می‌گذرانند.
دام‌پروری عشایر حمایت می‌خواهد
پیشه دام پروری مختص عشایر است و اگر حمایت شود قطعا پیشرفت می‌کنیم، اما اکنون خیلی از عشایر ما از تولید‌کننده به مصرف کننده تبدیل شدند و این مشکل بزرگی است، اگر بسیج عشایری و سپاه امورات عشایر را به دست می‌گرفت قطعا موفق می‌شدیم.
انتهای پیام/ی
